Στο καινούριο της μυθιστόρημα η Σοφία Δημοπούλου παίζει με τη λέξη «ζωή». Υπάρχει η Ζωή, η απέναντι γειτόνισσα, που παρατηρεί τους κεντρικούς ήρωες από μακριά αλλά επεμβαίνει καθοριστικά κι αθόρυβα στην εξέλιξη της ιστορίας. Και έπειτα, υπάρχει και η ζωή ως έννοια, ως βίωμα. Αλλιώς ζουν οι ήρωες τη ζωή τους και διαφορετικά την αισθάνονται. Είναι σαν να νιώθουν ότι κάτι τους ξεφεύγει, πως κοιτάνε τη ζωή τους από απέναντι. Κάποιοι προσπαθούν να αντιδράσουν, άλλοι συμβιβάζονται κι αναμένουν…
Η ηρωίδα του βιβλίου, Δάφνη, ζει στη δύσκολη και σκοτεινή περίοδο της χούντας, σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας. Είναι η μοναχοκόρη ενός συντηρητικού δασκάλου και μιας συμβιβασμένης νοικοκυράς και μεγαλώνει μέσα σ’ ένα προστατευμένο περιβάλλον, απαλλαγμένο από τις επιδράσεις του καθεστώτος και της σκληρής πραγματικότητας…
…Μέχρι που στο υπόγειο διαμέρισμα από κάτω τους, έρχεται μια άλλη, πολύ διαφορετική οικογένεια από τη δική της, με μια άλλη μοναχοκόρη, την Άννα. Και τότε όλα αλλάζουν. Το προστατευτικό κουκούλι, στο οποίο ήταν κλεισμένη η Δάφνη, κομματιάζεται και όλα όσα θεωρούσε η ίδια ως δεδομένα και σταθερά, μεταβάλλονται: οι οικογενειακές σχέσεις, οι ιδέες, τα συναισθήματα, τα πρότυπα, το παρόν αλλά και το μέλλον. Οικογενειακά μυστικά έρχονται στο φως, πολιτικά απόρρητα αποκαλύπτονται και ένας σκοτεινός κόσμος υφαίνεται παράλληλα με τον φωτεινό.Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας αγωνίζονται, ερωτεύονται, ονειρεύονται, ελπίζουν, ενηλικιώνονται και ωριμάζουν.
Την ίδια στιγμή, στο απέναντι σπίτι, η γειτόνισσα η Ζωή παρακολουθεί σιωπηλή τα πρόσωπα και επεμβαίνει ως καταλύτης στην εξέλιξη της ιστορίας.
Συνέντευξη στην Αγγέλα Παπαθανασίου
- Ένα μεγάλο μέρος του καινούριου σας βιβλίου «Η Ζωή Απέναντι» εκτυλίσσεται στη διάρκεια της Χούντας. Τι σας οδήγησε στο να επιλέξετε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της νεότερης ιστορίας;
Στην πραγματικότητα δεν επέλεξα εγώ το ιστορικό φόντο, το επέλεξε η ίδια η ιστορία του βιβλίου. Κάποια από τα γεγονότα που αναφέρονται είναι πραγματικά και έγιναν έτσι, επειδή το χρονικό πλαίσιο ήταν αυτό της επταετίας. Δεν με ενδιέφεραν τόσο τα ιστορικά γεγονότα, όσο οι ανθρώπινες ιστορίες πίσω από την επίσημη εκδοχή της Ιστορίας. Επιπλέον, έπρεπε κάποια στιγμή να ασχοληθούμε συγγραφικά με μια περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας που θεωρείται λιγάκι ταμπού, αλλά που είναι κομμάτι από τη ζωή της χώρας μας.
- Κάποιοι από τους ήρωές σας κοιτούν τη ζωή τους από… απέναντι, ενώ άλλοι είναι πιο μαχητικοί. Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τη στάση τους, αν αναλογιστούμε ότι όλοι ζουν σε μια εποχή όπου επικρατεί ο φόβος και η καχυποψία;
Κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει διαφορετικά τα γεγονότα της ζωής του, ανάλογα με το δικό του σύστημα αξιών, το χαρακτήρα του και τις συνθήκες της δεδομένης χρονικής στιγμής. Η κεντρική ιδέα του βιβλίου, που εμπεριέχεται και στον τίτλο, είναι το ερώτημα του πώς επιλέγει καθένας να βιώσει τη ζωή του. Συνειδητά και με θάρρος ή απλά ακολουθώντας τη ροή των γεγονότων, υιοθετώντας τις επιλογές άλλων;
- Στο μυθιστόρημά σας μία εκ των πρωταγωνιστών είναι και η Ζωή, η απέναντι γειτόνισσα που παρατηρεί από μακριά αλλά επεμβαίνει καθοριστικά και αθόρυβα στην εξέλιξη της ιστορίας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την ίδια τη ζωή; Επεμβαίνει εκεί που δεν το περιμένουμε;
Δεν θεωρώ πως στη ζωή το τυχαίο έχει τον πρώτο λόγο. Πιστεύω πως είμαστε ό,τι επιλέξαμε να γίνουμε και πως αυτό που θεωρούμε τυχαίο γεγονός είναι στην πραγματικότητα άθροισμα όλων των δικών μας αντιλήψεων και συμπεριφορών. Η παρουσία της Ζωής, της γειτόνισσας στο βιβλίο, είναι συμβολική. Η πραγματική ζωή, ως αποτέλεσμα συλλογικής δράσης, στρέφει το ρου της ιστορίας έτσι, ώστε κάποια στιγμή να φανερωθεί η αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ίσως αυτό να γίνεται σε ένα χρονικό ορίζοντα πέρα από αυτό που εμείς επιθυμούμε ή αντιλαμβανόμαστε, αλλά εντέλει συμβαίνει.
- Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου σας ανοίγει με ένα στίχο από το «Μικρό Ναυτίλο» του Ελύτη. Τι είναι η ποίηση για εσάς και γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο ποίημα στη «Ζωή Απέναντι»;
Η ποίηση είναι η συγγραφική μου αφετηρία και το λιμάνι όπου αποθέτω συναισθήματα. Αγαπώ τον Οδυσσέα Ελύτη, νομίζω πως οι στίχοι του έχουν έναν τρόπο να σημαδεύουν κατευθείαν την καρδιά μου. Ο «Μικρός Ναυτίλος» είναι γεμάτος από στίχους που συμπυκνώνουν αυτό που θέλω εγώ να πω σε κάθε κεφάλαιο. Επιπλέον, θεωρώ πως καθένας μας είναι, ή καλύτερα πρέπει να είναι, ένας μικρός ναυτίλος της ζωής του για να οδηγήσει στιβαρά το σκαρί του βίου του, απολαμβάνοντας συνάμα το ταξίδι.
- Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος και τι εμπόδια πρέπει να ξεπεράσει προκειμένου να μην καταλήξει να βλέπει τη ζωή του από… απέναντι;
Πρώτα απ’ όλα ευγνωμοσύνη και σεβασμό για τη ζωή που μετάλαβε, που είναι το πιο μεγάλο δώρο. Μέσα από αυτή την αντίληψη, θα φτιάξει καθένας τις αξίες του, τον ηθικό του κώδικα, το όραμα και την ελπίδα του. Αυτά είναι και η κινητήρια δύναμη του ανθρώπου για να αγγίξει τα όνειρά του και να βρει το κουράγιο να ξεπεράσει τα εμπόδια. Ένα ταξίδι είναι η ζωή σ’ ένα ποτάμι που ρέει προς το άγνωστο. Έχουμε την επιλογή να πάμε κόντρα στο ρεύμα, να ακολουθήσουμε ενεργητικά το ρου, κατευθύνοντας εμείς το σκαρί μας ή να σταθούμε να χαζεύουμε το τοπίο από την όχθη, μένοντας άβροχοι μεν, στερημένοι όμως από εμπειρίες. Το ζητούμενο είναι να βιώσουμε τη ζωή που μας δόθηκε ακολουθώντας ενεργητικά το ρεύμα της.
- Αν έπρεπε μέσα σε μια μόλις πρόταση να περιγράψετε τον «πυρήνα» του βιβλίου σας, ποια θα ήταν αυτή;
Θα αντιγράψω μία φράση από το σημείωμα που υπάρχει στο τέλος του βιβλίου και που συνοψίζει τη δική μου αντίληψη για τη ζωή:
«Αν ο καιρός αλλιώς τα έφερε κι ο κόσμος δεν είναι εντέλει αυτό που ονειρευτήκαμε, εκείνο που έχει σημασία είναι πως όλοι επιβιώσαμε, κουβαλώντας τις μικρές ή μεγάλες δυστυχίες μας και μαζί τη δύναμη να αρχίζουμε πάλι και πάλι».
Αυτή η δύναμη και η δυναμική της ζωής, είναι αυτό που μας κρατά όρθιους.
Latest posts by Αγγέλα Παπαθανασίου (see all)
- Ήβη Σοφιανού: Οι τέχνες είναι πόρτα διαφυγής από ένα “κελί νόμων”, δογμάτων και “πρέπει” - February 19, 2017
- H χορογράφος Μελίνα Αργυρίου μιλά για τη «Σκελετογυναίκα» και την τόλμη να δίνεις μάχες ακόμα και στο σκοτάδι - December 15, 2016
- Εύα Σιμάτου: Μία νέα, πλασμένη για να εμπνέει τον έρωτα, επαναπροσδιορίζεται στη σκηνή - December 2, 2016
