«Όταν ιστορικές φωτογραφίες ενθέτονται στο σύγχρονο τοπίο, ανοίγεται ένα εκπληκτικό παράθυρο στο παρελθόν», είπε ο φωτογράφος Julien Knez, παρουσιάζοντας τη δουλειά του «Παράθυρο στην Ιστορία» στο Παρίσι, ένα project που χρειάστηκε δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ο Knez επέλεξε εμβληματικές φωτογραφίες από το παρελθόν και προσπάθησε να τις τοποθετήσει στην ακριβή θέση των χώρων που τραβήχτηκαν. Σε πολλές βρήκε την ίδια γωνία λήψης, σε άλλες χρειάστηκε τη βοήθεια του photoshop αλλά το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Με τη δουλειά του δεν επιβεβαιώνεται απλώς ο κανόνας που λέει ότι «κάθε φωτογραφία λέει μία ιστορία σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο» αλλά εισάγεται η έννοια της φωτογραφικής διαλεκτικής του χωροχρόνου.
Jardin du Luxembourg, 1895. Αυτές οι κομψές κυρίες στο Jardin du Luxembourg ήταν στην πρώτη γραμμή της μόδας. Ήταν σπάνιο για το 1895 οι γυναίκες να τολμούν να φωτογραφηθούν υπό τον σκληρό φυσικό φωτισμό του εξωτερικού τοπίου και όχι σε κάποιο στούντιο αλλά οι συγκεκριμένες το έκαναν και μας χάρισαν σήμερα αυτό το νοσταλγικό στιμιότυπο.
Rue du Faubourg-du-Temple, 1871. Οδόφραγμα στην είσοδο του Faubourg du Temple. Βλέπουμε ένα από τα τελευταία οδοφράγματα της Κομμούνας του Παρισιού πριν πέσει, στις 28 Μαΐου, το 1871, όταν οι αντάρτες περιορίστηκαν στη ζώνη που σχηματίζεται από τις Rue du Faubourg-du-Temple, Rue Saint-Maur, Rue Oberkampf και Boulevard de Belleville.
Place de l’Opéra, Juin 1940. Την ημέρα μετά την ανακωχή και την εγκατάσταση της γερμανικής κατοχής σε τμήμα της Γαλλίας, ο Χίτλερ έκανε ένα ταξίδι αστραπή στο Παρίσι, στις 23 Ιουνίου του 1940. Μεταξύ έξι και οκτώ το πρωί, ο Φύρερ έκανε περιοδεία, ως νέος «ιδιοκτήτης» στην Παναγία των Παρισίων, στο Λούβρο, στην Αψίδα του Θριάμβου, το πλάτωμα Τροκαντερό και εδώ, στην Όπερα.
Place de l’Opéra, 1900. Tο Place de l’Opéra πριν τοποθετηθεί η σημερινή μεσαία λωρίδα και η έξοδος του μετρό.
Boulevard de Clichy, 1900. Το Μουλέν Ρουζ, όπως φαίνεται από την πλατεία Place Blanche, το 1900. Ο χώρος άνοιξε τις πόρτες του έντεκα χρόνια νωρίτερα και κέρδισε πελάτες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, που έρχονταν για να επισκεφτούν εκθέσεις στο Παρίσι. Μεταξύ των διαφόρων αξιοθέατων, τα καμπαρέ με το γαλλικό καν-καν ήταν ιδιαίτερα ελκυστικό για τα πλήθη.
Quai d’Orléans, 1930. Κολύμπι στο Quai d’Orléans, όχι μακριά από το Pont Saint-Louis. Η κολύμβηση στο Σηκουάνα απαγορεύτηκε το 1923, αλλά η πρακτική θα συνεχιστεί μέχρι το 1950. Παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις και μια σημαντική βελτίωση στην ποιότητα του νερού, εκείνοι που βούτηξε στον ποταμό διέτρεχαν τον κίνδυνο των προστίμων (και πιθανώς μόλυνση).
