Ποιητής, μεταφραστής μα πάνω από όλα στιχουργός, ο Νίκος Γκάτσος ήταν ο άνθρωπος που έφερε την ποίηση στο ελληνικό τραγούδι και κατάφερε να δώσει, μέσω της συνεργασίας του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον κανόνα του ποιητικού τραγουδιού. Συνεργάστηκε ακόμα με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Δήμο Μούτση, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και τον Χριστόδουλο Χάλαρη, δημιουργώντας τραγούδια που σιγοψιθυρίζονται επί δεκαετίες ή ακούγονται με κλειστά τα μάτια ώστε να αγγίξουν βαθειά την ευαισθησία της ανθρώπινης ψυχής.
Ξεκίνησε να γράφει πάνω στη μελωδία, με πρώτο το «Χάρτινο το φεγγαράκι» αλλά σύντομα επέλεξε τους κύκλους τραγουδιών όπως τη «Μυθολογία» (1965), «Ένα μεσημέρι» (1966), «Επιστροφή» (1970), «Σπίτι μου σπιτάκι μου» (1972), «Δροσουλίτες» (1975), «Αθανασία» (1976), «Τα παράλογα» (1976), «Ρεμπέτικο» (1983), «Ενδεκάτη εντολή» (1985) και «Αντικατοπτρισμοί» (1993).
Εξέδωσε μόνο μία ποιητική συλλογή, την «Αμοργό» που στάθηκε όμως ικανή να του εξασφαλίσει μία θέση στο πάνθεον των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών.
Ο Μάνος Χατζηδάκις έχει πει για τον Γκάτσο: «Εκείνο τον καιρό δεν φανταζόμασταν ότι θα μπορούσε ποτέ ο κόσμος να τραγουδάει: «Χάρτινο το φεγγαράκι / ψεύτικη η ακρογιαλιά». Ήταν η εποχή που όλοι τραγουδούσαν: «Να το πάρεις το κορίτσι / μην το παιδεύεις» – η αποθέωση του μικροαστισμού. Τα δικά μας τα τραγούδια τα τραγουδούσαν οι φίλοι μας μόνο… Ο Γκάτσος επηρέασε εμένα, όχι εγώ τον Γκάτσο. Εγώ ήμουν ο μαθητής. Είχα την τύχη να εισπράξω πολύτιμα μαθήματα, ιδίως σε μια περίοδο, μετά την απελευθέρωση, που οι συνομήλικοί του φίλοι έφυγαν στην Ευρώπη, και οι δικοί μου πάλι το ίδιο, και μείναμε οι δυο μας στο πατάρι του «Λουμίδη» ή του «Πικαντίλλυ» να μιλάμε… Ο Γκάτσος είναι ένας δάσκαλος με την πλατύτερη έννοια. Γι’ αυτό θλίβομαι να βλέπω πολλούς νεωτέρους να νομίζουν ότι εξαντλείται στα τραγούδια τα οποία έχει κάνει, είτε μαζί μου είτε με άλλους… Εκείνο που του δίνει ιδιαίτερο βάρος δεν είναι καν το αποτέλεσμά του το ποιητικό. Γι’ αυτό και δεν έχει σημασία αν έχει δέκα «Αμοργούς» στο ενεργητικό του ή μία. Τη μεγάλη σημασία του την αντλεί από το ότι είναι ένας μεγάλος δάσκαλος που διδάσκει όσους έχουν την τύχη να του πούνε «καλημέρα», αν και κείνος θελήσει να τους πει «καλημέρα» και να συνεχίσει. Άλλωστε οι μεγάλοι δάσκαλοι δεν είχαν μια ειδική σχολή όπου διδάσκανε· έπρεπε να πετύχουν μαθητές που θα ήθελαν να εκμαιεύσουν από αυτούς τη διδασκαλία. Αυτή είναι και η περίπτωση του Γκάτσου…»
Αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο «Ο Γκάτσος Που Αγάπησα» με τον Μανώλη Μητσιά και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρανασσού.
Ο Μανώλης Μητσιάς, ο οποίος ευτύχησε να ερμηνεύσει πρώτος τα περισσότερα τραγούδια του Νίκου Γκάτσου, καλεί την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, την κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό, να αποδώσουν μαζί τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε και θα αγαπάμε πάντα γιατί συνθέτουν τη συλλογική μας μνήμη και μας εμψυχώνουν και στους καλούς και στους δύσκολους καιρούς.
Τραγούδια σε στίχους Νίκου Γκάτσου και μουσική Μάνου Χατζιδάκι (από τρεις κύκλους «Αθανασία», «Της γης το χρυσάφι», «Χειμωνιάτικος ήλιος»), καθώς και από τη συνεργασία του ποιητή με άλλους συνθέτες όπως οι Μίκης Θεοδωράκης, Σταύρος Ξαρχάκος, Δήμος Μούτσης, Λουκιανός Κηλαηδόνης.
Ένα αφιέρωμα από καρδιάς στον ποιητή των τραγουδιών και μέσα από αυτό μια ολοκάθαρη μουσική διαδρομή στην ιστορία και τον πολιτισμό της νεώτερης Ελλάδας.
Πλαισιωμένοι από ένα λιτό μα στιβαρό μουσικό σχήμα που παραπέμπει στη λιτότητα και στιβαρότητα της ζωής και του έργου του Νίκου Γκάτσου, οι δύο ερμηνευτές υπόσχονται να μας χαρίσουν το πορτρέτο αυτής της Δωρικής μορφής των Γραμμάτων μας σκιαγραφημένο τόσο από στίχους και κείμενα του ιδίου όσο και από κείμενα άλλων για εκείνον σε επιμέλεια Αγαθής Δημητρούκα.
Ερμηνεύει ο Μανώλης Μητσιάς
Διαβάζει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Συντελεστές
Αχιλλέας Γουάστωρ, πιάνο
Ηρακλής Ζάκκας, μπουζούκι, μαντολίνο
Αίθουσα Παρνασσός
Πλ. Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8
(Μετρό: Στάση Πανεπιστήμιο)
Πληροφορίες: 210 3221 917, 210 6109 513
Τιμές εισιτηρίων
12, 15, 20, 25 ευρώ
1 Comment