συνέντευξη στην Έλενα Ζαβιτσάνου.
Στο Νέο Ελληνικό Θέατρο στα Εξάρχεια, Σπυρίδωνος Τρικούπη 34, ο Γιώργος Αρμένης δουλεύει ακούραστα όλη τη μέρα για να στήσει και φέτος την παράσταση του.
Ένα δικό του έργο, μια κωμωδία σύγχρονη που αναφέρεται στη σημερινή ελληνική οικογένεια και την παράνοια της με τίτλο «Άσε, να μη μιλήσω καλύτερα».
Ένα στιλάτο θέατρο που δε θέλει λαμπερές επίσημες και τρελή διαφήμιση, γιατί όπως λέει ο Αρμένης «έτσι μας τα έμαθε ο Κουν και τώρα στα 73 μου δεν μπορώ να τα αλλάξω».
Με την ίδια φυσικότητα που μιλάει για τον Κουν, τον Αγγελόπουλο, τον Βούλγαρη, μου εξηγεί γιατί αποφεύγει τις ταβέρνες, αφού η πρώτη του δουλειά ήταν αυτή του μάγειρα σε καράβια.
«Άκου, δε θα τρως κιμάδες έξω ούτε μακαρόνια!», κι αφού μου αναλύει πως τα…. κατασκευάζουν οι «ασυνείδητοι» μάγειρες, συνιστά να μαγειρεύω σπίτι και όταν βγαίνω να περιορίζομαι στα απολύτως απλά.
Ο Γιώργος Αρμένης συμπληρώνει πενήντα χρόνια στο ελληνικό θέατρο.
Έτσι ξεκίνησε η κουβέντα μας. Με τα χρόνια να περνούν από μπροστά μας σε τρέιλερ.
Με τη Μαίρη (άγγελο φύλακα / γραμματέα στο διπλανό γραφείο να τρέχει τις δεκάδες υποχρεώσεις ενός θεάτρου, εκκολαπτόμενους ηθοποιούς να χτυπούν την πόρτα του (μέσα εκεί και η Σχολή του), τον συντηρητή του ασανσέρ να καλημερίζει τον σκηνοθέτη με πολύ σεβασμό, και τον Αρμένη να τρέχει για τους φωτισμούς και τα σκηνικά.
Το θέατρο φτιάχτηκε το 1996 – «ήταν αλλιώς η περιοχή»- τώρα αγριεύει ο κόσμος, όταν ακούει Εξάρχεια. «Κι ας είμαστε πίσω από το υπουργείο Πολιτισμού και απολύτως προστατευμένοι».
- Πενήντα χρονιά στην σκηνή, τα είδατε όλα φαντάζομαι: θρύλους και ζωντανούς μύθους να καταρρέουν μπροστά σας. Μπορείτε να πείτε: «τα έχω δει όλα» ή μήπως «Άσε να μη μιλήσω καλύτερα»;
Όντως άκουσα και είδα και πίστεψα ότι δεν θα επαναληφθούν, αλλά ως φαίνεται, επιστρέφουν βασανιστικά τα ίδια λάθη, που μας τιμωρούν. Ποια κατάρα έπεσε στα κεφάλια μας και επαναλαμβάνεται τυραννικά, κυνηγώντας την προϊστορική ουρά μας, προκαλώντας γέλια στον κόσμο; Τι ντροπή! Άσε να μη μιλήσω καλύτερα…
- Ένα έργο δικό σας στη σκηνή. Τι είχατε την ανάγκη να αφηγηθείτε με αυτήν την κωμωδία;
Έζησα πολλά, είδα, άκουσα, πίστεψα, θύμωσα, γέλασα, εντάχτηκα, με διέγραψαν! Τώρα που τα μαλλιά μου άσπρισαν, έχω δικαίωμα, ανάγκη και υποχρέωση, να μιλήσω για το σήμερα χωρίς βαρύγδουπα λόγια, που χαϊδεύουν αυτιά, αφηγούμαι την ιστορία μιας οικογένειας, που ως ένα σημείο είναι η μικρογραφία της χώρας μας το 2016.
- Ένα έργο που μιλάει για όλα… νιάτα, γηρατειά, κρίση, μοναξιά… Ποιο είναι το μήνυμα του συγγραφέα;
Το μήνυμα ο καθένας θα το εκλάβει, όπως ο ίδιος πιστεύει. Ο συγγραφέας είναι κακό να του το δίνει έτοιμο. Μπορεί ακόμη και να μας σιχτιρίσει. Καλό θα μας κάνει.
