συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου.
Ο Κώστας Κρομμύδας γεννήθηκε στα Τρίκαλα και σπούδασε υποκριτική στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έχει παίξει στο θέατρο, στο σινεμά και στην τηλεόραση, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με την συγγραφή ιστοριών. Το μυθιστόρημά του «Η ζωή που έλειπε» μεταφράστηκε και στα Αγγλικά. Πραγματεύεται μία σύγχρονη ιστορία αγάπης που αναβιώνει τον έρωτα δύο ανθρώπων που έζησαν εβδομήντα χρόνια πριν. Όπως σημειώνεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, πρόκειται για «Μία αληθινή ιστορία που δείχνει πόσο ιδιότροπη είναι η μοίρα, πόσο αντέχει μια αγάπη στον χρόνο και πόση ανάγκη έχουμε τον έρωτα και τη συγχώρεση».
- Κύριε Κρομμύδα, τώρα που η ιστορία σας μεταφράστηκε και στα αγγλικά, αισθάνεστε λιγάκι πιο «δικαιωμένος»; Ίσως πιο έτοιμος για νέες περιπέτειες;
Κάθε βήμα που πάει τη δουλειά και το έργο μου λίγο παραπάνω με χαροποιεί και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Με άλλον αέρα δουλεύεις όταν ξέρεις πως το έργο σου έχει απήχηση.
- Μετά από τρία χρόνια επιστρέψατε στο πρώτο έργο που γράψατε. Θεωρήσατε ότι κάτι αφήσατε ημιτελές γι αυτό ξαναπιάσατε το κείμενο;
Ήταν το πρώτο μου μυθιστόρημα. Δεν έχω κάνει κανένα μάθημα για το πώς γράφεται ένα τέτοιο βιβλίο. Αφηγήθηκα την ιστορία, όπως θα ήθελα να την διαβάσω και να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Η πρώτη έκδοση είχε τις αδυναμίες του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα αλλά και κάποιες άλλες, επιμέλειας… Το πιο σημαντικό όμως είναι πως προστέθηκαν στη νέα έκδοση και κάποια γεγονότα που έλειπαν από την πρώτη.
- Πως σας προέκυψε αυτή η ιστορία που λέτε ότι βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα; Κάποιος κοντινός άνθρωπος, σας αφηγήθηκε κάτι που σας ερέθισε το ενδιαφέρον;
Η κεντρική ιστορία του βιβλίου είναι αυτή που με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Είναι η ίδια που συνεπαίρνει τους αναγνώστες. Όταν λοιπόν την άκουσα από τον δικηγόρο μας τον Δημήτρη Λυμπερόπουλο, ήξερα πως στα χέρια μου έχω μια καταπληκτική ιστορία. Όταν δε πήρα την άδεια να την κάνω βιβλίο, όλα κύλησαν υπέροχα…
- Στο βιβλίο σας λέτε ότι ταυτιστήκατε πολύ με ένα ν ήρωα σας… Είστε εσείς δηλαδή εν πολλοίς ο Δημήτρης;
Όχι, δεν έχω καμιά σχέση σαν χαρακτήρας με τον Δημήτρη, πέραν του ότι είναι και εκείνος ηθοποιός. Ταυτίστηκα περισσότερο με τον Μανώλη και την δικιά του πορεία στο βιβλίο.
- Τα έργα σας αγαπιούνται από το κοινό. Κάτι μου λέει όμως ότι οι αναγνώστες σας δεν είναι αποκλειστικά γυναίκες, έτσι δεν είναι;
Ευτυχώς και χαίρομαι κάθε φορά που κάποιος άνδρας μου μιλά για τα έργα μου. Έχω πολύ ανάγκη την ανδρική κριτική ματιά για να μπορώ να γίνομαι ακόμη καλύτερος. Η ωμότητα του ανδρικού λόγου με βοηθά να σκέφτομαι γρήγορα. Δύσκολα ένας άνδρας θα σου πει κάτι διαφορετικό από αυτό που σκέφτεται. Σε γενικές γραμμές όμως διαμορφώνω άποψη για τα βιβλία μου από το απόσταγμα όλων των απόψεων.
- Κάνετε παρουσιάσεις των βιβλίων σας σε πολλές πόλεις εκτός κλεινού άστεως. Μέσα από την επαφή σας με το κοινό, ποιό περιστατικό θυμάστε ίσως λίγο πιο έντονα;
Η τυφλή κοπέλα που ήρθε σε μια παρουσίαση μου στις Σέρρες. Τα όσα μου είπε ακούγοντας ένα απόσπασμα του βιβλίου μου, θα μείνουν για πάντα χαραγμένα μέσα μου, δίνοντας μεγάλη αξία σε αυτό που κάνω.
- Η συγγραφή είναι μία εκ των δύο ενασχολήσεων σας Η άλλη είναι η υποκριτική. Ποιά από τις δυο αγαπάτε περισσότερο;
Αγαπώ αυτή που με κάνει να νιώθω δημιουργικός. Στην παρούσα φάση η συγγραφή κερδίζει κατά κράτος με δεδομένη την άθλια κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της υποκριτικής. Το σανίδι όμως είναι ένα μικρόβιο καλά φωλιασμένο μέσα μου και σίγουρα κάποια στιγμή θα ξανά «νοσήσει»…
- Παραδίδετε μαθήματα υποκριτικής και δημόσιου λόγου. Ποιο είναι το προφίλ των ανθρώπων που σας ακολουθούν;
Από νέα παιδιά που θέλουν να προετοιμαστούν για δραματικές σχολές μέχρι πολιτικούς που θέλουν να βελτιώσουν τον δημόσιο λόγο και τη δημόσια παρουσία τους.
- Αφιερώνετε τη “Ζωή που έλειπε” στα τρία –προφανώς -πιο αγαπημένα πρόσωπα της δικής σας ζωής σας, την κόρη σας, την γυναίκα σας, τον μπαμπά σας. Τους διαβάζετε – των μεγάλων εννοώ – κάποια «χειρόγραφα» πριν τα παραδώσετε στον εκδότη σας και πόσο σας επηρεάζει η γνώμη τους;
Η Μαρίνα είναι η πρώτη από όλους που ξέρει τι γράφω και πως το γράφω. Η κατά τα άλλα επεισοδιακές κουβέντες που κάνουμε, είναι ότι πιο παραγωγικό μου συμβαίνει κατά τη διάρκεια της συγγραφής.
«Η ζωή που έλειπε»
του Κώστα Κρομμύδα
κυκλοφορεί από τις
Εκδόσεις Διόπτρα
Latest posts by Τίνα Πανώριου (see all)
- Η συγγραφέας Τζούλια Γκανάσου μιλά στην Τίνα Πανώριου για την ηρωίδα του ΓΟΝΥΠΕΤΕΙΣ - March 3, 2018
- Ένα μεσημέρι με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στην Αθήνα… - February 3, 2018
- Ρεβιθοκοντούλης: κλασικά παραμύθια… αλλιώς από την Μαρίνα Γιώτη - January 28, 2018
