του Γιώργου Χρυσοβιτσάνου.
Ένα συναρπαστικό animation που στοχεύει τόσο σε παιδιά όσο και σε σκεπτόμενους ενήλικες, το Sing, είναι δύσκολο να μην κερδίσει και τον πιο απαιτητικό θεατή. Για να παρακολουθήσετε τον «Άγιο Βασίλη που είναι σκέτη λέρα», από την άλλη, θα πρέπει να είστε έτοιμοι να δείτε μία πραγματικά «αντι-Χριστουγεννιάτικη» ταινία.
Τραγούδα! *** ½
(Sing)
Animation – Διάρκεια 108’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Γκαρθ Τζένινγκς, Κριστόφ Λουρντελέ
Με τις φωνές των: Μάθιου ΜακΚόναχι, Ρις Γουίδερσπουν, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Σεθ ΜακΦάρλεϊν
(Στη μεταγλωττισμένη κόπια ακούγονται ο Θέμης Γεωργαντάς, ο Γιάννης Χατζηγεωργίου, η Τζωρτζίνα Λιώση και ο Ντένης Μακρής. Θα προβάλλεται και σε 3D)
There’ s no business like show business. Όμως δίχως φιλία, συνεργασία, κοινό στόχο και αγώνα, δεν γίνεται σωστή μπίζνες. Από αυτές τις δυο θεμελιώδεις αμερικανικές απόψεις διαπνέεται μια εκπληκτική ταινία animation. Η ευδαιμονία της δημιουργίας και η χαρά της προσωπικής επιτυχίας μέσα από τη συλλογική δουλειά είναι το μήνυμα.
Η αρχική ιδέα θυμίζει κάπως το κλασικό Αυτοί οι τρελοί τρελοί παραγωγοί του Μελ Μπρουκς. Ένας υπερχρεωμένος θεατρώνης (ένα κοάλα με τη φωνή του Μάθιου ΜακΚόναχι), προκειμένου να σώσει το θέατρό του από τα νύχια της τράπεζας, αποφασίζει να ανεβάσει στη σκηνή νέα τραγουδιστικά ταλέντα. Μετά από μια επεισοδιακή οντισιόν επιλέγονται οι καλύτεροι.
Απολαυστικά και συγκινητικά αυτά τα ανθρωπομορφικά (και πολύ ανθρώπινα) ζώα. Το καθένα με τη δική του ιστορία. Η γουρούνα νοικοκυρά με τον αδιάφορο σύζυγο και τα εικοσιπέντε γουρουνάκια να φωνάζουν διαρκώς «μαμά». Η ροκ σκαντζοχοιρίνα με τον άπιστο σύντροφο. Ο νεαρός γορίλας που δεν θέλει να γίνει ληστής όπως ο πατέρας του. Ο ποντικός πλανόδιος τραγουδιστής με το απίστευτο θράσος και τόλμη. Η δειλή ελεφαντίνα με το χρυσό λαρύγγι θα είναι η απρόσμενη εφεδρεία μιας ανομοιογενούς ομάδας που θα γράψει το δικό της success story.
Εκτός από ολοκληρωμένους χαρακτήρες που θα μπορούσαν να είχαν ερμηνευτεί από ηθοποιούς, βάσει του ίδιου σεναρίου, η ταινία διαθέτει και άλλα καλά. Κωμικοτραγικές συγκρούσεις προσωπικοτήτων, ευφυέστατες ατάκες, ακόμη πιο έξυπνες ανατροπές και μια πλημμύρα δράσης (ληστείες, καταδιώξεις και μια κατάρρευση κτιρίου που φέρνει στο νου τους Δίδυμους Πύργους) συνθέτουν αυτή τη νεοϋορκέζικη οδύσσεια καλλιτεχνικής – και όχι μόνο- καταξίωσης.
Αναγνωρίσιμα κινηματογραφικά είδη (από τη γκανγκστερική περιπέτεια ως το κοινωνικό δράμα) ενώνονται κάτω από τη σημαία του μιούζικαλ. Το φωτεινό εικαστικό πανηγύρι εικόνων και χρωμάτων μεταβάλλεται σε οπτικοακουστική πανδαισία όταν ξεχύνονται οι μελωδίες εξηνταπέντε πασίγνωστων τραγουδιών της ποπ και της ροκ. Από Μπιτλς και Στίβι Γουόντερ έως Lady Gaga και Αριάνα Γκράντε. Με αποκορύφωμα το My Way του Φρανκ Σινάτρα, σε μια σκηνή που χειροκροτήθηκε από τους κινηματογραφικούς κριτικούς, κάτι που δεν έχω ξαναδεί σε δημοσιογραφική προβολή.
