H τσίχλα του Καρβέλα και η «πτώση από τα σύννεφα» της τηλεοπτικής ασχήμιας

του Δημήτρη Καλαντζή.

Ένας συνθέτης τραγουδιών του συρμού, από τον ρόλο του «κριτή» σε τηλεοπτικό τάλεντ σόου, πέταξε την τσίχλα που μασούσε σε φιλόδοξο «ταλέντο» για να της αποδείξει πόσο ασήμαντη και «λίγη» είναι μπροστά στην ιδιοφυία του.

Θα μπορούσε και να τη φτύσει κατάμουτρα ή να την ξεγυμνώσει. Θα μπορούσε να την ταπεινώσει με χίλιους ακόμα τρόπους, εκτός από τους λεκτικούς που ήδη είχε χρησιμοποιήσει.

Γιατί είναι ο Νίκος Καρβέλας.

Ο «μέντορας» της Άννας Βίσση, συνάδελφος του Μότζαρτ, όπως είχε παρουσιάσει τον εαυτό του σε παλιότερη συνέντευξη, και δημιουργός επιτυχιών όπως «Πού είναι ο Βάγκνερ;» και «Βας Βας Βας ο Παρασκευάς».

Ένας συνθέτης, πραγματικά ταλαντούχος στο να σκαρώνει ρηχά και εύπεπτα τραγουδάκια (σε ρυθμούς ροκ, ποπ μέχρι και λαϊκο-μπαρόκ), που κατάφερνε τόσα χρόνια να κρύβει την άβυσσο της ψυχής του, πίσω από μία επιτηδευμένη εικόνα «εκκεντρικής μεγαλοφυΐας».

Μέχρι που προφανώς οι οικονομικές συνθήκες του επέβαλαν να εμφανίσει δημόσια τη χυδαιότητά του σε ένα κανάλι που φημίζεται ότι ακριβοπληρώνει «διάσημους» για να γεμίζουν το πρόγραμμά του και να πουλάει έτσι εκχυλίσματα κάκτων και θαυματουργές αλοιφές που λεπταίνουν, βγάζουν μαλλιά και σου κάνουν δέρμα 18χρονου.

Αυτοί που τον επέλεξαν προφανώς γνώριζαν τι εστί άνθρωπος Καρβέλας. Το πιθανότερο είναι ότι επένδυσαν στον «αντισυμβατικό» χαρακτήρα του για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του κοινού. Δεν αποκλείεται και να τρίβουν τα χέρια τους για αυτή την ντροπή που έκανε (επιτέλους) την κοινή γνώμη να ασχοληθεί, έστω και αρνητικά με το Star Academy, το οποίο μέχρι χτες είχε μηδαμινή τηλεθέαση.

Το σύνθημα «μη σε νοιάζει τι θα λένε για σένα, αρκεί να γράφουν σωστά το όνομά σου», όσο παρωχημένο κι αν ακούγεται σε μία εποχή που όλοι είναι το ίδιο διάσημοι όσο και άσημοι, φαίνεται ότι παραμένει οδηγός σε ανθρώπους χωρίς ηθικές αναστολές και καμία επίγνωση του ρόλου της τηλεόρασης στη διαμόρφωση της κοινωνικής συμπεριφοράς.

Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα από τη συμπεριφορά ενός «κακομαθημένου συνθέτη» και ενός καναλιού χωρίς στοιχειώδεις όρια και φραγμούς. Εκείνο που δυστυχώς διαπιστώνεται είναι ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει η τηλεόραση χωρίς Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης που θα προστατεύει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ακόμα κι όταν αυτή εκχωρείται εκούσια προς χάριν ενός απατηλού ονείρου επιτυχίας.

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.