‘ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Την εβδομάδα που ξημερώνει αύριο, έχω γενέθλια. Και, φυσικά, δεν είναι εθνική επέτειος. Προσωπική μόνο.

Εγώ τους απολογισμούς μου τους κάνω τότε. Στις προσωπικές μου επετείους, όχι στο κλείσιμο της χρονιάς υπό το φως των χριστουγεννιάτικων δέντρων. Και, ως καλομαθημένο και χαϊδεμένο μοναχοπαίδι, πάντα περίμενα με αγωνία πόσοι και ποιοι θα με θυμηθούν και θα μου ευχηθούν. Εγκάρδια, όμως! Εκεί κρύβεται η δυσκολία, αλλά και η χαρά, η αλήθεια των ανθρώπων (σου).

Δεν ασπάζομαι τις μικρές, ανόητες απόψεις που θέλουν τα γενέθλια να είναι μια επέτειος που δημιουργεί θλίψη για το χρόνο που κυλάει αβίαστα (ή και όχι) και για τις (τρομοκρατικού διαμετρήματος) ρυτίδες. Δεν πιστεύω, επίσης, τη συνήθεια με το κεράκι που σβήνουμε, διότι ανέκαθεν μου προκαλούσε στενοχώρια. Ένιωθα σαν να σβήνω ό,τι έζησα την προηγούμενη χρονιά. Δεν πιστεύω στις διαγραφές γεγονότων και ανθρώπων από τη ζωή μου. Θα ήταν σαν να διέγραφα δικά μου κομμάτια. Άλλωστε, ό,τι αποτέλεσε επιλογή μας, μας εξέφραζε, ή το είχαμε ανάγκη τη συγκεκριμένη στιγμή…

Τα γενέθλια τα ορίζω ως ένα ‘ευχαριστώ’ στη ζωή μου. Θεωρώ ευλογία που έζησα έναν ακόμη χρόνο, δεν είναι καθόλου δεδομένο το αγαθό της ζωής για όσους την έχουμε μετρήσει σε νοσοκομεία και απώλειες. Είμαι τυχερή που μεγαλώνω, ωριμάζω (όπως θέλετε, πείτε το), γιατί, δυστυχώς, αγαπημένοι μου άνθρωποι δεν είχαν την πολυτέλεια αυτή και μας αποχαιρέτησαν ξαφνικά. Ο χρόνος, όπως πιστεύω ακράδαντα, είναι ένα μαχαίρι δίκοπο. Μπορεί να σε διευκολύνει με τη μία του όψη, αλλά μπορεί να σε τραυματίσει, από την άλλη. Και, φυσικά, αν τον σεβαστείς, θα σε σεβαστεί.

Τα γενέθλια πρέπει να τα γιορτάζεις με ανθρώπους που χαίρονται για σένα, σε αγαπούν. Θα είναι εκεί, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κι όσο περνούν, φεύγει μαζί τους αυτό (ή αυτοί) που είναι περιττό να υφίσταται πλέον μαζί σου. Το αποχαιρετάς με ευγνωμοσύνη για όσα σου έμαθε και προχωράς. Εξέλιξη λέγεται αυτό, μη φοβάσαι…

Τα γενέθλιά μου φέτος, δεν έχω ιδέα πώς θα τα γιορτάσω. Νομίζω, όμως, ότι θα με αγαπήσω και θα με προστατεύσω πιο πολύ. Ίσως, έτσι γίνω καλύτερος άνθρωπος .

Μην ξεχάσετε να μου ευχηθείτε, λοιπόν, γιατί, ως καλομαθημένη κόρη, το περιμένω!

(φωτογραφία: N.D.Strupler@Flickr)

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.