της Μαρίκας Αρβανιτοπούλου.
«Ποια είναι αυτή η πιτσιρίκα;», αναρωτηθήκαμε πριν από κάποια χρόνια, βλέποντάς την στο τηλεοπτικό «Νησί», την τελευταία μεγάλη παραγωγή του Mega πριν το ξέσπασμα της κρίσης (και) στην ελληνική τηλεόραση.
Η «πιτσιρίκα» είχε τότε επιλέξει να αγνοήσει τις σειρήνες της γρήγορης «διασημότητας» και να κάνει σταθερά βήματα στο θεατρικό σανίδι που την οδήγησαν φέτος στη «Στέλλα Βιολάντη».
Για την ακρίβεια, η Ευγενία Δημητροπούλου είναι η Στέλλα Βιολάντη στην παράσταση του Γιώργου Λύρα. Η Στέλλα που επαναστατεί απέναντι σε ένα ασφυκτικό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον και επιλέγει τον θάνατο από έναν γάμο χωρίς έρωτα.
Πρόκειται για έναν «έρωτα εσταυρωμένο», που ακόμα κι αν δεν έχει ευθείες αναφορές στη σημερινή πραγματικότητα των σχέσεων, θίγει το διαχρονικό ζήτημα της επανάστασης των νέων, το μεγάλο «όχι» στα «πρέπει» των μεγάλων και τη διεκδίκηση του δικαιώματος της προσωπικής επιλογής.
Είναι μεγάλα θέματα που τίθενται -με επιτυχία, κατά την ταπεινή μου γνώμη- στο θέατρο ΧΩΡΑ.
Εδώ φιλοξενώ τη σεμνή πρωταγωνίστρια που έδωσε σάρκα και οστά σ΄ένα πρόσωπο οικείο λογοτεχνικά, αλλά ξεχασμένο θεατρικά και δημιούργησε μια ηρωίδα που θα μείνει στη μνήμη μου για πολύ καιρό.
Νέα, ωραία και ταλαντούχα, η Ευγενία Δημητροπούλου απάντησε στις ερωτήσεις μου με μέτρο και λιτότητα. Ελπίζω να απολαύσετε την κουβέντα μας.
- Δεν παίζετε την Στέλλα Βιολάντη. Είστε η Στέλλα Βιολάντη; Ναι;
Νιώθω τιμή που υποδύομαι την Στέλλα Βιολάντη και που μπορώ – μαζί με καταπληκτικούς συναδέλφους – να λέμε την ιστορία της. Την αγαπώ αυτή την ηρωίδα. Και την αγάπησα αφού πρώτα την κατάλαβα, επικοινώνησα με τον τρόπο σκέψης της και τέλος συμφώνησα μαζί της. Είμαι πάντως άκρως τιμητικό για μένα να λέτε πως είμαι αυτή. Ειλικρινά ευχαριστώ!
- Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στη Στέλλα εκείνη και σε μια εικοσάχρονη σημερινή νέα που πέφτει στις ράγες του τρένου από έρωτα;
Η Στέλλα είναι κορίτσι που θαυμάζω. Σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για την γυναίκα και τα δικαιώματα της, η ίδια ορθώνει ανάστημα και διεκδικεί το δικαίωμα της στον έρωτα . Παρά το γεγονός πως η εποχή μοιάζει να είναι μακρινή θεωρώ πως η Στέλλα αγγίζει σήμερα γυναίκες όλων των ηλικιών. Πιστεύω πως μια νεαρή κοπέλα θα δει μέσα από τις διαδρομές της Στέλλας την δύναμη και την πίστη στον στόχο και την ελευθερία. Και η ελευθερία είτε αυτή είναι σε προσωπικό, κοινωνικό ή οικογενειακό επίπεδο είναι αξία που αφορά όλους και ειδικά σε μια ηλικία και φάση ενηλικίωσης.
- Τι πιστεύετε ότι μπορεί να αφηγηθεί στους σημερινούς νέους η παράσταση Στέλλα Βιολάντη;
Οι νεαρότερες ηλικίες θα παρακολουθήσουν μια υπέροχη ιστορία και θα δουν αναγνωρίσιμες καταστάσεις της ελληνικής οικογένειας. Και κυρίως, φεύγοντας αφού θα έχουν παρακολουθήσει την πορεία της Στέλλας, θα έχουν λάβει δύναμη για να χειρίζονται δικές τους καταστάσεις.
- Στη σκηνή δίνετε πραγματική μάχη, ένα γρονθοκόπημα άγριο. Πως είναι η αντοχή σας μετά από την παράσταση;
Η παράσταση είναι αλήθεια αρκετά κουραστική και απαιτητική. Όχι λόγω της σωματικής βίας. Αυτή είναι απολύτως ελεγχόμενη και καλά διδαγμένη από τον εξαιρετικό Κρις Ραντάνοφ. Είναι κουραστική εξαιτίας των εναλλαγών και της πορείας της Στέλλας. Όση όμως και αν είναι η σωματική κόπωση, η ζεστασιά του κόσμου και το γεγονός πως η παράσταση τους αγγίζει και δεν κουράζει τους ίδιους καθόλου, είναι η καλύτερη ανταμοιβή.
