της Ελευθερίας Βοναπάρτη.
Οι φωτογραφίες για τον David Heger δεν είναι μια παγωμένη στιγμή στον χρόνο αλλά το μέσο για να διηγηθεί ιστορίες. Το στήσιμο κάθε φωτογραφίας μοιάζει με καρέ κινηματογραφικής ταινίας με κυρίαρχη τη φύση, την παιδική παρουσία και το όνειρο. Η σύγχρονη τεχνολογία, σύμμαχος σε κάθε φάση της δημιουργίας του, τον βοηθάει στο να επιχρωματίζει και να συνθέτει το αποτέλεσμα, ώστε να υπερτονίσει το νόημα της αφηγηματικής τους σύνθεσης.
Ο David Heger ζει στην εξοχή της Πράγας μαζί με την οικογένεια του.
- David, τι σημαίνει φωτογραφία και πως έγινε η μύηση σας σε αυτή την τέχνη;
Αντιλαμβάνομαι την φωτογραφία σαν ένα σύγχρονο καλλιτεχνικό τρόπο που εισάγει μια σημαντική αναγέννηση στη σημερινή εποχή. Από τη μία μεριά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που φωτογραφίζουν τα πάντα και συνέχεια, και από την άλλη μεριά χάρη στις σύγχρονες τεχνολογίες και στην επεξεργασία με υπολογιστή όπως το Photoshop που είναι προσβάσιμα στον καθένα, υπάρχουν διευρυμένες δυνατότητες και εκφραστικά εργαλεία που είναι διαθέσιμα για την φωτογράφιση. Υπάρχει η θεωρία ενός συγκεκριμένου φωτογράφου που υποστηρίζει ότι η φωτογραφία είναι απλά αυτό που τραβάμε, αυτό το «παγωμένο» στη συγκεκριμένη στιγμή. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτό. Απλά στην εποχή μας η φωτογραφία είναι περισσότερο μεταλλασσόμενη χάρη στους υπολογιστές και συνδυάζεται με άλλες δημιουργικές τέχνες -γραφιστική, σκίτσο ή ζωγραφική. Τελικά για μένα το ενδεχόμενο μιας τεχνολογικής ελευθερίας είναι απολύτως βασικό, ώστε να περιορίζομαι μόνο από την δική μου φαντασία ή από το οικονομικό για να σκηνοθετώ σκηνές.
Βρήκα τον δρόμο μου στην φωτογραφία μέσα από τα κινούμενα σχέδια (μαριονέτα) όπου δούλεψα σαν παραγωγός και κινηματογραφιστής. Απαιτείται αγγελική υπομονή για μια τέτοια δουλειά, αφού η ταινία τον πρώτο χρόνο είναι για τα σκηνικά, διακόσμηση κλπ. Τον επόμενο χρόνο αρχίζει η κινηματογράφιση, καρέ-καρέ, 24 από αυτά μόνο για ένα λεπτό πραγματικού χρόνου. Αυτή την εμπειρία την εφαρμόζω στην παραγωγή μου σαν προετοιμασία για μία φωτογραφία η οποία μπορεί να πάρει κι ένα μήνα για μένα, ειδικά όταν η κατασκευή σκηνικών είναι απαραίτητη. Σε σύγκριση με άλλους φωτογράφους είμαι υπερβολικά μη παραγωγικός και αυτό είναι εμφανές στον αριθμό φωτογραφιών μου.
- Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας και τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρει περισσότερο στην ανθρώπινη φύση;
Λαμβάνω έμπνευση από ένα μείγμα αναμνήσεων, εμπειριών ζωής, βιβλίων που έχω διαβάσει, εκθέσεων που έχω δει. Όλα αυτά «λιώνουν» με ένα είδος ανακατέματος, αποτυπώνονται από την στιγμιαία διάθεση μου, και αποκρυσταλλώνονται σε μια δημιουργική ιδέα. Το σκιτσάρω και το αφήνω να ωριμάσει. Άμα επιβιώσει από τον αρχικό ενθουσιασμό και δεν είναι τόσο δύσκολο να πραγματοποιηθεί, είναι έτοιμο να φωτογραφηθεί.
Όσον αφορά την ανθρώπινη φύση με εντυπωσιάζει το ακλόνητο και με διάρκεια ανθρώπινο στοιχείο για την δημιουργία αν και δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος για αυτό. Δεν είναι τροφή, δεν τη χρειαζόμαστε, αλλά αυτή η ανάγκη είναι στην ανθρώπινη φύση από την αρχή των πολιτισμών. Και πιστεύω ακράδαντα ότι θα είναι και στο μέλλον. Το ερμηνεύω αυτό ως μια αρχαία ανθρώπινη επιθυμία να ακούει και να αφηγείται ιστορίες είτε στην λογοτεχνία είτε με άλλη καλλιτεχνική μορφή. Άλλωστε η φωτογραφία είναι καλή για εμένα μόνο όταν διηγείται ιστορίες.
- Με τι τρόπο επεμβαίνετε στις φωτογραφίες σας; Πριν και μετά.
Οι φωτογραφίες που δημιουργώ είναι κυρίως στυλιζαρισμένες και φορμαρισμένες και εξαρτώνται από την αφήγηση της ιστορίας κάθε εικόνας. Αυτός είναι ο λόγος που η φωτογράφιση, η υποστήριξη, η παρουσίαση, όλα επιλέγονται και είναι έτοιμα πριν την φωτογράφιση που προχωράει αρκετά γρήγορα τότε. Οι παλιές μου φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με αναλογικό ασπρόμαυρο φιλμ, οι καινούργιες έχουν ήδη τραβηχθεί από έναν ψηφιακό φακό που έχω φτιάξει εγώ και συνδυάζει εξαιρετικούς φακούς κάμερας μεσαίου φορμά με ένα ψηφιακό αρχείο εικόνας. Η φωτογραφία είναι ψηφιακά φιμέ σε μια διαδικασία μεταπαραγωγής ακόμα και όταν έχει τραβηχθεί με μία έγχρωμη ψηφιακή κάμερα. Βλέπετε μου αρέσει να διαλέγω τα χρώματα μόνος μου και κάποιες φορές είναι ελαφρά εκτός πραγματικότητας ώστε να αναδείξω τη διάθεση της συγκεκριμένης ιστορίας.
- Ποιο είναι το φόντο και ποιος ή τι ο πρωταγωνιστής για μία φωτογραφία που θα επιδίωκατε στο μέλλον να δημιουργήσετε;
Προετοιμάζομαι για μια καινούργια σειρά με άλλο θέμα για τις φωτογραφίες μου. Είναι επηρεασμένες από ένα πολύ φιλικό βιβλίο για μένα, τον Μικρό Πρίγκιπα του Saint de Exupery. Θυμάμαι διάβαζα το βιβλίο αυτό όταν ήμουν οκτώ ή εννιά και δεν μου άρεσε καθόλου. Όταν το ξαναδιάβασα, περίπου στα είκοσι μου, βυθίστηκα στο στυλ της αφήγησης του και στην μινιμαλιστική έκφραση της ανθρώπινης κοινωνίας. Η βασική αρχή -κάθε πλανήτης ένας άνθρωπος ή ένα επάγγελμα- επιτρέπει ποικιλία από πιθανότητες για καλλιτεχνική έκφραση όπως επίσης στην αφήγηση μιας ιστορίας.
- Τι σημαίνει «όμορφο» για εσάς και πως αυτό αποτυπώνεται στην τέχνη σας;
Είναι δύσκολο να ορίσουμε την ομορφιά. Ευχαριστώ τον Θεό που δεν όρισε τι είναι όμορφο και τι όχι. Δεν υπάρχει κανόνας για το όμορφο και ελπίζω να μην οριστεί ποτέ. Μεγάλωσα σε μια ολοκληρωτική κοινωνία, όπου υπήρχε η «επίσημη τέχνη» καθορισμένη από το κομμουνιστικό κόμμα -ο κοσμικός ρεαλισμός, όπως επίσης και η αντικοινωνική τέχνη. Εννοώντας το υπόλοιπο αυτών. Από τότε είμαι πολύ ευαίσθητος σε κάθε κανόνα ή ορισμό για οποιαδήποτε δημιουργική δουλειά. Ο χρόνος από μόνος του θα είναι πάντα ο καλύτερος και ο πιο αξιόπιστος κριτής.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες του David Heger στο site του.
