συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου.
Η Τατιάνα Ζωγράφου είναι συνθέτρια – μουσικοπαιδαγωγός και έχει το χάρισμα να γράφει μουσική και παραμύθια που αγγίζουν μικρά και μεγαλύτερα παιδιά. Το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου θα παρουσιάσει το καινούργιο της βιβλίο «Τι θα έκανα αν ήμουν Αι Βασίλης», χριστουγεννιάτικο και χρωματιστό, στις 12 το μεσημέρι στον Ιανό της οδού Σταδίου.
- Πέρυσι τις γιορτές γνωρίσαμε το γλυκύτατο «δισκάκι» σας με το παστέλ εξώφυλλο, το «Μια νότα μου χτυπά τo τζάμι». Φέτος μας συστήνεστε για πρώτη φορά ως συγγραφέας με το βιβλίο «Τι θα έκανα αν ήμουν Αϊ- Βασίλης», όπου η Λεωνή και ο Άγης ψάχνουν… Τα δυο αυτά παιδιά αναζητούν έναν κόσμο ωραίο, ιδανικά πλασμένο, πολύ πιο «ποιητικό» από αυτόν που ζούμε. Για να ξορκίσετε το κακό που μας περιβάλλει και μας αποκαρδιώνει γράψατε αυτή την ιστορία;
Αυτό που ψάχνω μαζί με τους μαθητές μου δεν είναι ανέφικτο, δεν είναι ουτοπία. Είναι ένας αληθινός κόσμος. Για μένα είναι εντελώς ρεαλιστικό το να προσπαθούμε να μπούμε ο ένας στη θέση του άλλου. Είναι εντελώς ρεαλιστικό το να ζούμε με συμπόνια, με συνεργασία, προσπαθώντας καθημερινά για μια κοινωνία πιο δίκαιη, δημοκρατική και άρα πιο όμορφη. Για μένα δεν είναι αποδεκτή ως «ανθρώπινη» καμία συμπεριφορά που δεν διέπεται από την αγάπη. Για αυτό μιλάει το βιβλίο. Για αυτά τα δώρα. Πιστεύω στην αθωότητα των παιδιών και ότι μόνο τα δικά τους δώρα μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Όμως ποιός αλήθεια ακούει τα παιδιά σήμερα, ποιός τα ρωτάει; Ουσιαστικά μιλούν τα παιδιά μέσα από τη δική μου ματιά παρ’ ότι μοιάζει το ανάποδο…
- Από τα 26 σας δουλεύετε στο Αρσάκειο νηπιαγωγείο, μαθαίνοντας τα παιδάκια μουσική. Ποια ήταν η αφορμή για αυτό το μικρό «μανιφέστο αγάπης»; Ίσως σε κάποιο διάλλειμα κοιτάζοντας τα μικρά να παίζουν ;
Ήταν τον προηγούμενο χειμώνα… Έβλεπα τη μικρή μου κόρη Λεωνή να παίζει με την ογδοντάχρονη γιαγιά της δίπλα στο τζάκι στο σπίτι των παππούδων στη Χαλκίδα… Η τηλεόραση έδειχνε πάλι πνιγμένα παιδιά να ξεβράζονται στα παράλια των νησιών μας σα να μην είχε καμία σημασία η ύπαρξη τους… Σκέφτηκα ότι ο κόσμος είναι φριχτός και άδικος και πιο πολύ για τα παιδιά. Γιατί αυτά είναι ο πιο αδύναμος κρίκος. Αυτό ήταν. Αν και έχει λίγες λέξεις, το δούλεψα πάρα πολύ καιρό.
- Ούσα σε εκπαιδευτικό περιβάλλον, βάζετε καμιά φορά τον εαυτό σας να αναλογιστεί τι θα κάνατε εσείς, αν ήσασταν στη θέση του μικρού απέναντι σας;
Συνεχώς. Όποιος και όποια εκπαιδευτικός δεν το κάνει αυτό χάθηκε. Και μαζί με αυτόν «χάθηκαν» και τα παιδιά. Μόνο αν καθημερινά εμείς οι εκπαιδευτικοί, εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση, μόνον τότε δεν θα χειραγωγούμε τους μαθητές μας… Ειδικά οι μαθητές που μας ταλαιπωρούν έχουν την ανάγκη μας. Πρέπει να σκύψουμε εμείς προς το μέρος τους Μερικά παιδιά μιλάνε, άλλα ψιθυρίζουν, άλλα δεν βγάζουν λέξη απ’ το στόμα τους. Εμείς πρέπει να ακούσουμε τις λέξεις που δεν είπαν…
- Παράλληλα με τη διδασκαλία είστε συνθέτρια, έχετε στο ενεργητικό σας 7 δισκογραφικές εργασίες.
Ναι! Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτές.
