Οι «ταμπέλες» στους ηθοποιούς και ο Π.Φιλιππίδης στο «Και τώρα οι δυο μας»

filip-1

του Δημήτρη Καλαντζή.

Ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι ένας καλός κωμικός ηθοποιός. Ίσως να ενοχλεί  πολλούς το γεγονός ότι αυτό-αξιολογείται ως «καλός ηθοποιός» σε συνεντεύξεις του, αλλά σε μία χώρα που δεν είναι γενναιόδωρη στην αναγνώριση ταλέντων, είναι κάτι που μπορεί να του συγχωρεθεί.

Τα προβλήματα ξεκινούν όταν ένας ηθοποιός που έχει καταχωρηθεί στη συλλογική συνείδηση ως «καλός κωμικός» θελήσει να βγει από την συγκεκριμένη «ταμπέλα» και να διεκδικήσει την εκτίμηση του κοινού σε έναν ρόλο κακού. Τι κακού; Ενός απάνθρωπου τέρατος!

Στο «Και τώρα οι δυο μας» του Αλεξάντερ Γκέλμαν ο Φιλιππίδης υποδύεται τον Αντρέι Γλάντκοφ, ένα μεγαλοστέλεχος κατασκευαστικής εταιρίας στη Σοβιετική  Ένωση της «περεστρόικα», που μπροστά στα μπόνους και στη ανέλιξη, σαρώνει κάθε ηθικό φραγμό: πιέζει τους υφιστάμενούς του να εργάζονται σε απάνθρωπες και επικίνδυνες συνθήκες, κάνει τα στραβά μάτια στην ερωτική περιπέτεια της γυναίκας του με αξιωματούχο, συνάπτει σχέσεις συμφέροντος που τον βοηθούν να διατηρεί την προνομιούχο θέση του και τελικά συντρίβεται από τις ίδιες τις αποφάσεις του, που οδηγούν το παιδί του στον ακρωτηριασμό και τη μόνιμη αναπηρία.

Ο Πέτρος Φιλιππίδης υποδύεται έναν εξαιρετικά αρνητικό χαρακτήρα απέναντι σε έναν άλλο αρνητικό χαρακτήρα, τη γυναίκα του Νατάσσα (Λυδία Κονιόρδου), μία αλλοτριωμένη από την ευμάρεια και την επιτυχία σύζυγο που απολαμβάνει τον ρόλο του θύματος, διατηρώντας μία αόριστη αυταπάτη ρομαντισμού στις πράξεις της. Στην εξέλιξη του θεατρικού έργου, γίνεται όλο και λιγότερο ευκρινές ποιός είναι το θύμα και ποιος ο θύτης σε αυτό το φρικτό ζευγάρι.

Σε αντίθεση με το βαρύ πένθος της αισιοδοξία του Ίψεν, τις φοβερές οικογενειακές τραγωδίες του Ο΄Νιλ και τα ανατριχιαστικά μυστικά του Άλμπι, ο Αλεξάντερ Γκέλμαν έγραψε ένα καθαρόαιμο πολιτικό έργο με δύο χαρακτήρες που συγκρούονται γιατί δεν μπορούν να αντέξουν την πλήρη αλληλοσυμπλήρωση.

Το ζευγάρι του Γκέλμαν βλέπει το είδωλό του στον καθρέφτη και συντρίβεται από την ασχήμια του. Ο ένας προσπαθεί να καλυφθεί από την ασχήμια του άλλου, αλλά στον θεατή κανείς δεν μοιάζει λιγότερο άσχημος. (Η αποχώρηση της Νατάσσας, λίγο πριν το τέλος, ελάχιστα γέρνει τη ζυγαριά προς το μέρος της μετά από το δίωρο ξεγύμνωμα της δήθεν ευαισθησίας της).

Ο Γκέλμαν μιλά για τις ζωές δύο ανθρώπων που νόμιζαν ότι ζουν το αστικό όνειρο του πλούτου και της διάκρισης, τη στιγμή που το όνειρο σκάει και η πραγματικότητα απαιτεί άλλους κώδικες για να γίνει διαχειρίσιμη.

Το παιδί των Γκλάντκοφ δεν μπορεί να κλείσει το τηλέφωνο, αφού έμεινε ακρωτηριασμένο, χωρίς χέρια. «Παρακαλώ, μπορεί κάποιος να με βοηθήσει γιατί δεν μπορώ μόνος μου;», τον ακούει να λέει ο πατέρας του από την άλλη γραμμή.

Κι εκείνη την ώρα συνειδητοποιεί ότι ο κόσμος του έχει καταρρεύσει. Η σύνδεση με τη μητέρα του έχει διακοπεί από τη Νατάσσα με ένα βίαιο  τράβηγμα της τηλεφωνικής γραμμής. Η σύνδεση με τους «φίλους» έχει διακοπεί από άλλο τράβηγμα της τηλεφωνικής γραμμής από τον Αντρέι…

Οι Γκλάντκοφ είναι μόνοι τους τη στιγμή που χρειάζονται την περισσότερη στήριξη. Και αυτή τη φορά το κόλλημα των σχισμένων χαρτονομισμάτων και της διερρηγμένης σχέσης τους, δεν μπορεί να βοηθήσει.

Ο θεατής του «Και τώρα οι δυο μας» δεν μπορεί να αισθανθεί συμπάθεια για τους χαρακτήρες που αντιμετωπίζουν το αδιέξοδό τους στη σκηνή.

Και αυτό ήταν ένα τεράστιο ρίσκο για τον δημοφιλή Πέτρο Φιλιππίδη.

Για την παράσταση, έπρεπε να αφήσει όλα τα «σύνεργα» του κωμικού παιξίματος, που τον έχουν κάνει αγαπητό και να παίξει, να υποδυθεί κάτι που δεν είναι και κάτι που δεν έχει ξανακάνει.

Το κερδίζει το στοίχημα, κι ας μην σχηματίζονται ουρές έξω από το καμαρίνι του για σέλφις…

Οι κακοί δεν «κόβουν» ποτέ πολλά εισιτήρια αλλά ίσως βοηθούν τους υπόλοιπους να γίνονται καλύτεροι.

filip-2
Unedited photo: DNK 2016

Η παράσταση “Και τώρα οι δυο μας” σε σκηνοθεσία Κώστα Κιμούλη θα παίζεται στο θέατρο Μουσούρη μέχρι τις αρχές του Ιανουαρίου 2017.

The following two tabs change content below.

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts