Οι ουρές κόσμου, που σχηματίζονται μπροστά από την είσοδο του Ashmolean Μουσείου της Οξφόρδης αποδεικνύουν αυτό, που μάλλον και οι λιγότερο φιλότεχνοι υποψιάζονταν: ο Andy Warhol, δεν ήταν απλά μία ιδιοφυΐα της pop κουλτούρας των 60’s αλλά ο άνθρωπος που άλλαξε οριστικά τον τρόπο που προσλαμβάνουμε την τέχνη…
του Δημήτρη Καλαντζή
Ο εισηγητής του δόγματος «Όλοι δικαιούνται 15 λεπτά φήμης» απολαμβάνει ακόμα και 19 χρόνια μετά το θάνατό του, την μεγαλύτερη αναγνώριση, που θα μπορούσε να ελπίζει καλλιτέχνης του τελευταίου αιώνα: Τα έργα του είναι μεταξύ των πιο ακριβών δημιουργημάτων τέχνης του πλανήτη, οι εκθέσεις του σχηματίζουν ουρές από φανατικούς φιλότεχνους, ενώ το μουσείο του στην Pennsylvania, είναι το μεγαλύτερο μουσείο για μεμονωμένο καλλιτέχνη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής!
Γεννημένος στο Pittsburgh το 1928, o Warhol δούλεψε στη διαφήμιση πριν αρχίσει να εξερευνά τη σχέση μεταξύ καλλιτεχνικής έκφρασης, «πολιτισμού της διασημότητας» και διαφήμισης. Η ανάμειξη των τριών έφερε τη γέννηση της pop art, με την αποθέωση των βιομηχανικών προϊόντων, ιδιαίτερες αποτυπώσεις διάσημων προσώπων, ταινίες με ξεχωριστές ματιές στην πραγματικότητα και τη μουσική των Velvet Underground, που ακόμα και σήμερα ακούγεται απόκοσμα μοναδική.
Ο Andy Warhol χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να δημιουργήσει τέχνη: σκίτσο, ζωγραφική, εκτύπωση, φωτογραφία, μεταξοτυπία, γλυπτική, φιλμ και μουσική. Το στούντιο του, The Factory, ήταν ο τόπος που έφερε κοντά διανοούμενους, καλλιτέχνες, drag queens, συγγραφείς, μποέμ ανθρώπους του δρόμου, αστέρια του Hollywood και πλούσιους πάτρωνες της τέχνης. Ο Warhol αποθέωσε τους ιδιαίτερους ανθρώπους και αποθεώθηκε από όλους ανθρώπους. Ακόμα κι από εκείνους που δεν ήξεραν ότι η κονσέρβα της σούπας τους, ήταν σχεδιασμένη από τον ιδιοφυή κύριο Warhol. Η εκκεντρική φωνή του έγινε μαζικό κίνημα και έκανε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο να αναγνωρίσει και να βάλει την τέχνη ακόμα και στην πιο ταπεινή του καθημερινότητα.
Προβοκατόρικες φράσεις του Andy Warhol που έμειναν στην ιστορία:
- «Όλοι χρειάζονται μία φαντασίωση»
- «Καλλιτέχνης είναι κάποιος που παράγει πράγματα, τα οποία ο κόσμος δεν χρειάζεται.»
- «Λένε συνέχεια ότι ο χρόνος αλλάζει τα πράγματα αλλά στην πραγματικότητα εσύ πρέπει να αλλάξεις τα πράγματα.»
- «Η ζωή δεν είναι μία σειρά εικόνων που αλλάζουν καθώς επαναλαμβάνονται;»
- «Νομίζω ότι εάν έχεις γη και δεν την καταστρέφεις, είναι η ωραιότερη τέχνη που θα μπορούσες να έχεις.»
- «Ο θάνατος είναι το πιο ντροπιαστικό πράγμα που μπορεί να σου συμβεί, καθώς κάποιος πρέπει να φροντίσει τις “λεπτομέρειές” σου…»
- «Νομίζω πως όλοι πρέπει να συμπαθούν όλους.»
- «Είμαι βαθιά επιφανειακό άτομο.»
- «Μη δίνεις σημασία τι γράφουν για σένα. Απλώς μέτρα πόσες ίντσες είναι το άρθρο.»
- «Λατρεύω το Los Angeles, λατρεύω και το Hollywood. Είναι πανέμορφα. Όλοι είναι πλαστικοί αλλά λατρεύω το πλαστικό. Θέλω να γίνω πλαστικό.»
- «Τυχαίνει να μου αρέσουν τα κανονικά πράγματα. Όταν τα ζωγραφίζω, δεν προσπαθώ να τα κάνω καλύτερα. Προσπαθώ να τα κάνω κανονικά… κανονικά.»
- «Φοβάμαι ότι αν κοιτάς για πολύ ώρα ένα πράγμα, χάνει τη αξία του.»
- «Μερικές φορές με λένε κακό επειδή αφήνω τους ανθρώπους να καταστρέφονται, ενώ εγώ τους βλέπω και τους κινηματογραφώ. Δεν νομίζω ότι είμαι κακός, αλλά ρεαλιστής.»
- «Αυτό που είναι σπουδαίο με την Αμερική είναι ότι ξεκίνησε την παράδοση οι πιο πλούσιοι καταναλωτές να αγοράζουν τα ίδια αγαθά με τους πιο φτωχούς. Μπορείς να βλέπεις στην τηλεόραση να πίνουν coca cola και να γνωρίζεις ότι και ο πρόεδρος πίνει coca cola, και η Liz Taylor πίνει coca cola και – τι περίεργο – κι εσύ μπορείς να πιεις coca cola».
