του Γιάννη Γιαννακόπουλου.
Για πολλούς αιώνες, οι κάτοικοι της Αιγύπτου υπέφεραν είτε από έλλειψη είτε από πληθώρα νερού. Κάποια χρόνια υπήρχε ξηρασία, και δεν υπήρχε αρκετό νερό για να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους, και άλλα υπήρχε τόσο πολύ νερό, ώστε ο ποταμός Νείλος πλημμύριζε, καταστρέφοντας τα πάντα. Η λύση στο πρόβλημα ήταν η κατασκευή του φράγματος στο Ασουάν. Με το φράγμα κατάφεραν να ελέγχουν τις πλημμύρες του ποταμού Νείλου, να αποθηκεύουν νερό και να παράγουν υδροηλεκτρική ενέργεια.
Η κατασκευή του φράγματος μήκους 3,2 χιλιομέτρων και ύψους 111 μέτρων, έγινε δυνατή με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης και χρειάστηκαν περισσότερα από 10 χρόνια, ώστε να ολοκληρωθεί το 1970. Θεωρείται έργο «φαραωνικό» που άλλαξε την ιστορία της Αιγύπτου, καθώς η καλλιεργήσιμη γη αυξήθηκε κατά 5.000.000 στρέμματα, δαμάζοντας οριστικά την οργή του Νείλου.
Σήμερα η τεχνητή λίμνη του Ασουάν αποτελεί ειδυλλιακό τοπίο για εκδρομή με τις παραδοσιακές φελούκες των ντόπιων.
Οι φελούκες είναι στενά πλοιάρια, σχεδιασμένα να πλέουν σε ποτάμια και λίμνες χωρίς έντονο κυματισμό. Οι έμπειροι χειριστές τους επωφελούνται από τα ρεύματα που επικρατούν στον Νείλο και σε συνδυασμό με το αεράκι διασχίζουν με ταχύτητα τα νερά. Οι φελούκες είναι το ιδανικό μέσο μεταφοράς για μία ήσυχη βόλτα στο Νείλο, καθώς ο μόνος ήχος που ακούγεται από την κίνησή τους, είναι το σχίσιμο των νερών.
Οι φελούκες οδηγούν τους τουρίστες στο νησί Κίτσινερ (ονομασία που δόθηκε προς τιμή του Άγγλου στρατηγού Χέρπερτ Κίτσινερ που το μετέτρεψε σε έναν πανέμορφο βοτανικό κήπο). Από το νησί Κίτσινερ, η ξενάγηση συνεχίζεται με καραβάκι έως τους οικισμούς των Νουβίων, των κατοίκων της περιοχής που σήμερα καλύπτεται από τη λίμνη.
Οι Νούβιοι, μετά τη δημιουργία της λίμνης, δεν εγκατέλειψαν τα εδάφη τους αλλά δημιούργησαν παραλίμνιους οικισμούς που αποτελούν σήμερα τουριστικούς προορισμούς.
Καθώς το καράβι κατευθύνεται στους οικισμούς τους, νεαροί αιγύπτιοι με μικρά πλοιάρια «προσκολλούνται» σε αυτό, και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια, προσδοκώντας σε κάποιο φιλοδώρημα.
Όταν το καράβι προσαράζει στην ακτή, οι επισκέπτες συνεχίζουν με καμήλες το σύντομο δρόμο προς τον οικισμό, όπου τους περιμένει η ζεστή φιλοξενία των ντόπιων.
Κορυφαία στιγμή του ταξιδιού είναι η επιστροφή με τις καμήλες το σούρουπο, με τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος να σχηματίζουν ζωγραφικούς πίνακες μοναδικής ομορφιάς.
Ταξιδέψτε μαζί μας στη λίμνη του Ασουάν με το βίντεο που ακολουθεί.
Γιάννης Γιαννακόπουλος
Latest posts by Γιάννης Γιαννακόπουλος (see all)
- Ω εποχές, ω παλάτια: το κτήριο της Ελληνικής πρεσβείας στη Βιέννη - January 10, 2021
- Ένα «Κτήμα» από το οποίο περνά η ιστορία της Αιτωλοακαρνανίας - September 17, 2017
- Από τον Καρβασαρά στην Οδησσό με τις υπέροχες μουσικές της Φιλαρμονικής Αμφιλοχίας - September 12, 2017
1 Comment