‘ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΞΕΝΟΙ’

xenoi-1

της Αγγελικής Ρουμπιέ. 

Οι δικοί μου ξένοι είναι όλοι εδώ. Καθημερινά, σε σκέψεις και στην πράξη.

Είναι όσοι συναντώ και χαιρετώ, όσοι συμπορευθήκαμε ηλικιακώς και όσοι συναγελαζόμαστε. Είναι οι ‘φίλοι’ που έχεις μοιραστεί χαρές και αγωνίες, μυστικά και ψέματα… Είναι όσοι σε παρατηρούν εξονυχιστικά και ακολούθως, κάνουν δεύτερες- σιωπηλές σκέψεις… Είναι οι συνοδοιπόροι, σύντροφοι που κάποτε θεωρούσες αγαπημένους, αλλά η τροχιά σάς άλλαξε… Είναι αυτοί που νιώθεις κοντά σου, αλλά δεν υπάρχει αμοιβαιότητα… Οι δικοί μου ξένοι είναι και άνθρωποι που, πιθανώς, αδίκησα, δίχως να το αντιληφθώ. Και γι αυτό χάθηκαν από μένα… Είναι, ακόμη, όσοι συμπαθώ και εκτιμώ, αλλά η ζωή τους απέχει παρασάγγας από τη δική μου… Τους σκέφτομαι, όμως, πάντα με χαμόγελο και θέλω να είναι  καλά.

Το καθαρτήριο της ζωής που λέγεται πόνος, λειτουργεί δραστικά και λυτρωτικά. Κάτι σαν ανα-γέννηση. Όταν φτάνεις στο ναδίρ, η συνέχεια είναι μονόδρομος. Προς τα πάνω. Μέχρι να αναδυθείς, δίχως ανάσα. Όταν, όμως, τα καταφέρνεις, η ανάσα είναι τόσο ανακουφιστική και ζωογόνος, που εξαφανίζει ό,τι δυσάρεστο βίωσες. Και, τότε, αρχίζει το μέτρημα και το ξεκαθάρισμα. Τόσο απλά. Δίχως δυσάρεστα συναισθήματα, αλλά με ευγνωμοσύνη για ό,τι σου έδωσε η ζωή και σε εξέλιξε. Άλλωστε, εξελισσόμαστε με τα αρνητικά, κυρίως…

Ο κύκλος της ζωής κρύβει πλείστη ματαιότητα. Όταν, για τις ανάγκες της διδασκαλίας, συζητούσα για την – θαυμάσιας ποιητικής σύλληψης- ‘Ελένη’ του Γιώργου Σεφέρη, σκέφτηκα την κυκλικότητα του χρόνου, της ζωής. Και στον κύκλο αυτό υπάρχει μονάχα μια σταθερή. Εσύ. Ό,τι κινείται γύρω σου, το επιλέγεις, σε επιλέγει και πορεύεστε μαζί για όσο… Μην το αντιπαλεύεις. Μόνος αντίπαλος, ο εαυτός σου, που ωριμάζοντας, κρατά κοντά του μόνο τα θετικά και τα ουσιαστικά. Όσοι και όσα υπήρξαν ‘έπεα πτερόεντα’, τα ελευθερώνεις. Ποτέ δεν ήταν ουσιαστικά μαζί σου για σένα και την ουσία σου. Εσύ είσαι η ουσία για τη δική σου ζωή. Συμφωνείς;

(Φωτογραφία: Qin YongJun)

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts