συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου.
Η Ελένη Δασκαλάκη έχει δυο παιδιά, γεγονός που αναφέρει πάντα πρώτο στο βιογραφικό της, καθώς θεωρεί ότι είναι το σπουδαιότερο επίτευγμα της ζωής της. Σπούδασε στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας και γράφει εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια σε περιοδικά και ιστότοπους για γονείς. Έχει γράψει τρία παραμύθια με τελευταίο και πιο αγαπημένο της, την «Ανυπόμονη Εύη».
- Αναρωτιέμαι πότε ξεκινήσατε να γράφετε τις ωραίες παιδικές σας ιστορίες. Πριν ή μετά που αποκτήσατε τα δικά σας μικρά;
Ήταν μετά που έγινα μαμά. Το πρώτο μου παραμύθι, «Όταν ο Καστανούλης έγινε αστεράκι», ξεκίνησε από μια δύσκολη στιγμή για την οικογένειά μας και το παραμύθι αυτό με βοήθησε να βρω τα λόγια για να μιλήσω στα τότε μικρά παιδιά μου για την απώλεια του αγαπημένου τους παππού. Αλλά και σε πολύ πιο ανάλαφρες στιγμές της ζωής μου ως μαμά, ένα γρήγορο παραμύθι, κατά παραγγελία ας το πούμε, ανάλογα με τις περιστάσεις, με βοηθούσε να εξηγήσω, να συμβουλεύσω, να βοηθήσω τα παιδιά μου.
– Προϋπόθεση για ένα ελκυστικό βιβλιαράκι για μικρούς πλην απαιτητικούς αναγνώστες είναι όμως και η πετυχημένη εικονογράφηση, έτσι δεν είναι;
Έτσι ακριβώς! Μπορώ να πω μάλιστα ότι στις μικρότερες ηλικίες, η εικονογράφηση είναι αυτή που θα κάνει ένα νήπιο να πάρει στο χέρι του το βιβλίο. Το κείμενο θέλει περισσότερες από μία αναγνώσεις για να αγαπηθεί και να το κατανοήσει πλήρως ένα μικρό παιδί, ενώ μια όμορφη εικονογράφηση, με ωραία χρώματα και σχέδια, είναι αυτό που του τραβάει πρώτα την προσοχή. Γι’ αυτό, εικονογράφος και συγγραφέας είναι μια αναπόσπαστη ομάδα για ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα!
- Η Ανυπόμονη Εύη είναι το τρίτο σας παραμυθάκι. Το αφιερώνετε μάλιστα στην δική σας… ανυπόμονη μικρή. Τι είπε, λοιπόν, εκείνη όταν είδε το εξώφυλλο;
Ε, ναι, παρότι η κόρη μου είναι πια έφηβη, η χαρά της ήταν πολύ μεγάλη και εννοείται πως είχα ζητήσει την άδειά της για να χρησιμοποιήσω το όνομά της για τη μικρή ηρωίδα του παραμυθιού. Βέβαια, να μοιραστώ μαζί σας, ότι η κόρη μου εξέφρασε επίσης το παράπονό της, γιατί η γλυκιά Εύη του παραμυθιού δεν της μοιάζει φυσιογνωμικά, δεν έχει δηλαδή τα χρώματα των μαλλιών και των ματιών της αληθινής, όπως ήλπιζε να συμβεί!
- «Όταν ο Καστανούλης έγινε αστεράκι», η πρώτη ιστορία σας, μιλάει για την απώλεια…Τι εισπράξατε από τις μαμάδες που διάβασαν στα παιδιά τους αυτό το σοβαρό παραμύθι;
Η ανταπόκριση για τον “Καστανούλη” ήταν συγκινητική, ακριβώς γιατί το θέμα που πραγματεύεται είναι τόσο ευαίσθητο και δύσκολο. Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι κάτι που κι εμείς οι ενήλικες, όταν το ζούμε, δυσκολευόμαστε να το διαχειριστούμε αφού προκαλεί πολλά και έντονα συναισθήματα. Είναι πολλοί οι γονείς που μου έχουν πει πόσο τους έχει βοηθήσει ο Καστανούλης και αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Θα πρέπει όμως να σας πω, πως ο Καστανούλης, παρότι παραμύθι για παιδιά, έχει γίνει επίσης “εργαλείο” στα χέρια ψυχολόγων για να βοηθήσουν ενήλικες να εκφράσουν και να συμφιλιωθούν με τα αισθήματά τους μετά την απώλεια ενός δικού τους ανθρώπου.
- Δουλεύετε χρόνια σε ειδικά περιοδικά για γονείς. Ποιό είναι το προφίλ των αναγνωστών σας; Κυρίως νέες μαμάδες ή και οι μπαμπάδες έχουν μπει πια στο «τριπ»;
Παρότι έχω σταματήσει να γράφω σε έντυπα για γονείς –δυστυχώς, η οικονομική κρίση οδήγησε στο κλείσιμο και του τελευταίου ανάλογου περιοδικού- συνεχίζω να απευθύνομαι σε γονείς μέσα από το προσωπικό μου blog ένα όχι ακριβώς “μαμαδίστικο” blog, αλλά ένα χώρο απ’ όπου συνομιλώ για την καθημερινότητα με πολλές γυναίκες/μαμάδες και μέσα από τα ηλεκτρονικά μέσα όπου αρθρογραφώ, κυρίως το shape.gr. Θα σας πω όμως κάτι που μου είχε αρέσει πολύ: Περίπου 10 χρόνια πριν, αρχίσαμε στα περιοδικά να δημιουργούμε στήλες που απευθύνονταν ειδικά στους μπαμπάδες, οι οποίες είχαν πολύ μεγάλη ανταπόκριση! Και σήμερα είμαι σίγουρη από σχόλια που διαβάζω στο site, αλλά και από τις εικόνες που βλέπω γύρω μου, ότι οι μπαμπάδες παίρνουν πλέον ενεργά μέρος στην ανατροφή των παιδιών τους.
- Κλείνοντας, ποιο είναι το δικό σας πιο αγαπημένο παραμύθι;
Κάθε παραμύθι είναι σαν “παιδί” μου, οπότε θα σας πω ότι τα αγαπάω και τα τρία! Ωστόσο, η Ανυπόμονη Εύη με έχει ενθουσιάσει περισσότερο. Όχι μόνο επειδή η μικρή πρωταγωνίστρια έχει το όνομα της κόρης μου, αλλά και επειδή ήταν το πιο χαρούμενο και ανάλαφρο παραμύθι που έχω γράψει μέχρι σήμερα.
Η ανυπόμονη Εύη
της Ελένης Δασκαλάκη
κυκλοφορεί από τις
Εκδόσεις Ψυχογιός
Latest posts by Τίνα Πανώριου (see all)
- Η συγγραφέας Τζούλια Γκανάσου μιλά στην Τίνα Πανώριου για την ηρωίδα του ΓΟΝΥΠΕΤΕΙΣ - March 3, 2018
- Ένα μεσημέρι με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στην Αθήνα… - February 3, 2018
- Ρεβιθοκοντούλης: κλασικά παραμύθια… αλλιώς από την Μαρίνα Γιώτη - January 28, 2018