- Συνάδει η πρωινή δουλειά με την απογευματινή; Πάντα αναρωτιόμουν για τις διπλές ιδιότητες…
Συνάδει υπό την έννοια ότι είμαι με παιδιά στο σχολείο και άρα έχω μια αληθινή εγγύτητα μαζί τους, γράφω κυρίως τραγούδια για παιδιά, και τώρα ιστορίες για παιδιά… Δεν συνάδει μόνο υπό το πρίσμα του περιορισμένου χρόνου στην καθημερινότητά μας! Αγωνίζομαι πολύ για να κάνω αυτά που αγαπώ παράλληλα με την διδασκαλία της μουσικής στο νηπιαγωγείο και τις υποχρεώσεις μου μέσα στην οικογένεια.
- Η Μαρία Φαραντούρη, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, η Σαββίνα Γιαννάτου, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, οΧρήστος Θηβαίος, είναι κάποιοι από τους συνεργάτες σας. Στο χώρο της μουσικής – ανταγωνιστικό μέχρι το κόκκαλο – δημιουργούνται σταθερές σχέσεις; Ή με το πέρας κάθε δουλειάς, ο καθείς τραβάει το δρόμο του;
Είναι αμετροέπεια να τους πει κανείς συνεργάτες μου. Είναι σπουδαίοι ερμηνευτές που είχα την τιμή να συμμετέχουν στα τραγούδια μου. Διατηρώ σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης μαζί τους, κρατώντας τις πρέπουσες αποστάσεις. Με τους μουσικούς μου όμως, που είναι οι σταθεροί συνεργάτες μου, είμαστε μαζί σχεδόν είκοσι χρόνια. Επίσης εγώ δεν βρίσκω ότι οι σχέσεις μας στον χώρο της μουσικής είναι ανταγωνιστικές μέχρι το κόκκαλο. Πιστεύω ότι οι μουσικοί είναι τα πιο καλά παιδιά!
- Επιστρέφοντας στον Αϊ- Βασίλη σας, ωραιότατες είναι κι οι ζωγραφιές της Μαρίας Μπαχά. Πως ξεκίνησε η συνεργασία; Εσείς είχατε το κείμενο κι εκείνη το έντυσε με εικόνες, ή το ανάποδο, είδατε δικές της δουλειές και της… χτυπήσατε την πόρτα;
Προφανώς το κείμενο ήταν έτοιμο. Εγώ της χτύπησα την πόρτα. Ο δεύτερος πρωταγωνιστής μου είναι ο Άγης, ο γιός της. Τον είχα πέρυσι μαθητή μου στο Αρσάκειο. Σπουδαίο και ευαίσθητο παιδάκι. Έμαθα για την δουλειά της και την πρότεινα για την εικονογράφηση του βιβλίου μου στην εκδότρια, την Κέλλυ Ιωαννίδου και στην επιμελήτρια της έκδοσης, τη Βασιλική Τζόκα. Και οι τρεις μας ονειρευτήκαμε το βιβλίο με τις ζωγραφιές της Μαρίας. Πράγματι έκανε εξαιρετική δουλειά.
- Κλείνοντας, ετοιμάζετε κάτι καινούργιο αυτόν τον παράδοξο χειμώνα;
Ναι, μπαίνω στο στούντιο σε κανα δεκαπενθήμερο για να ολοκληρώσω τον καινούργιο μου δίσκο για παιδιά! Θα είναι έτοιμος μέχρι την άνοιξη. Θα κυκλοφορήσει τον επόμενο Σεπτέμβρη. Παράλληλα είμαι σε εκπαιδευτική άδεια προκειμένου να κάνω το διδακτορικό μου σε σχέση με τη μουσική, το τραγούδι και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση που εδώ και πολύ καιρό επιθυμούσα.
- Πιστεύετε αλήθεια ότι «ένας κόσμος καινούργιος» θα δημιουργηθεί, δίκαιος κι ελεύθερος, όπου ο ένας θα προσπαθεί τουλάχιστον να καταλάβει τον άλλο;
Όχι, πιστεύω το ανάποδο. Ότι μόνο αν ο ένας προσπαθήσει να καταλάβει τον άλλον ίσως και να δημιουργηθεί ένας πιο δίκαιος και πιο ελεύθερος κόσμος!
Το βιβλίο «Τι θα έκανα αν ήμουν Αϊ Βασίλης» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καλέντης
Latest posts by Τίνα Πανώριου (see all)
- Η συγγραφέας Τζούλια Γκανάσου μιλά στην Τίνα Πανώριου για την ηρωίδα του ΓΟΝΥΠΕΤΕΙΣ - March 3, 2018
- Ένα μεσημέρι με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στην Αθήνα… - February 3, 2018
- Ρεβιθοκοντούλης: κλασικά παραμύθια… αλλιώς από την Μαρίνα Γιώτη - January 28, 2018
