της Μαρίκας Αρβανιτοπούλου.
Δεν ξέρω ποιο συστατικό είναι αυτό που κάνει έναν ηθοποιό μέγιστο…
Το ταλέντο θα πεις αβασάνιστα. Είναι όμως μόνο αυτό;
Πριν από λίγο καιρό, μια σπουδαία ηθοποιός, μου έλεγε ότι αυτό που λείπει σήμερα από το ελληνικό θέατρο είναι η πνευματικότητα. Σοφή κουβέντα.
Αυτά σκεφτόμουν βγαίνοντας προχτές από το θέατρο Βεάκη στη Στουρνάρη.
Η Μπεμπεδέλη στη σκηνή ερμηνεύει τη Φιλιώ Χαϊδεμένου.
Η Σμυρνιά Φιλιώ Χαίδεμένου, ανήκοντας πια στον χώρο των αθανάτων έχει αποκτήσει μυθιστορηματική διάσταση.
Η ζωή στο ξεκίνημα της, της επιφύλασσε τα χειρότερα. Έχασε πατέρα, αδέλφια, αγαπημένους στη σφαγή της Σμύρνης. Σπίτι, πατρίδα, προίκα, παιδικά χρόνια. Όλα τα έχασε η μέχρι τότε ευτυχισμένη δεκάχρονη Φιλίτσα….
Η ζωή της γεμάτη αγώνες και όνειρα, προσπάθειες για επιβίωση και μια ανάσα ευτυχίας.
Στα 96 της χρόνια κατάφερε να επισκεφτεί τα Βουρλά, την ιδιαίτερη πατρίδα της στη Σμύρνη (γενέτειρα του Σεφέρη) προκειμένου να φιλήσει τα άγια χώματα της…
Απίστευτο ένας άνθρωπος με τόσες δυσκολίες να φτάνει τα 107. Κι όμως συμβαίνει κι αυτό. «Ξέρεις τα σπίτια πεισμώνουν εύκολα σαν τα γυμνώσεις», λέει ο Σεφέρης, αναφερόμενος στη Μικρασιατική καταστροφή. Έτσι έγινε και με τη Φιλιώ. Της τα πήραν όλα κι αυτή πείσμωσε για να ζήσει.
Έφυγε πλήρης ημερών, πλημμυρισμένη από οικογενειακή στοργή, αγάπη και φροντίδα.
Σ΄αυτή την μεγάλη κυρία της καθημερινότητας και της ελληνικής ιστορίας, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη έδωσε πνοή, σάρκα και οστά.
Νομίζω ότι στο μέλλον, όταν αναφέρομαι ή ακούω για τη Φιλιώ της Σμύρνης, θα έχω σαν εικόνα τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη.
Σπάνια ένας ηθοποιός ”παίζει” σα να βγάζει ακτινογραφίες στα πνευμόνια του. Αναπνέει με την ανάσα του ήρωα. Σκέφτεται με το μυαλό του ήρωα.
Δεν μπορώ πραγματικά να σκεφτώ πόσες ώρες χρειάζεται η ίδια για να ξαναγυρίσει στην κανονική της ζωή.
Όλα όσα θεωρούνται ξεπερασμένα, δηλαδή η αγάπη για την πατρίδα, η οικογένεια, οι ωραίες στιγμές με τους φίλους , τα τραπεζώματα, οι γάμοι κι οι γέννες, ο ήσυχος θάνατος κι ότι συνιστά ζωή, όλα όσα θυμάται η μικρή Φιλιώ – γιαγιά πλέον- γίνονται ανάρπαστα μέσα από την αφήγηση και την εξιστόρηση της Μπεμπεδέλη.
Οι δυο γυναίκες μεταμορφώνονται σε μια.
Δε ξέρω να πω αν με συγκίνησε πιο βαθιά η Μπεμπεδέλη ή η Φιλιώ.