- Συγγραφέας, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής. Ακούραστος. Γιατί κάνετε θέατρο κ. Αρμένη;
Αυτή είναι η δουλειά μου, την επέλεξα, την αγαπάω κι αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρω στο κοινό, συγκίνηση, γέλιο, ποίηση, πάθος, αλήθεια. Πενήντα χρόνια συνδιαλέγομαι μαζί του, μοιράζομαι τους προβληματισμούς μου.
- Τόσες θεατρικές σκηνές στην Αθήνα της κρίσης, τόσα πολλά έργα, τόσοι ηθοποιοί, τόση ανεργία… Όλα στον υπερθετικό! Πως το σχολιάζετε;
Ίσως η κρίση που βιώνουμε να τα δημιούργησε, αλλά δεν είναι κακό. Τα πιο πολλά είναι ανησυχίες των νέων, είναι μικρά αστέρια, που κάποια από αυτά θα λάμψουν. Αν αναρωτηθούμε πόσα μπαρ, καφετέριες, εκκλησίες κ.τ.λ. υπάρχουν, τα πολλά θέατρα υγεία είναι…
- Aπό τι υποφέρει το ελληνικό θέατρο σήμερα;
Απ ‘την κρίση. Το θέατρο θέλει ευμάρεια, ειρήνη, ελευθερία και ο κόσμος σήμερα είναι σε αδιέξοδο. Η χώρα σήμερα ζει μια ιδιάζουσα κατοχή.
- Πενήντα χρόνια στο θέατρο. Έχετε φτιάξει σχέσεις ζωής; Μπορείτε να ζήσετε χωρίς θέατρο;
Ως άνθρωπος ναι, ως καλλιτέχνης θα μαραζώσω, θα αρρωστήσω και θα πεθάνω. Χωρίς θέατρο ο ηθοποιός είναι καράβι χωρίς θάλασσα, χωρίς ταξίδια, χωρίς φίλους, χωρίς όνειρα. Το ίδιο έπαθε και ο Οδυσσέας φτάνοντας στην Ιθάκη.
- Είστε και δάσκαλος. Σε τι διαφέρουν οι νέοι σήμερα από τη δική σας γενιά ως σπουδαστές θεατρικής σχολής;
Ο κόσμος όλος αλλάζει, πόσο μάλλον, οι νέες γενιές. Τα παιδιά σήμερα ζουν στην εποχή της εικόνας, μιλάνε ξένες γλώσσες, χειρίζονται υπολογιστές, ταξιδεύουν, εμείς απλώς διαβάζαμε, πιστεύαμε, είχαμε ένα φως μπροστά μας. Σήμερα παρά τις πληροφορίες, τις όποιες ανέσεις, τα παιδιά είναι χαμένα μέσα στην εικονική πραγματικότητα. Αυτό είναι το μείον τους. Έχουν άλλα όμως υπέρ τους: την ελευθερία, το θάρρος να καταθέτουν την άποψή τους, να βλέπουν τα πράγματα πιο σφαιρικά, να ονειρεύονται και να αναζητούν το σύγχρονο, να αντιτίθενται στις παλιές φόρμες. Γενικά αισθάνομαι ότι γεννιέται ένας άλλος κόσμος, που μας αφήνει έτη φωτός πίσω του. Αυτό είναι πολύ παρήγορο για μένα και πόσο μάλλον για τα ίδια.
- Είστε πατέρας και ο γιός σας έχει ξενιτευτεί σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Δε σας θλίβει αυτό;
Κάθε άλλο με παρηγορεί. Όσο μπορώ θα τον βοηθήσω, θα του συμπαρασταθώ. Το μόνο που θέλω είναι να είναι χαρούμενος. Τον πιστεύω και τον αγαπώ.
Η παράσταση «Άσε να μη μιλήσω καλύτερα», ξεκίνησε στο Νέο Ελληνικό Θέατρο στις 21 Οκτωβρίου. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 15 ευρώ (κανονικό) και 10 ευρώ για όλες τις υπόλοιπες ομάδες, ΑΜΕΑ, φοιτητικά, άνεργοι.
Οι ώρες παράστασης είναι:
ΤΕΤΑΡΤΗ: Λαϊκή 20:00
ΠΕΜΠΤΗ: 21:00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: 21:00
ΣΑΒΒΑΤΟ: Λαϊκή 18:00
ΣΑΒΒΑΤΟ: 21:00
ΚΥΡΙΑΚΗ: 20:00
Για να παρκάρετε, το θέατρο έχει ειδική τιμή δυο ευρώ σε παρακείμενο πάρκινγκ.
Νέο Ελληνικό Θέατρο:
Σπυρίδωνος Τρικούπη 34 Εξάρχεια
Τηλ.: 210 8253489 fax: 210 8817941
Α’ Δημοσίευση: Lion news