Μια ταινία απογειωμένη και απογειωτική. Απελευθερωμένη και απελευθερωτική. Το νέο ενηλικιωμένο animation, που στοχεύει άμεσα και τους σκεπτόμενους ενήλικες (βλέπε Εγώ ο απαισιότατος, Τα μυαλά που κουβαλάς, Ζωούπολη, Μπάτε σκύλοι αλέστε) σε στιγμή μεγάλης έμπνευσης.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας Sing:
Ο Άι Βασίλης είναι πολύ λέρα ***
(Bad Santa 2)
Δραματική κομεντί – Διάρκεια 92’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Μαρκ Γουότερς
Παίζουν: Μπίλι Μπομπ Θόρντον, Κάθι Μπέιτς, Τόνι Κοξ, Κριστίνα Χέντρικς
Η πιο βέβηλη, αντιχριστουγεννιάτικη ταινία της φετινής εορταστικής περιόδου σαρκάζει σκληρά την εμπορευματοποίηση μιας θρησκευτικής γιορτής και την πολιτική ορθότητα (αμφότερα αμερικανικής προέλευσης). Ανθρώπινη μπουλντόζα που ισοπεδώνει την ηθική υποκρισία με λόγο και πράξεις, το απόλυτο ρεμάλι που πρωτογνωρίσαμε στο O Άϊ Βασίλης είναι λέρα, το 2003.
Ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον, ξανά στον ρόλο του Γουίλι Σόουκ, του μέθυσου, σεξομανή, μηδενιστή και μισάνθρωπου μικροκακοποιού, που μεταμφιέζεται σε Άϊ Βασίλη για να περάσει απαρατήρητος μέσα στο αποβλακωμένο πλήθος των καταναλωτών της χριστουγεννιάτικης περιόδου. Απηυδησμένος από τους πάντες και τα πάντα, έχει ήδη κάνει δυο απόπειρες αυτοκτονίας, όταν η πρόταση να λάβει μέρος σε μια ληστεία του προσφέρει μια νέα ευκαιρία. Συνεργοί του στο έγκλημα ένας μαύρος νάνος και … η γυναίκα που τον έφερε στον κόσμο.
Αν ο Γουίλι είναι ο ορισμός του κυνισμού, η μητέρα του καταργεί βίαια κάθε έννοια μητρικής στοργής, παραμερίζοντας και το ίδιο της το παιδί μπροστά στην επιβίωση και το συμφέρον της (Η Κάθι Μπέιτς ανατριχιαστικά αστεία). Η γέννηση ενός αγοριού από μια 13χρονη μέσα σε φυλακή ανηλίκων με συνέπεια τη διαμόρφωση ενός παραβατικού άντρα σηματοδοτεί μια τραγική κοινωνική περίπτωση, την οποία υπερκαλύπτουν χοντρές επιστρώσεις μαύρου, βιτριολικού χιούμορ.
Ο Γουίλι, πιστός στο δόγμα «δεν ελπίζω σε τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος», διαπράττει τα πάντα προκειμένου να απολαύσει την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία του. Αυτός ο απαράδεκτος, αλλά με κάποια κρυφή τρυφερή πτυχή, χαρακτήρας (ένας ρόλος γάντι για τον Θόρντον) είτε θα γίνει μισητός στον θεατή, είτε θα βγάλει γέλιο και συμπάθεια. Ανάλογα με την αίσθηση του χιούμορ του καθενός.
Πάντως οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι είναι μια ακραία ταινία (και ανυποχώρητη μέχρι τέλους όπως ο ήρωάς της), μια κωμωδία αυστηρώς ακατάλληλη για σεμνότυφους και βαθιά συντηρητικούς. Αν συμφωνείτε ότι η κοινωνία είναι περισσότερο λέρα από ό,τι μεμονωμένες περιπτώσεις όπως ο Γουίλι, θα το απολαύσετε.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας Bad Santa 2:
Latest posts by Γιώργος Χρυσοβιτσάνος (see all)
- COPROLAND: σκυλίσια ζωή, γνήσια ελληνική – γλυκιά, ανέμελη και καταστροφική - May 4, 2017
- Ένας 19χρονος φοιτητής γράφει τη νύχτα της 21ης Απριλίου 1967… - April 21, 2017
- ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ - April 13, 2017
