του Γιάννη Γιαννακόπουλου.
H Xαϊδελβέργη είναι από της ωραιότερες πόλεις της Ευρώπης. Χτισμένη στις όχθες του ποταμού Νέκαρ, υπήρξε κέντρο του Ρομαντισμού και τόπος που στήθηκε το πρώτο πανεπιστήμιο της Γερμανίας. Σήμερα αποτελεί κορυφαίο τουριστικό προορισμό για ανθρώπους από όλον τον κόσμο που θέλουν να περπατήσουν ανάμεσα σε μεσαιωνικά κάστρα και επιβλητικά μπαρόκ μέγαρα.
Πολύ κοντά στα σύνορα με την Γαλλία, στην περιοχή της Βάδης-Βυρτεμβέργης, η Χαϊδελβέργη έγινε σημαντικό κέντρο της Γερμανίας από τον 12ο περίπου αιώνα. Τότε ήταν που ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιό της, το πρώτο και ιστορικότερο της χώρας, που ακόμη και σήμερα συγκεντρώνει το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον της κεντρικής Ευρώπης και δίνει στην Χαϊδελβέργη ένα από τα βασικά της χαρακτηριστικά: αυτό της ολοζώντανης πανεπιστημιούπολης με πλήθος φοιτητών.
Κατά τα τέλη του Μεσαίωνα, η Χαϊδελβέργη έγινε το κέντρο του κινήματος του Ρομαντισμού της Γερμανίας. Εδώ βρήκε καταφύγιο ο Μαρτίνος Λούθηρος την εποχή της Μεταρρύθμισης. Η διαμάχη μεταξύ προτεστάντων και καθολικών ήταν που προκάλεσε και τον γαλλογερμανικό πόλεμο που κατέστρεψε την πόλη τον 17ο αιώνα, για να ξαναχτιστεί τον 18ο, δημιουργώντας αυτό το όμορφο κράμα μπαρόκ και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής που θα συναντήσει ο επισκέπτης στην παλιά της πόλη. Σε αυτούς τους δρόμους βρήκε έμπνευση ο φιλόσοφος Γκαίτε, αλλά και ο Μαρκ Τουέιν, που έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του «Τομ Σόγερ» στην Χαϊδελβέργη.
Το κάστρο της, με αρχιτεκτονική που «παντρεύει» το γοτθικό με το αναγεννησιακό στυλ πρωτοχτίστηκε τον 12ο αιώνα στην πλαγιά του βουνού Hausberg, που αποκαλείται «θρόνος του βασιλιά». Το 1401 ο βασιλιάς της Γερμανίας Ruprecht Γ΄ το θεώρησε μικρό και διέταξε να αρχίσουν έργα επέκτασης. Από τότε μέχρι σήμερα, οι καταστροφές που υπέστη το κάστρο στη διάρκεια δεκάδων πολέμων και οι αντίστοιχες αναστηλώσεις έχουν αλλάξει κατά πολύ την εικόνα του. Παραμένει, όμως, ξεχωριστό. Και προσφέρει μαγευτική θέα στην πόλη.
Η Οδός των Φιλοσόφων, ένα μονοπάτι 2 χλμ., ξεκινά από την παλιά πόλη, διασχίζει την Alte Brucke (την οποία «φυλάει» η μαΐμού – έμβλημα της πόλης) και καταλήγει στην απέναντι όχθη του Νέκαρ, στις καταπράσινες πλαγιές του όρους Heiligenberg. Λέγεται πως το έχουν διαβεί όλοι οι φιλόσοφοι και οι καθηγητές του πανεπιστημίου. Περισσότεροι από 30.000 νέοι (το 1/4 του πληθυσμού της πόλης) φοιτούν σήμερα στις σχολές του Πανεπιστημίου, συνεχίζοντας την παράδοση που θέλει τη Χαϊδελβέργη να είναι φυτώριο επιφανών επιστημόνων και διανοουμένων.
Η Hauptstrasse, η ραχοκοκαλιά της Χαϊδελβέργης, είναι ο μεγαλύτερος πεζόδρομος στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, με μήκος 1,6 χιλιόμετρα. Περνάει από την κεντρική πλατεία (με το υπέροχο κτίριο του Δημαρχείου και την περίφημη, γοτθικού ρυθμού εκκλησία του Αγίου Πνεύματος), το Hotel Ritter του 1592 (ένα από τα καλύτερα δείγματα της αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής) και δεκάδες υπέροχα μαγαζάκια, από μπιραρίες και καφέ μέχρι ζαχαροπλαστεία, παλαιοπωλεία και καταστήματα με πρωτότυπα σουβενίρ.
Στην Πλατεία Αγοράς (Markplatz), με θέα την Κρήνη του Ποσειδώνα (το σημείο στο οποίο κάποτε εκτελούνταν οι μάγισσες και οι αιρετικοί), θα δείτε όλη την πόλη να παρελαύνει μπροστά σας. Τις ηλιόλουστες μέρες, η Πλατεία σφύζει από ζωή, με τα τραπεζάκια να βγαίνουν έξω και τη νεολαία της πόλης να «σουλατσάρει» ανέμελα…
Δείτε το βίντεο:

Γιάννης Γιαννακόπουλος

Latest posts by Γιάννης Γιαννακόπουλος (see all)
- Ω εποχές, ω παλάτια: το κτήριο της Ελληνικής πρεσβείας στη Βιέννη - January 10, 2021
- Ένα «Κτήμα» από το οποίο περνά η ιστορία της Αιτωλοακαρνανίας - September 17, 2017
- Από τον Καρβασαρά στην Οδησσό με τις υπέροχες μουσικές της Φιλαρμονικής Αμφιλοχίας - September 12, 2017