- Ετοιμάζεστε για έναν άλλο ρόλο παράλληλα , αυτόν της Νίκης. Ποιά είναι η Νίκη του Σταμάτη Φασουλή; Πως την προσεγγίζετε εσείς;
Είμαι φανατική αναγνώστρια των βιβλίων του Χ.Χωμενίδη από τα φοιτητικά μου χρόνια. Όμως την Νίκη δεν την είχα διαβάσει. Θυμάμαι δυο καλοκαίρια πριν, εγώ διάβαζα τη “Φωνή” του στην παραλία, μια φίλη τη “Νίκη”, και μου λέει «είναι πολύ ωραίο, αυτό πρέπει να γίνει έργο…». Η Νίκη είναι και αυτή μια ηρωίδα που εκτιμώ πολύ και αγαπώ και κατανοώ όσο περνούν οι πρόβες. Επειδή ακόμα βρισκόμαστε στην δημιουργική διαδικασία των προβών θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω πολλά, αφού η Νίκη μας πλάθεται μέρα με τη μέρα.
- Και στις αίθουσες μια κινηματογραφική ταινία; Εκεί ποιος είναι ο ρόλος σας;
Στον κινηματογράφο παίζω στην ταινία «η Ρόζα της Σμύρνης» σε σκηνοθεσία Γ.Κορδέλλα. Είναι θεωρώ μια πολύ όμορφη συνεργασία με εξαιρετικούς συναδέλφους, ωραία επαγγελματική ομάδα και μια ιστορία με μεγάλο ενδιαφέρον.
- Πιστεύετε ότι η επιτυχία είναι αποτέλεσμα προσπάθειας και υπομονής πολλών χρόνων ή εν τέλει θέμα τύχης;
Πιστεύω πως η επιτυχία είναι μια μίξη πολλών πραγμάτων και συγκυριών. Δεν μπορώ να μιλήσω για μένα γιατί δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου μέσα από αυτό το πρίσμα καθόλου. Θεωρώ όμως πως σίγουρα η σκληρή δουλειά αλλά και η σωστή χρονική συγκυρία είναι συστατικά της επιτυχίας.
- Νοιώθετε ευγνώμων στη ζωή και για ποιο πράγμα ακριβώς;
Νιώθω ευγνώμων για πολλά πράγματα στη ζωή μου και ευχαριστώ τον Θεό που τα έχω. Αρχικά την υγεία μου και των ανθρώπων γύρω μου. Το θεωρώ το πιο σημαντικό αγαθό, σίγουρα την οικογένεια μου και τους φίλους μου, ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν και φυσικά που μπορώ και εκφράζομαι μέσα από αυτή τη δουλειά.
- Ο χώρος σας πλήττεται σφοδρά από την κρίση…
Ο χώρος μας φυσικά και έχει πληγεί από την κρίση όπως δυστυχώς όλοι σχεδόν οι επαγγελματικοί χώροι στην Ελλάδα. Και την κρίση την έχω βιώσει όπως φαντάζομαι όλοι μας. Μπορεί τώρα να μιλάμε με αφορμή διαφορετικές δουλειές αλλά έχω περάσει φάσεις που οι δουλειές ματαιώνονταν και μέναμε ξαφνικά άπραγοι, που δεν πληρωνόμασταν και ενώ δουλεύαμε σκληρά δεν είχαμε έσοδα και φυσικά είναι τόσο ρευστή η κατάσταση που η ανασφάλεια είναι μεγάλη.
- Σκέφτεστε το μέλλον; Ή αφήνετε τα πράγματα να εξελιχθούν;
Ομολογώ πως δεν σχεδιάζω το μέλλον. Η ζωή μου μαθαίνει συνεχώς πόσο απρόβλεπτη είναι. Θα ήθελα να είμαι καλά, να δέχομαι και να δίνω αγάπη και να εκφράζομαι δημιουργικά μέσα από τη δουλειά μου.
- Και τέλος, τι θέλετε να σκέφτεται ένας θεατής που μόλις σας παρακολούθησε στη Στέλλα Βιολάντη, βγαίνοντας από το θέατρο;
Θα ήθελα να φύγει με μια ελπίδα στην καρδιά του πως μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα και, αν δεν τα καταφέρουμε, αξίζει να προσπαθούμε.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Στέλλα Βιολάντη» (Έρως Εσταυρωμένος)
του Γρηγορίου Ξενόπουλου
σε σκηνοθεσία Γιώργου Λύρα
Διανομή: (αλφαβητικά)
Ηλιάνα Γαϊτάνη: Νιόνια
Νεκταρία Γιαννουδάκη: Μαρία Βιολάντη
Ευγενία Δημητροπούλου: Στέλλα Βιολάντη
Ηλίας Λατσής: Νταντής
Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης: Χρηστάκης Ζαμάνος
Δημήτρης Παπανικολάου: Παναγής Βιολάντης
Αθηνά Σακαλή: Ασημίνα
Σκηνικά-κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Σκηνική πάλη: Κρις Ραντάνοφ
Βοηθός σκηνοθέτη: Γεωργία Πιερρουτσάκου
Βοηθός παραγωγής: Λιάνα Ανδρικοπούλου
Θέατρο Χώρα
Αμοργού 20, Κυψέλη, 210 8673945
Δευτέρα- Τρίτη, ώρα 21:00
Γενική είσοδος: 15€, Ειδική τιμή: 10€
Latest posts by Μαρίκα Αρβανιτοπούλου (see all)
- H μπλε παλέτα της Λίτσας Κασούμη - May 22, 2017
- Οι ψαλτικοί, ο Ψάλτης και η δημοκρατία του fb - April 23, 2017
- Οι μυρωδιές του Πάσχα - April 7, 2017
