Ο υπέροχος Φρέντυ Γερμανός

germanos

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Στα μάτια μου φάνταζε σαν Άγγλος αριστοκράτης. Γοητευτικός, κομψός, ευγενής, με ευφυές και, συνάμα, καυστικό χιούμορ (μαζί πάνε αυτά, άλλωστε), με την αισθαντική φωνή, τα χαρακτηριστικά γυαλιά του και το ελαφρώς σηκωμένο φρύδι του, όταν ήθελε να τονίσει κάτι, ή να πειράξει τον καλεσμένο του. Ένας πρίγκιπας! Το πρώτο βιβλίο του που ανακάλυψα στη βιβλιοθήκη μας, όταν ήμουν παιδί, ήταν το ‘Σκέψου πριν το αγοράσεις’, από τις εκδόσεις Γρηγόρη, με σκίτσα του καρδιακού του φίλου, ΚΥΡ. Αργότερα, στις αρχές του ΄90, τον θυμάμαι να παρουσιάζει την εκπομπή ‘ Ελλάς, υπό το μηδέν’. Τότε, ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο του που μέσα από αυτό αγάπησα τους ήρωές του και, φυσικά, τον ίδιο (πώς όχι, άλλωστε; Ήταν ερωτεύσιμος άνθρωπος από όλες τις απόψεις). Η ‘Γυναίκα από βελούδο’ με συνάρπασε. Ταξίδεψα μαζί της στη μηχανή του χρόνου και βρέθηκα στην Ελλάδα των αρχών του 19^ου αιώνα, έχοντας ως συνοδοιπόρους τον Χαρίλαο Τρικούπη, τη Σοφία Τρικούπη και το Θεόδωρο Δηλιγιάννη.

Τι με (πρωτο)γοήτευσε; Η εξαιρετική περιγραφή του ελληνικού πολιτικού/ιστορικού σκηνικού, οι άγνωστες ιστορίες των ταγών της πολιτικής μας ζωής, η λεπτομερής και επιμελής έρευνα του συγγραφέα, ο αριστοτεχνικά κομψός τρόπος εξιστόρησης γεγονότων, αλλά και συναισθημάτων… Το ταξίδι μου συνεχίστηκε και με τα υπόλοιπα βιβλία του που αγόρασα μανιωδώς. ‘Ακριβή μου Σοφία’, ‘Η εκτέλεση’, ‘Έλλη Λαμπέτη’, ‘Τερέζα’, ‘Το αντικείμενο (Νίκος Ζαχαριάδης)’. Ήταν ένας μαγικός εθισμός, άκρως επιμορφωτικός και συναρπαστικός, αφού, μέσα από τις ιστορίες των πρωταγωνιστών, παρελαύνει όλη σχεδόν η ελληνική ιστορία. Τα ιστορικά μυθιστορήματά του μου αποκάλυψαν πολλές αλήθειες. Κυρίως, όμως, πώς οι (μικρές, ή όχι) προσωπικές στιγμές, δοσμένες πάντα με σεβασμό και τρυφερότητα, επιδρούν στην ελληνική πολιτική και καλλιτεχνική ζωή. Αγάπησε τους ήρωές του ο Φρέντυ Γερμανός, αναμφίβολα. Και τους μελέτησε επαρκέστατα, πιστεύω. Για το λόγο αυτό προκύπτουν στον αναγνώστη αβίαστα, ερωτήματα, όπως: Πώς, άραγε, θα ήταν σήμερα η Ελλάδα αν δεν είχε εκτελεστεί ο Ίων Δραγούμης; Αν η Πηνελόπη Δέλτα δεν είχε ασχοληθεί με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων; Εάν δεν είχε φύγει η αγαπημένη μου Έλλη Λαμπέτη τόσο νωρίς, εάν οι επιλογές του Γεωργίου Παπανδρέου ήταν διαφορετικές, αν η ‘Τερέζα’ δεν καλυπτόταν από πέπλο μυστηρίου; Αν ο Νίκος Ζαχαριάδης δεν είχε αυτό το τέλος;

Οι ‘σταγόνες’ ιστορίας, όπως τις αποκαλεί ο Δημήτρης Καμπουράκης, μπορεί να γίνουν κύματα που θα πνίξουν, ή θα βγάλουν στη στεριά αλήθειες επώδυνες, ίσως και λυτρωτικές. Είναι σαν να σου κλείνει το μάτι η ιστορία, πονηρά και συνωμοτικά. Γι’ αυτό αγαπώ τον Φρέντυ Γερμανό. Γιατί μου έδειξε τις ευαίσθητες ιστορίες προσωπικοτήτων που θαυμάζω, μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Τους προσέγγισα και, συγχρόνως, αγάπησα την ίδια την Ιστορία, δίχως φόβο. Και, όταν, στο πλαίσιο της διδασκαλίας μού προσφέρεται η ευκαιρία, τότε δράττομαι αυτής και μιλώ στα παιδιά μου για όσα διάβασα. Και τους προτείνω τα βιβλία αυτά, για να εντοπίσουν αναγνώσεις, αλήθειες που υποφώσκουν. Τη διαφορετική πλευρά της ιστορίας. Πιο ανθρώπινη και ευάλωτη, αλλά και τόσο ισχυρή που να επηρεάζει την πορεία της Ελλάδας.

Όπως έλεγε ο ίδιος: ‘Ζωντανεύω τις ιστορίες κάποιων ανθρώπων του τόπου μας που με άγγιξαν, πατώντας με το ένα πόδι στο ντοκουμέντο και με τ’ άλλο στη φαντασία. Είναι ένας καλός τρόπος για να στήσεις όρθιο τον ήρωά σου και την ίδια ώρα ν’ αγαπήσεις την Ιστορία’.

Όταν έφυγε από τη ζωή ο Φρέντυ Γερμανός, ήμουν, πλέον, φοιτήτρια. Του άφησα ένα λευκό τριαντάφυλλο, ως αντίδωρο της αγνής, παιδικής μου εικόνας για κείνον, ως πρίγκιπα. Λείπει πολύ από τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα η εύστοχη γραφή του…

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.