Αυτή η νύχτα μένει: Μία ολοζώντανη απεικόνιση της «ζημιάρας» Ελλάδας του ’80

nichta

της Μαρίκας Αρβανιτοπούλου.

Όλοι όσοι ζήσαμε τη δεκαετία του ογδόντα σπουδάζοντας και δουλεύοντας είχαμε την τύχη να ανακαλύψουμε μια αλλόκοτη πλευρά της ζωής.  Ήταν τάση, μόδα και must να εξερευνήσουμε τη νύχτα, την άγρια νύχτα μέσα από τον κωδικό «σκυλάδικο». Ήτοι, την πιο άγρια κατάσταση ενός ημινόμιμου περιθωρίου που κινείται μεν στο σκοτάδι αλλά ενίοτε θριαμβολογεί και συναρπάζει και τις υπόλοιπες φωτεινές ώρες.

Παρακολούθησα το «Αυτή η Νύχτα μένει» σε σκηνοθεσία της νεαρής Κίρκης Καραλή που ναι μεν δεν ξεκινά τώρα τη σκηνοθετική της καριέρα (πέρυσι είδαμε την αισθαντική, αμαρτωλή ”Γκάμπυ” της), φαίνεται πάντως να έλκεται και να γοητεύεται από τον κόσμο της νύχτας, μια σκηνοθέτης περίπου στα σπάργανα την επίμαχη δεκαετία.

Ο κόσμος των ειδήσεων και των γεγονότων της εποχής, η φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου και η Ελλάδα του πράσινου ήλιου, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, της Καλαμαριάς περιγράφουν εξαιρετικά το φόντο της ιστορίας που αναπτύσσεται στη θεατρική παράσταση.

Βασισμένη και προφανώς γοητευμένη από το βιβλίο του Θάνου Αλεξανδρή, «Αυτή η Νύχτα μένει», η παράσταση βρίσκει πρόσφορο έδαφος να παρουσιάσει τις ιστορίες της για άντρες που το παίζουν άντρες αλλά δεν είναι ακριβώς, για γυναίκες με είκοσι φθινόπωρα και άνοιξη καμία, που ξεκίνησαν από την Υπάτη για να βρεθούν στη Λαμία, για έρωτες που ουδέποτε είδαν το φως της μέρας, για κοσμήματα και πολυτελείς κούρσες που χαρίστηκαν σε μια στιγμή μέθης και πάθους.

Υπάρχει αυτός ο κόσμος. Υπήρχε, δοξάστηκε τότε, και φυσικά εξακολουθεί να υφίσταται ακόμα και τώρα που η Ελλάδα δε διαθέτει πια πεντοχίλιαρα για …ξεκάρφωμα και κρεπάλη.

Η παράσταση με συγκίνησε.

Προς τα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα βρέθηκα  για ένα ”νυχτερινό” διήμερο στην Καρδίτσα, συνοδεύοντας μια παρέα μουσικών που αποτελούσαν την ορχήστρα πασίγνωστου λαϊκού βάρδου της νύχτας. Απ΄ αυτούς που δοξάστηκαν και μέρα και νύχτα. Έσερνε μαζί του και ένα κορίτσι, ούτε 25 χρόνων, αυτός κοντά πενήντα, 55 -για μας γέρος φυσικά, κι εγώ τότε ορκισμένη φεμινίστρια, αγανακτισμένη από το σκηνικό του γερο-παραλή με το δύστυχο πλάσμα.

Η ανάμνησή μου είναι ακριβώς ή ίδια με την καταγραφή που κάνει σήμερα η Κίρκη Καραλή στην παράσταση της.

Τη νύχτα προς το ξημέρωμα, ο βαρύμαγκας -πλην μέγιστος τραγουδιστής-χαστούκιζε και έδερνε την 25χρονη που σας έλεγα γιατί εκείνη είχε κάνει τα γλυκά μάτια σε γνωστό ζωέμπορο της περιοχής. Έτσι κι αλλιώς για ζωώδεις καταστάσεις μιλάμε.

Η Καραλή έστησε μια έντιμη παράσταση χωρίς ίχνος ωραιοποίησης.

