Ένα Φεστιβάλ νεανικό, εναλλακτικό και πολιτικό, με την έννοια ότι αφουγκράζεται την Ελλάδα του 2016, υποσχέθηκε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και οι συνεργάτες του στην παρουσίαση των παραστάσεων που θα δούμε το φετινό καλοκαίρι σε Επίδαυρο, Ηρώδειο και Πειραιώς. Άξονες του Φεστιβάλ θα είναι το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, οι διεθνείς παραγωγές, οι παραστάσεις χορού και οι εκπαιδευτικές δράσεις. Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός διεθνούς κέντρου έρευνας για την εκπαίδευση του ηθοποιού, το Λύκειον της Επιδαύρου, άνοιγμα στην πόλη και την κοινωνία, σύγχρονη δραματουργία για το θέατρο και το χορό και εξωστρέφεια, και σύνδεση των παραστατικών τεχνών της χώρας μας με τη διεθνή πολιτιστική κοινότητα.
«Ανέλαβα το Φεστιβάλ», είπε «ανάμεσα σε άλλα, συνειδητά, ως διαχειριστής κρίσης, ώστε να μη ματαιωθεί η φετινή διοργάνωση, με ό,τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για τη συνέχιση του Φεστιβάλ. Σήκωσα τη σκυτάλη για να καλυφθεί το κενό, ώστε το Φεστιβάλ να σχεδιαστεί και σταδιακά να αποκτήσει το νέο του βηματισμό και την καλλιτεχνική φυσιογνωμία που θα μπορέσω να του προσδώσω στη διάρκεια της θητείας μου. Φυσιογνωμία που δε μπορεί να αγνοήσει την έως τώρα επιτυχημένη πορεία του φεστιβάλ, ειδικά την τελευταία δεκαετία».
Συνολικά στο φεστιβάλ θα παρουσιαστούν 26 παραστάσεις θεάτρου, 10 χορού, 20 μουσικές, 7 στην Επίδαυρο και 6 στην μικρή Επίδαυρο και 2 εικαστικές.
Ξεχωρίζουν οι παραστάσεις των Ρομέο Καστελούτσι (Ιούλιος Καίσαρ) και Οσκάρας Κουρσουνάβας (Άμλετ) στο αφιέρωμα για τα 400 χρόνια Σαίξπηρ. Όπως και αυτές των Need Company, της ομάδας από το Βέλγιο που μας είχαν παρουσιάσει το 2007 το «Δωμάτιο της Ισαβέλλας», η Αργεντίνα σταρ του θεάτρου Λόλα Αρίας, με μια περφόρμανς για τα Φόκλαντ, ο Rodrigo Garcia, τρομερό παιδί και αυτός του σύγχρονου θεάτρου της Αργεντινής με το «4», ο Μιλό Ράου εξετάζει την πρόσφατη ιστορία των πολέμων στην Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, ενώ στο χορό ο Γιαν Μάρτενς κάνει μια μελέτη στην ανθρώπινη αντοχή και η Ερμίρα Γκορό κάνει μια σόλο περφόρμανς για την κρίση της τρίτης ηλικίας. Ξεχωρίζει και ο Μακμπέθ του Μπρετ Μπέιλι με το σκηνοθέτη να τοποθετεί την όπερα του Βέρντι στις ανατολικές επαρχίες του Κονγκό. Νεοεισερχόμενοι στο φεστιβάλ σκηνοθέτες θα παρουσιάσουν κυρίως στην Πειραιώς 260 τη δουλειά τους, ανάμεσά τους η Ελένη Ευθυμίου, η Σοφία Μαραθάκη, η Ιόλη Ανδρεάδη, ο Αλέξης Ρίγλης κ.ά.
Το πρόγραμμα έγινε μόλις σε πέντε εβδομάδες και σε περιβάλλον οικονομικής συρρίκνωσης, με τον προϋπολογισμό να περικόπτεται κατά 25%, δηλαδή από τα 4 να μειώνεται σε 3 εκατομμύρια. Με αυτή την περικοπή, όπως ανακοίνωσε ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του φεστιβάλ, θα εξυπηρετηθούν οφειλές του 2015.
Ο Β.Θεοδωρόπουλος, με αυτό το πρόγραμμα δείχνει να κερδίζει τις χαμένες εντυπώσεις για τη διοργάνωση που άφησε η περιπέτεια Fabre.
Τις εντυπώσεις κέρδισε και το φετινό σήμα του Φεστιβάλ, ο πανσές, για τον οποίο η Αργυρώ Μποζώνη έγραψε στο facebook: «Δεν είναι πολύ μοντέρνο και ευφάνταστο σήμα, αλλά είναι ένα τρυφερό και όμορφο».
Το πρόγραμμα μπορείς να βρείτε (και να αρχίσετε να σημειώνετε) εδώ: ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2016
