Θα αγοράζατε μία τσάντα αξίας 5.000 ευρώ με τη Mona Lisa και υπογραφή Jeff Koons;

του Δημήτρη Καλαντζή.

Η επιλογή της Luis Vuitton να αναθέσει στον 62χρονο αμερικανό καλλιτέχνη Jeff Koons τη δημιουργία μίας σειράς τσαντών και σακιδίων με εμβληματικά έργα ζωγραφικής, έχει διχάσει κοινό και καλλιτέχνες. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος επιχειρεί να βάλει την υψηλή τέχνη στην καθημερινή ζωή, αλλά πόσο αλήθεια είναι κομψό να κυκλοφορείς με μία τσάντα αξίας 5.000 ευρώ που μοιάζει με καλαθάκι σχολικού γεύματος με τη φωτογραφία της Μίνι;

Ο Jeff Coons από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε στην αμερικανική pop art δίχασε τους κριτικούς. Κάποιοι τον είδαν ως πρωτοπόρο της τέχνης κι άλλοι ως λάτρη του κιτς και κυνικό έμπορο έξυπνων ιδεών.

Ενώ εκείνος επέμενε ότι δεν υπάρχουν «κρυμμένα νοήματα» και «βαθειά γνώση της ιστορίας της τέχνης» στα έργα του, οι οπαδοί του ανέβαζαν την αξία των γλυπτών του μέχρι και το αστρονομικό ποσό των 58 εκατομμυρίων δολαρίων (ρεκόρ για καλλιτέχνη εν ζωή).

Τα «Σκυλάκια από μπαλόνια», ο «Michael Jackson με τον πίθηκο» και οι σκηνές που ο ίδιος ο καλλιτέχνες κάνει σεξ με την πορνο σταρ Τσιτσιολίνα (την οποία και παντρεύτηκε) έγιναν έργα που είτε τα λάτρευες, είτε λάτρευες να τα μισείς , απέκτησαν τη δική τους θέση στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης. Αλλά από εκεί μέχρι την κατασκευή τσαντών για τη Luis Vuitton, υπήρχε μία απόσταση που ο Coons δεν δίστασε να διανύσει…

Ο σκοπός της δημιουργίας των τσαντών είναι προφανώς εμπορικός, το «περιτύλιγμα» όμως έχει ενδιαφέρον ότι κατάφερε να ξεσηκώσει σε Ευρώπη και Αμερική πλήθος αναλύσεων περί του ρόλου της τέχνης.

Πολλοί επανέφεραν την κουβέντα της δεκαετίας του 1960 περί υψηλής τέχνης και του πως δεν πρέπει να περιορίζεται στους αυστηρούς χώρους των μουσείων και κάποιοι μάλιστα, κραδαίνοντας στοιχεία από τις (μειωμένες) προσελεύσεις σε πινακοθήκες και μουσεία του κόσμου, υποστήριξαν ότι για να ξαναγίνουν μόδα τα αριστουργήματα πρέπει να μπουν ξανά στην καθημερινή μας ζωή.

Χμμμ, μέρος της καθημερινής ζωής, μία τσάντα αξίας 5.000 ευρώ; Ακούγεται μάλλον οξύμωρο…

Αλλά και για αυτό έχουν μία απάντηση οι υποστηρικτές της Vuitton και του Koons: μπορεί τα πρωτότυπα να είναι απλησίαστα για τον μέσο Ευρωπαίο και Αμερικανό αλλά θα δημιουργήσουν μία μόδα που, όπως γίνεται πάντα, θα αντιγραφεί από άλλες εταιρείες με χαμηλότερο αντίτιμο και στο τέλος θα βρεθεί να πωλείται στους πάγκους των οικονομικών μεταναστών, μαζί με τα άλλα προϊόντα μαϊμού.

Είναι μία λογική αλληλουχία που επίσης έχει ενδιαφέρον αν τη δούμε ως αλυσίδα: ο Koons κάνει τέχνη αντιγράφοντας την τέχνη των άλλων και κάποιοι τρίτοι αντιγράφουν την αντιγραφή του…

Και η πρωτότυπη δημιουργία;

Αυτή σίγουρα δεν θα τη βρείτε στις προθήκες των ακριβών μαγαζιών της Luis Vuitton, ούτε και στους πάγκους των πωλητών.

Φαίνεται ότι χάθηκε στη μόδα της εφήμερης κατανάλωσης προϊόντων που υπάρχουν απλά και μόνο επειδή μπορούν να προκαλέσουν συζητήσεις για την ύπαρξή τους.

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.