Τρία χειροκροτήματα για την Αντιγόνη του Στ.Λιβαθινού στην Επίδαυρο

antigone-2

Είναι εξαιρετικά σπάνιο να διακόπτονται παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας στην Επίδαυρο από το χειροκρότημα του κοινού. Την Παρασκευή 15 Ιούλιου 2016 συνέβη δύο φορές. Η Αντιγόνη του Στάθη Λιβαθινού σε απόδοση του πρόσφατα εκλιπόντος Δημήτρη Μαρωνίτη, συγκίνησε τόσο πολύ το κοινό που το έκανε να ξεσπάσει σε χειροκροτήματα δύο φορές, επιδοκιμάζοντας το στοιχείο που ίσως θα έπρεπε πάντα να είναι το κυρίαρχο στις παραστάσεις του αρχαίου δράματος: τον λόγο. Τον πλήρη συναισθημάτων, νοημάτων, ήθους και πάθους λόγο των αρχαίων δραματουργών. Την Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016 στην Επίδαυρο ακούστηκε ο λόγος του Σοφοκλή…

του Δημήτρη Καλαντζή

Υπάρχουν δύο «σχολές» για την αναβίωση των αρχαίων δραμάτων στις μέρες μας: εκείνη που θέλει τις παραστάσεις να μένουν πιστές στο πνεύμα και στις συμβάσεις των αρχαίων κειμένων και εκείνη που θέλει την μεγάλης κλίμακας αποδόμησή τους, ώστε να παραχθεί μία νέα και σύγχρονη παράσταση / πρόταση. Ο Στάθης Λιβαθινός κατάφερε να επιτύχει την αριστοτελική «μεσότητα»: κράτησε το λόγο του Σοφοκλή, μέσω της ποιητικής απόδοσης του κειμένου από τον Δημήτρη Μαρωνίτη, και «έχτισε» δραματουργικά στοιχεία πάνω του, με τρόπο τέτοιο, ώστε να μην αποσπά ούτε λεπτό την προσοχή του κοινού από τα νοήματα του έργου.

b_5203__elg0311

Η παράσταση ξεκίνησε με την προβληματισμένη νεαρή Αντιγόνη στην κούνια και ολοκληρώθηκε με τον συντετριμμένο Κρέοντα στην ίδια θέση. Είχε μεσολαβήσει η σύγκρουση του ηθικού χρέους και της κρατικής επιταγής, του συναισθήματος και της λογικής, της αλαζονείας και της σύνεσης, της νεότητας και του γήρατος, της ζωής και του θανάτου. Μία σύγκρουσή αίματος και ήττας.

b_5206__elg0628

Ο κόσμος του Σοφοκλή ισορροπούσε πάντα χάρη στις αντίρροπες δυνάμεις που τον καθόριζαν. Η κορυφαία στιγμή ελευθερίας της Αντιγόνης, ήταν και η στιγμή της τραγικής επιλογής της. Θάβοντας τον νεκρό αδελφό της, επιλέγει ταυτόχρονα και τη δική της θέση ανάμεσα στους νεκρούς. Καμιά ανθρώπινη εξουσία δεν τη λυγίζει. Κανένας χρησμός δεν την κάνει να αναλογιστεί την αλαζονεία της επιλογής της, όπως συμβαίνει με τον Κρέοντα, που επιλέγει το σωστό, όταν πια είναι πολύ αργά. Τότε που μπορεί μόνο να μετρήσει νεκρούς. Τις πληγές που τον συντρίβουν.

b_5202__elg0149

Ο Στάθης Λιβαθινός υποκλίθηκε στο μεγαλειώδες έργο του Σοφοκλή και έστησε μία παράσταση ικανή να συγκινήσει τόσο τον αμύητο στο αρχαίο δράμα θεατή, όσο και κάποιον που έχει δει την Αντιγόνη σε δεκάδες παραστάσεις. Υπηρέτησε έτσι τον «εθνικό» χαρακτήρα του κρατικού θεάτρου, που καινοτομεί αλλά δεν θέτει σε κίνδυνο την διαχρονία των αρχαίων ελληνικών αριστουργημάτων. Τα τρία χειροκροτήματα του άξιζαν. Όπως αξίζει να προτείνετε αυτή την παράσταση σε νέους ανθρώπους που δεν έχουν παρακολουθήσει αρχαίο δράμα. Θα ανακαλύψουν ένα τόσο ζωντανό σύμπαν, που είναι πιθανόν να θέλουν να το γευτούν ξανά και ξανά…

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Δημήτρης Μαρωνίτης

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός

Κίνηση: Πολίν Ουγκέ

Συνεργάτης Σκηνοθέτης – Βοηθός: Λίλλυ Μελεμέ

Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά

Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: Δάφνη Παπαϊωάννου

antigone-4
Η διαμόρφωση της ορχήστρας της Επιδαύρου για την Αντιγόνη με κεντρικό στοιχείο την κούνια / διπλό ικρίωμα. Unedited photo: DNK 2016

 Διανομή:

Μπέτυ Αρβανίτη

Δήμητρα Βλαγκοπούλου

Κώστας Καστανάς

Αντώνης Κατσαρής (Θ.Ο.Κ)

Αναστασία – Ραφαέλα Κονίδη

Μαρία Κωνσταντά

Δημήτρης Λιγνάδης

Βασίλης Μαγουλιώτης

Νίκος Μπουσδούκος

Αστέρης Πελτέκης (Κ.Θ.Β.Ε)

Μαρία Σκούντζου

Ευτυχία Σπυριδάκη

Λυδία Τζανουδάκη

Στέλα Φυρογένη (Θ.Ο.Κ.)

Αντωνία Χαραλάμπους (Θ.Ο.Κ.)

Γιάννης Χαρίσης (Κ.Θ.Β.Ε)

Μουσικοί επί σκηνής

Κλαρινέτο: Αλέξανδρος Μιχαηλίδης/ Κώστας Τζέκος

Κόρνο: Μάνος Βεντούρας

Τρομπόνι: Γιάννης Καΐκης / Σπύρος Βέργης

Φωτογραφίες παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Πρόγραμμα περιοδείας της παράστασης

15, 16 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

7 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Δελφών

25 Ιουλίου, Κηποθέατρο Παπάγου

31 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης

3 Αυγούστου, Αρχαίο Θέατρο Δίου

6 Αυγούστου, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Καβάλα

18 Αυγούστου, Αρχαίο Θέατρο Ήλιδας

20, 21 Αυγούστου, Ρωμαϊκό Ωδείο, Πάτρα

25 Αυγούστου, Θέατρο Άλσους «Δημήτρης Κιντής», Ηλιούπολη

29, 30 Αυγούστου, Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη

2 Σεπτεμβρίου, Παλαιό Ελαιουργείο, Ελευσίνα

5 Σεπτεμβρίου, Θέατρο Αττικού Άλσους

10 Σεπτεμβρίου, Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», Βύρωνας

16, 17, 18 Σεπτεμβρίου, Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ’, Λευκωσία

21, 22 Σεπτεμβρίου, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου, Λεμεσός

24, 25 Σεπτεμβρίου, Αρχαίο Ωδείο Πάφου

28 Σεπτεμβρίου, Αρχαίο Θέατρο Σαλαμίνας

30 Σεπτεμβρίου, Παττίχειο Δημοτικό Αμφιθέατρο Λάρνακας

The following two tabs change content below.

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts