‘Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

‘Πρόσεχε παιδί μου, μη φτάσει μια μέρα που θα κοιτάξεις στον καθρέφτη σου και δε θα θυμάσαι για ποιο λόγο ζεις’, της είχε πει.

Καθώς βαφόταν, κοίταξε ανόρεχτα το είδωλό της. Όμορφο. Κουρασμένο, με λίγο θυμό, που, μάλλον, είχε ανέκαθεν. Σταμάτησε και παρατήρησε το βλέμμα. Βγήκε από το δωμάτιο και έφερε στον καθρέφτη μια φωτογραφία παλιά. Σύγκρινε τα βλέμματα. Παρελθόν και παρόν. Το πρώτο ήταν γελαστό. Το δεύτερο ανάμικτο. Απογοητευμένο και ανυπόμονο. Κενό και αγωνιώδες. Έκρυβε προσδοκία και φόβο μαζί.

Ο χρόνος αλλάζει το βλέμμα, ή αυτό το χρόνο, τελικά, αναρωτήθηκε. Όσα ζεις, σου αλλάζουν την οπτική και την προοπτική. Η οπτική σου, όμως, μπορεί να σου μεταβάλλει το ρυθμό του κόσμου, όπως έλεγε ο Βιζυηνός. Δεν ήξερε ποιο από τα δύο ίσχυε… Αναζήτησε το ημερολόγιό της και ξεφύλλιζε… άναψε νωχελικά το τσιγάρο. Έβαλε την αγαπημένη της μελωδία και σκεφτόταν τα λόγια και τον καθρέφτη. Τον κρατούσε στα χέρια της. Στο ρυθμό του βαλς στροβιλίζονταν όλες οι εικόνες της, με βλέμματα δίχως λόγια. Έκλεισε το ημερολόγιο. Σηκώθηκε και έκλεισε τα μάτια. Άρχισε να λικνίζεται στο ρυθμό της μελωδίας. Και έκανε κύκλους χορεύοντας αγκαλιά με τον καθρέφτη και ολοένα στροβιλιζόταν, στην αρχή δειλά, μετά με ένταση, νιώθοντας πάνω της τα βλέμματα ετών που χαράχτηκαν. Και γύριζε και γύριζε, κρατώντας τον καθρέφτη σφιχτά, ακούγοντας τα λόγια της: ‘..δε θα θυμάσαι για ποιο λόγο ζεις..’ μέχρι που ένιωσε ζεστό υγρό να κυλάει στο χέρι της. Ο καθρέφτης είχε σπάσει και γλίστρησε. Σταμάτησε, γονάτισε στο κρύο πάτωμα και κοίταξε. Παντού κομμάτια κόκκινου καθρέφτη, με κομματιασμένα βλέμματα. Και το βαλς συνεχίζεται…

(Φωτογραφία: Michael Kappel@Flickr)

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.