Ποια με γοήτευσε περισσότερο… Ποια μου μετάγγισε την όρεξη για ζωή περισσότερο από τις δυο… Ποια είναι πιο σπουδαία από την άλλη…
Μια τέτοια θεατρική συνάντηση συμβαίνει στην τσακισμένη Αθήνα του 2017 (με μας όλους να «αρπάζουμε» ανάσες για να συνεχίσουμε, απ΄ όπου μπορεί ο καθένας μας).
Γι αυτό και το θέατρο γεμάτο κάθε βράδυ, γι αυτό και το «από στόμα σε στόμα» λειτουργεί μαγικά…
Με λύπη μου δεν είδα πολλούς νέους ανθρώπους στο θέατρο. Μπορεί και να έτυχε… Αλλά ίσως δεν είναι και «μοντέρνο» το θέμα. Δεν το ξέρω.
Για μένα είναι μια παράσταση που πρέπει να τη δουν όλα τα λύκεια της χώρας.
Θα ήταν λάθος να μην αναφερθώ στη λιτή σκηνοθεσία του Βασίλη Ευταξόπουλου και στη δύναμη της σκηνικής παρουσίας του Ζαχαρία Καρούνη και της υπέροχης φωνής του.
Εκεί στο «Βεάκη» μύρισε θέατρο το βράδυ της Παρασκευής.
Η παράσταση -νομίζω- θα κλείσει τον πρώτο κύκλο της στις 12 του Φλεβάρη.
Εύχομαι να συνεχίσει το ταξίδι της.
Υ.Γ.: Ενώ παρακολουθούσα την παράσταση, είχα στο νου μου διαρκώς τους πρόσφυγες. Κι έναν στίχο του Σεφέρη που λέει:
όταν τελειώσει ο αρχιτέκτονας
αλλάζουν
ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμα πεισματώνουν
με κείνους που έμειναν ή με εκείνους μου έφυγαν
μ΄ άλλους που θα γύριζαν αν μπορούσαν
ή που χάθηκαν
τώρα που έγινε ο κόσμος
ένα απέραντο ξενοδοχείο.
“Φιλιώ Χαϊδεμένου” στο Θέατρο Βεάκη
σε σκηνοθεσία Βασίλη Ευταξόπουλου
Παίζουν οι: Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Ζαχαρίας Καρούνης, Μαίρη Σαουσοπούλου, Δημήτρης Kαραβιώτης, Εμμανουέλα Χαραλάμπους – Ένγκελ, Γιώργος Φλωράτος
Διασκευή : Άνδρη Θεοδώτου
Σκηνοθεσία : Βασίλης Ευταξόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια : Άγγελος Αγγελή
Μουσική – Καλλιτεχνική επιμέλεια : Ζαχαρίας Καρούνης
Μουσική Διδασκαλία : Χαρά Κεφαλά
Πρωτότυπα τραγούδια: Στίχοι: Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, Μουσική: Ζαχαρίας Καρούνης
Σαντούρι : Πάνος Βέργος, Κρουστά : Μανούσος Κλαπάκης
Σχεδιασμός – φώτα : Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός σκηνοθέτη : Βίκυ Πάστρα
Επιμέλεια Video : Σπύρος Πανταζής
Φωτογραφίες: Γιώργος Σπανός
Διεύθυνση & Επιμέλεια Παραγωγής : Αναστασία Παπαγεωργίου (Τέχνης Πολιτεία)
Σχεδιασμός αφίσας: Πάνος Παπαϊωάννου
Κατασκευή σκηνικού: Κώστας Ζωγραφόπουλος
Video : Γιάννης Καρούνης
Παραγωγή : Ίδρυμα Πολιτισμού ” ΙΩΝΙΑ ”
15 Ευρώ γενική είσοδο,
10 Ευρώ για φοιτητές και γκρούπ
και 5 Ευρώ ανέργων
Θέατρο Βεάκη
Στουρνάρη 32 Εξάρχεια
Τηλ. 2105223522
Latest posts by Μαρίκα Αρβανιτοπούλου (see all)
- H μπλε παλέτα της Λίτσας Κασούμη - May 22, 2017
- Οι ψαλτικοί, ο Ψάλτης και η δημοκρατία του fb - April 23, 2017
- Οι μυρωδιές του Πάσχα - April 7, 2017
