του Γιώργου Χρυσοβιτσάνου.
Διχασμένος ***
(Split)
Θρίλερ – Διάρκεια 117’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
Παίζουν: Τζέιμς ΜακΑβόι, Άνια Τέιλορ- Τζόι, Μπέτι Μπάκλεϊ
Όχι ένας δόκτωρ Τζέκιλ και ένας κύριος Χάιντ, αλλά μια άκρως διαταραγμένη προσωπικότητα και 23 κύριοι Χάιντ που ετοιμάζονται για την υποδοχή της 24ης προσωπικότητας του διχασμένου ήρωα, του Κτήνους που σκοτώνει αλλά δεν σκοτώνεται. Ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν (ο δημιουργός των κλασικών πλέον Έκτη Αίσθηση και Άφθαρτος) επιστρέφει με δημιουργική ορμή, ύστερα από μια χειμερία σκηνοθετική νάρκη, με ένα ψυχολογικό θρίλερ που λέει πολλά για τον πόλεμο που μαίνεται καθημερινά μέσα στον εγκέφαλό μας.
Ένα στόρι με απρόβλεπτη εξέλιξη, αλλά με κρυφά «κλειδιά» που καλείται να χρησιμοποιήσει ο θεατής. Τρεις κοπέλες απάγονται από έναν παλαβό αλλά φαινομενικά ακίνδυνο άνδρα και εγκλωβίζονται σε ένα υπόγειο διαμορφωμένο σε φυλακή. Η ακριβής θέση αυτού του χώρου, όταν θα αποκαλυφθεί, θα εδραιώσει την φιλοσοφική άποψη ενός σκηνοθέτη που δεν αρκείται στο να μας τρομάζει. Ο Σιάμαλαν χρησιμοποιεί το σοκ σαν μέσο εγρήγορσης και προβληματισμού. Πιέζει με τα δάκτυλά του αμερικανικούς αστικούς μύθους και δυτικές πραγματικότητες, ώσπου να τα διαλύσει μέσα από κινηματογραφικούς εφιάλτες ινδικής προέλευσης.
Η νέα του ταινία είναι πανέμορφη εικαστικά, γοητευτικά ανατριχιαστική, έργο ενός σημαντικού σκηνοθέτη με έντονη σφραγίδα, όμως έχει σοβαρό σεναριακό πρόβλημα. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος παίζει επιδέξια αλλά χάνει ενίοτε τη μπάλα, εξ αιτίας των διαφόρων και διαφορετικών μεταξύ τους επιπέδων που δεν συντίθενται μεταξύ τους πάντα. Η μια ιδέα επάνω στην άλλη, λίγο φύρδην μύγδην.
Παιδικά τραύματα των δυο αντιπάλων που αλληλοκατανοούνται μέσα από την πάλη τους, η διαφορετικότητα και η δύναμη με τις οποίες οπλίστηκαν λόγω των τραυμάτων τους, η ανεπάρκεια της μεσοαστικής αμερικανικής ψευτοασφάλειας, η πολλαπλότητα μιας υποθετικά μοναδικής προσωπικότητας και η αναγωγή των διαφορετικών ατόμων σε εξελιγμένες εκδοχές του μέλλοντος, μέσα από μια μεταφυσική υπέρβαση. Η μεταξέλιξη ανθρώπων της διπλανής πόρτας σε Χ- ΜΕΝ, δολοφονικούς ή ευεργετικούς.
Νοηματικός χείμαρρος. Ομολογώ ότι έπαθα μερική σύγχυση, όμως παρά την αδυναμία μου για άμεση αποκρυπτογράφηση, πιστεύω ακράδαντα ότι δεν είμαι αναγκασμένος να ξαναδώ μια ταινία για να την κατανοήσω πλήρως. Σπατάλη φαιάς ουσίας, χρόνου και χρήματος που δεν λαμβάνουν υπόψιν οι δημιουργοί, λειτουργώντας ενίοτε ως σουρεαλιστές ζωγράφοι ή δυσνόητοι συγγραφείς. Όμως οι πίνακες στέκονται εκεί, όπως και τα βιβλία περιμένουν για μια περαιτέρω ανάγνωση, ενώ οι ταινίες τρέχουν και φεύγουν. Αν συνεχίσει να το αγνοεί αυτό ο κύριος Σιάμαλαν, σε λίγο θα έχει ελάχιστους φαν. Στο σινεμά πηγαίνουμε για να περάσουμε καλά, κυρίως. Η περίσκεψη μας περιμένει στη βιβλιοθήκη μας. Πάντως ο Τζέιμς ΜακΑβόι σε έξι (ή εφτά) ρόλους είναι όλα τα λεφτά. Αποζημίωση με ρέστα.


Latest posts by Γιώργος Χρυσοβιτσάνος (see all)
- COPROLAND: σκυλίσια ζωή, γνήσια ελληνική – γλυκιά, ανέμελη και καταστροφική - May 4, 2017
- Ένας 19χρονος φοιτητής γράφει τη νύχτα της 21ης Απριλίου 1967… - April 21, 2017
- ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ - April 13, 2017