της Ελευθερίας Βοναπάρτη.
Ο πηλός είναι ένα υλικό που σε αφήνει ελεύθερο να δοκιμάσεις τα όρια του. Με αυτόν τον τρόπο κινείται καλλιτεχνικά η Δέσποινα Ξενάκη και συνεχώς ανοίγει δρόμους για νέους πειραματισμούς και καινούργιες εφαρμογές. Στα έργα της, αυτή η τάση είναι ευδιάκριτη, και μας ξαφνιάζει με τις πρωτότυπες αλλά και πρακτικές ιδέες της.
Η Δέσποινα Ξενάκη είναι μητέρα δύο παιδιών και ιδιοκτήτρια του δικού της εργαστηρίου στον Παπάγο.
- Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς: από πού ξεκινήσατε και πώς φτάσατε στην τέχνη του πηλού.
Αφετηρία της επαγγελματικής μου πορείας υπήρξαν οι σπουδές μου στην Γραφιστική και η απόκτηση του Diploma of Higher Education από το Middlesex University του Λονδίνου, καθώς και οι σπουδές μου στο τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης & Σχεδιασμού Αντικειμένων της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών στο ΤΕΙ Αθήνας. Στo πλαίσιο της φοίτησής μου, παρακολούθησα τα μαθήματα κεραμικής της σχολής μου με καθηγητές τον Κο Μανιατάκο και τον Κο Σκλαβενίτη. Η μεταδοτικότητά τους και η αγάπη για την τέχνη τους νομίζω πως ήταν το εφαλτήριο που οδήγησε και στην δική μου βαθιά και ουσιαστική σύνδεση με το υλικό.
- Τι είναι ο πηλός για εσάς; Εκτός από τεχνικής απόψεως, τι είναι αυτό που σας ενώνει με αυτό το υλικό και πώς μεταφράζεται αυτό σε σχέση με τον χαρακτήρα σας;
Ανέκαθεν η έννοια της δημιουργίας με ολοκλήρωνε και αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Η γνωριμία μου με το υλικό υπήρξε λοιπόν καταλυτική, τόσο για την επαγγελματική μου πορεία όσο και για την ανάπτυξη και ολοκλήρωση της προσωπικότητάς μου. Ο πηλός δε είναι ένα υλικό, το οποίο δεν με περιορίζει και μου αφήνει άπλετο χώρο για πειραματισμό, με τις εφαρμογές του να είναι αναρίθμητες.
Μου προσέφερε όλα όσα χρειαζόμουν ούτως ώστε να κινούμαι με ευελιξία ανάμεσα σε θέματα που με απασχολούν, όπως η ισορροπία μεταξύ μορφής, κατασκευής και λειτουργικότητας, η ένταξη στοιχείων στο χώρο και η μεταξύ τους αλληλεπίδραση (ανάπτυξη, σύμπτυξη, ολοκλήρωση) καθώς και η δυναμική της αμφίδρομης σχέσης μεταξύ έργου, δημιουργού και του περιβάλλοντος χώρου.
- Τα γλυπτά σας μας δείχνουν κίνηση. Μέσα από αυτά έχετε συνδέσει το εύπλαστο του πηλού με τις γωνίες και τα σχήματα του χαρτιού. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτή τη σειρά.
Στην πρώτη μου προσωπική συλλογή, πηγή έμπνευσης ήταν το χαρτί. Η ιδέα μου πυροδοτήθηκε από την πρόκληση να συνδέσω τον πηλό με την αισθητική ποιότητα του χαρτιού και να παρουσιάσω τον διάλογο που δημιουργείται ανάμεσα τους. Η πλαστικότητα και η επιβλητικότητα του πηλού ήθελα να περιγράψει την αέρινη και στιλπνή αίσθηση του χαρτιού μέσα από φόρμες γλυπτών και χρηστικών αντικειμένων, τα οποία να μπορούν να λειτουργήσουν ως μέρος ενός συνόλου. Στόχος ήταν να αναδειχθούν τα υλικά, να δημιουργηθούν χώροι και το παιχνίδι φωτός και σκιάς να γεννήσει ενδιαφέρουσες πτυχές με έντονες αντιθέσεις και διάφορα αρμονικά σύνολα.Κατά την διαδικασία της μελέτης δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στις έννοιες της κίνησης και της στατικότητας καθώς πιστεύω ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ τους εντάσσει εν τέλει το αντικείμενο στον χώρο, σε αρμονία με το περιβάλλον του.
- Είναι πολύ ενδιαφέρον, ότι σας αρέσει να μεταδίδετε τις γνώσεις σας μέσω κάποιων μαθημάτων που παραδίδετε. Πόσο σας ευχαριστεί αυτή η διαδικασία και κατά πόσο είναι αμφίδρομη αυτή η σχέση;
Κινούμαι στον τομέα της εκπαίδευσης επί 15 ολόκληρα χρόνια και η μετάδοση της γνώσης είναι πλέον μέρος του εαυτού μου. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να μην αποτελεί και σημαντικό κομμάτι του Studio. Όραμα μου ήταν και είναι να αποτελέσει έναν χώρο γνώσης, έκφρασης και δημιουργικής εκτόνωσης με έμφαση στον πειραματισμό, τη μελέτη και το προσωπικό ύφος του μαθητή. Πάνω σε αυτή τη βάση δημιουργήθηκαν τα δυο τμήματα του studio για παιδιά και ενήλικες. Η γνώση και η αγάπη για την τέχνη πιστεύω πως πρέπει να μεταδίδονται ώστε να γεννιούνται νέες ιδέες και προβληματισμοί και μέσω αυτής της ζύμωσης να προκύπτουν νέες τεχνικές και εφαρμογές. Αποτέλεσμα της αμφίδρομης αυτής σχέσης είναι η αυξανόμενη πρόθεση όλων μας για βελτίωση και εξέλιξη.
- Ποιο είναι το όνειρο ζωής και τι είναι αυτό που θα θέλατε να κάνετε και δεν έχετε κάνει ακόμα;
Η αλήθεια είναι πως δεν με συγκινεί η έννοια των ονείρων , δεν με τρέφουν και δεν μου δίνουν την ώθηση που χρειάζομαι για να εξελίσσομαι. Τα έχω μετατρέψει σε στόχους. Πιο συγκεκριμένα, ως μητέρα δυο κοριτσιών, η οικογένειά μου αποτελεί το επίκεντρο και την κινητήριο δύναμή μου και ό,τι κάνω το οφείλω σ’ αυτούς. Όλα μου τα «όνειρα», οι στόχοι και οι προσδοκίες εστιάζουν στο να εξασφαλίσω το παρόν και το μέλλον τους. Κοινότυπο, ωστόσο αληθινό.
- Ποια είναι η επόμενη δουλειά που προετοιμάζετε;
Αυτή την περίοδο είχα την πρόταση για τη δημιουργία κεραμικών πιάτων και άλλων χρηστικών αντικειμένων. Εγώ και η ομάδα μου έχουμε δώσει όλη μας την ενέργεια σε αυτό, βρισκόμαστε στην τελική ευθεία και πολύ σύντομα η δουλειά αυτή θα παρουσιαστεί.
Δείτε περισσότερα έργα της Δέσποινας Ξενάκη στο site της.
Latest posts by OVALME (see all)
- Ζωγραφική: Η επιλεκτική μνήμη του Jim Edwards - February 1, 2017
- H Σαντορίνη και άλλα παγκόσμια δομημένα τοπία από τα πινέλα της Jieun Park - January 16, 2017
- MOF: Η μεγαλύτερη γιορτή της Urban Art στο Rio de Janeiro - January 12, 2017
