της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Στην ανοιξιάτικη Αθήνα, οι ανθισμένες νεραντζιές επιτείνουν την αίσθηση του Θείου Δράματος τις ημέρες αυτές. Περπατάς και αφουγκράζεσαι, νιώθεις τη γλυκιά ηρεμία της ψαλμωδίας, αναλογιζόμενος τα Πάθη…
Τα Πάθη των ασθενών που βρίσκονται στα νοσοκομεία, πίσω απο τις μυρωδάτες, όμορφες νεραντζιές, περιμένοντας το χειρουργείο που θα τους ξαναδώσει πνοή ζωής. Πίσω απο το παράθυρο του δωματίου τους που αποτελεί το σύνορο με τον έξω κόσμο, προσμένουν τη σωτηρία, προσευχόμενοι πολλές φορές για το θαύμα. Πώς μοιάζει η ζωογόνος άνοιξη όταν την μετράς απο το παράθυρο του νοσοκομείου; Ακριβή, πολύτιμη, μακρινή, ελπιδοφόρα ή ανούσια και πένθιμη; Η χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας, αποτελεί την απάντηση εδώ. Η προσευχή και το τάμα στα εκκλησάκια των νοσοκομείων, το δάκρυ και το σοκ με το κερί στο χέρι, το χαμόγελο στο καλό άγγελμα του γιατρού, όλα συνθέτουν το συναίσθημα των ασθενών και των συνοδών τους.
Το Πάσχα συνιστά, μεταξύ άλλων, διακοπή απο την καθημερινή, υλική ρουτίνα, στροφή και εσωτερικό βάπτισμα στο Θείο Δράμα, συνειδητοποίηση του θανάτου και προσδοκία Ανάστασης. Στη διακοπή αυτή, ορίζεις το ουσιώδες. Στο σημερινό τροπάριο της κορυφαίας υμνογράφου, Κασσιανής, ορίζεις τη βαθιά και ειλικρινή μετάνοια.
Πίσω απο το παράθυρο του νοσοκομείου ορίζεις τη ζωή.


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- ‘Ο πίνακας’ - May 29, 2023
- ‘Εύθραυστη γραμμή’ - May 14, 2023
- ‘Οι ρίζες’ - April 23, 2023