Οι ηθοποιοί της ισότιμα, σαν θίασος του Φελίνι στάθηκαν στο ύψος της περίστασης και ταυτίστηκαν για δύο ώρες με τους ρόλους τους.

Δεν θα αναφερθώ στον καθένα προσωπικά. Θα μιλήσω για μια δουλειά συνόλου. Και ίσως αυτή η σημείωση έχει τη δική της αξία, καθώς τα τελευταία χρόνια οι θεατρικοί παραγωγοί -λόγω οικονομικών- προτιμούν τους θεατρικούς μονόλογους. Σπάνιο να απολαύσεις θίασο 11 ηθοποιών για ένα δίωρο διαρκώς πάνω στην σκηνή.(με εξαίρεση το Εθνικό Θέατρο και τη Στέγη).

Είναι μια παράσταση που θα μπορούσε να σταθεί, ναι ακόμα και στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού θεάτρου γιατί πέραν της καλλιτεχνικής της αρτιότητας καταφέρνει αυτό που οι έλληνες σκηνοθέτες (ακόμη και στο σινεμά) αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι: καταγράφει, περιγράφει, παρουσιάζει μια περίοδο  της Ελλάδας που όλοι ξέρουμε και παραδεχόμαστε ότι υπήρξε ο προάγγελος της σημερινής μας Εθνικής καταστροφής.

Να τη δείτε. Αρκεί να είστε έτοιμοι να συμφωνήσετε εν μέρει και με τον Πάγκαλο, ότι όλοι μαζί τα φάγαμε… (έστω, οι περισσότεροι). Απλώς, όπως και σήμερα, έτσι και τότε, τριάντα χρόνια πριν, υπήρχαν θύτες και θύματα.

15215933_10209862570773755_287741879_o-1

Ταυτότητα παράστασης

Αυτή η Νύχτα μένει

ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ

Θέατρο Δημήτρης Ροντήρης. Φρυνίχου 10, Πλάκα (τηλ.: 2114089670)

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Κίρκη Καραλή

Δραματουργική επεξεργασία: Κίρκη Καραλή, Αναστασία Τζέλλου

Χορογραφίες: Δήμητρα Χαραλάμπους

Μουσική: Κώστας Βόμβολος

Σκηνικά: Ζωή Μολυβδά – Φάμελη

Κοστούμια: Απόστολος Μητρόπουλος

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Βοηθοί σκηνοθέτη: Aναστασία Τζέλλου, Μαριάνθη Γραμματικού, Τζέσσικα Κουρτέση, Άντζελα Τζάνου

Φωτογραφίες: Σπύρος Στάβερης, Sunshine Photography (Γιώτα Παντελίδου), Μαριάνθη Γραμματικού

Βίντεο: Νικόλας Μακρής

ΠΑΙΖΟΥΝ (Αλφαβητικά): Θάνος Αλεξανδρής, Μυρτώ Γκόνη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Νίκος Λεκάκης , Νίκος Μαγδαληνός, Νικόλας Μακρής, Λίλα Μπακλέση, Μάγδα Πένσου, Ιωσήφ Πολυζωίδης, Όμηρος Πουλάκης, Ρένος Ρώτας

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Τετάρτη: 20:00

Πέμπτη – Παρασκευή: 21:00

Σάββατο: 18:00 & 21:30

Κυριακή: 19:00

Λήξη: Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

15€ Κανονικό

12€ Φοιτητικό

10€ Ανέργων

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 130’ (Υπάρχει διάλειμμα)

The following two tabs change content below.
Η Μαρίκα Αρβανιτοπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά. Είναι δημοσιογράφος από το 1983. Πολιτιστικό ρεπορτάζ μια ζωή... στα θέατρα, στο υπουργείο Πολιτισμού, θαμώνας στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πριν γίνει ακόμη Διεθνές. Σπούδασε στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής Σχολής της Αθήνας, απ΄όπου πήρε το πτυχίο της το 1987. Γαλλικά -όχι πιάνο- και αγγλικά. Ζει από τη δουλειά της και μεγαλώνει τον γιο της στην Αθήνα που ονειρεύεται κάποτε να αλλάξει νοοτροπία και αισθητική.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts