συνέντευξη στον Βασίλη Μπουζιώτη για τη Real News.
Ένα από τα πιο δύσκολα και απαιτητικότατα «στοιχήματα» της καριέρας τους βάζουν οι άξιοι Μιχάλης Ρέππας – Θανάσης Παπαθανασίου, μια και διασκευάζουν τον συναρπαστικό «Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη που θα παρουσιαστεί σε περιοδεία ανά την Ελλάδα το καλοκαίρι. Οι δυo τους δηλώνουν ενθουσιασμένοι για αυτό που θα υπογράψει σκηνοθετικά ο Σταμάτης Φασουλής και θα υποστηριχτεί υποκριτικά από τους καίριους Γρηγόρη Βαλτινό, Μέμο Μπεγνή, Ταμίλα Κουλίεβα Ναταλία Δραγούμη, Τάκη Παπαματθαίου, Νίκο Βερλέκη κ.α. με τις μουσικές του μεγάλου μας Μίκη Θεοδωράκη να αποτελεί μεγάλο «άσσο» της υπερπαραγωγή των αδελφών Τάγαρη… Το ισχυρότατο δίδυμο αποκαλύπτει τα επόμενα σχέδιά του, αναφέρεται στην επάνοδο των «Τριών Χαρίτων» του για τις ανάγκες μιας διαφήμισης, αναφέρεται στα talent show και την Άννα Βίσση, ενώ απαντά αν θα έκανε πάλι σίριαλ και γιατί θεωρεί ότι το «Survivor» θα κάνει τον κύκλο του.
- Να ξεκινήσουμε με την δυνατή είδηση που σας θέλει να έχετε διασκευάσει τον «Ζορμπά» του Καζαντζάκη για την παράσταση που… μαγειρεύει ο Σταμάτης Φασουλής. Πείτε μου πως νιώσατε όταν σας έγινε η πρόταση να μεταφέρετε στη σκηνή αυτό το εμβληματικό έργο.
Πιάνοντας στα χέρια σου ένα τόσο κλασσικό βιβλίο το πρώτο που αισθάνεσαι είναι φόβο και ευθύνη. Γιατί όταν διασκευάζεις κάτι πρέπει να μείνεις πιστός στο πνεύμα αλλά όχι στο γράμμα του έργου. Αλλά ποιο είναι το “πνεύμα” ενός έργου; Ποιος μπορεί με σιγουριά να πει τι είναι πιστό και τι προδίδει το πνεύμα ενός λογοτεχνικού έργου που γίνεται θέατρο; Αυτό το αίσθημα ανασφάλειας είναι το βασικό που νοιώσαμε και νοιώθουμε. Βεβαίως σε μια δεύτερη φάση αρχίζεις να υποκύπτεις στη γοητεία του κειμένου και να παίρνεις πρωτοβουλίες με μεγαλύτερη άνεση αλλά πάντα με την επίγνωση ότι είσαι υπόλογος στον πατέρα του έργου.
- Έχουμε όλοι στο νου μας την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη με τους Κουίν, Παππά, Μπέιτς, Κέντροβα, Μουστάκα… Ήταν μια ταινία που είχατε αγαπήσει;
Ναι, την είχαμε δει παλιά αλλά την είδαμε ξανά πρόσφατα, πιο επισταμένα. Και με την σημερινή μας εμπειρία μπορούμε να πούμε ότι είναι μια σπουδαία αλλά και αξεπέραστη δουλειά. Αληθινά αξεπέραστη. Ο Κακογιάννης είναι ένας καλλιτέχνης που η επίσημη Ελλάδα αδίκησε. Όπως τόσους άλλους εξ άλλου.
- Φοβάστε τις «σκιές» που κουβαλούν κάποιες ταινίες ή κάποια θεατρικά έργα;
Αν με τη λέξη “σκιές” εννοούμε τον μύθο που κουβαλούν κάποια έργα, σίγουρα το φοβόμαστε. Ακόμα και αν πρόκειται για δικά μας έργα. Αρνούμαστε συστηματικά να ανεβάσουμε ξανά τους “Μπαμπάδες με ρούμι” μόνο και μόνο επειδή έχει δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από αυτό τον τίτλο. Και όταν κάτι έχει μυθοποιηθεί, στη νέα παρουσίαση του το πιθανότερο είναι να απογοητεύσει.
- Τι έχει να πει σήμερα ο Ζορμπάς αλήθεια;
Τα κλασσικά έργα έχουν το προτέρημα να μην γίνονται ποτέ ξεπερασμένα. Μπορεί βεβαίως να ξεπερνιούνται κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν με την επιδερμίδα του έργου. Αλλά η ουσία τους είναι αγέραστη. Ο Ζορμπάς είναι ένας αρχετυπικός Έλληνας, που αγωνίζεται να παραμερίσει τις κοινωνικές συμβάσεις και να αντικρίσει το αυθεντικό βάθος του. Αυτό το βαθύ αναπαλλοτρίωτο κομμάτι της ψυχής του που δύσκολα αντέχει κανείς να αντιμετωπίσει. Οι πιο πολλοί ζούμε μηχανικά. Εκτελούμε κοινωνικές εντολές, μισοκοιμισμένοι και τελειώνουμε την ζωή μας τυφλοί. Ο Ζορμπάς είναι ένας αντιήρωας, που θέλει να γευτεί τη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της και να μπει στο θάνατο με τα μάτια ανοιχτά. Και μας θυμίζει πως πρέπει να το κάνουμε και εμείς!
- Νέο «πάντρεμα» με Φασουλή. Μιλήστε μου για εκείνον και τις συνεργασίες σας που έγραψαν ιστορία.
Ο Σταμάτης υπήρξε «μοιραίο πρόσωπο» για μας. Ήταν ιδρυτικό στέλεχος του Ελεύθερου Θεάτρου, που παρακολουθούσαμε τα εφηβικά καλοκαίρια μας και έβαλε στο νου την ιδέα να στραφούμε στο θέατρο. Η συνεργασία μαζί του και στους «Μπαμπάδες» και στο «Βίρα τις Άγκυρες» ήταν για μας σχολείο.
- Θα κάνατε ξανά το «Βίρα τις άγκυρες» που ανεβάσατε μαζί στο Εθνικό Θέατρο και άφησε εποχή;
Δεν είναι πιο ωραία τώρα που το “Βίρα τις Άγκυρες” είναι ένας θεατρικός θρύλος; Γιατί να το απομυθοποιήσουμε;
- Πάμε στο «Βάφτα μαύρα» που αφού κέρδισε κοινό και ειδήμονες, παίρνει… πράσινο φως και για του χρόνου. Με μια μικρή αλλαγή στην διανομή, έτσι;
Ναι, ο Ευθύμης Ζησάκης δεν θα μπορέσει να είναι στην παρέα μας του χρόνου και τη θέση του θα πάρει ένας πολύ καλός ηθοποιός, που έκανε πολύ δυναμικό τηλεοπτικό come back, ο Παύλος Ευαγγελόπουλος.
- Παρηγορεί η κωμωδία λέτε;
Και η κωμωδία και το δράμα είναι εικόνες. Αντανακλάσεις της ζωής μας. Και όσο πιο εύστοχες είναι αυτές οι αντανακλάσεις τόσο πιο πολύ πετυχαίνουν. Και η κωμωδία παρηγορεί αλλά και το δράμα. Απλώς η κωμωδία παρηγορεί με το γέλιο που διώχνει τον πόνο και το δράμα παρηγορεί με το δάκρυ που γλυκαίνει τον πόνο.
- Πήγε εξαιρετικά και η «Δεύτερη φωνή» σας στο «Αποθήκη» που ήταν δραματικό έργο… Σας χαροποίησε η ανταπόκριση του κόσμου;
Η ανταπόκριση του κόσμου ποτέ δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από μεγάλη χαρά. Για ποιον άλλο λόγο μπορεί να κάνουμε τέχνη αν όχι για να γίνουμε αποδεκτοί από όσο γίνεται περισσότερους συνανθρώπους μας; Είναι απίστευτοι Φαρισαίοι όσοι ισχυρίζονται ότι αδιαφορούν για το μεγάλο κοινό. Είναι κουτοπόνηρες αλεπούδες που κάνουν κρεμαστάρια αυτά που δεν φτάνουν.
- Στην «Δεύτερη φωνή» γίνεται λόγος για την Άννα Βίσση και ακούγεται κι η ίδια σε ένα κομμάτι. Πως σας φάνηκε η επιλογή της να γίνει κριτής στο Star Academy;
Πως να μας φανεί; Η Άννα Βίσση είναι μια πολύ σπουδαία καλλιτέχνης. Ένα τεράστιο ταλέντο που δεν θα κριθεί από την μια η την άλλη επαγγελματική της επιλογή φέτος. Την έχει κρίνει ήδη ο ελληνικός λαός και την έχει τοποθετήσει στην κατάπρωτη θέση. Και δίκαια.
- Ποιά είναι η γνώμη σας για τα talent show τα οποία «καυτηριάζατε» στο εν λόγω έργο με αναφορές σε μάνατζερ κλπ;
Δεν καυτηριάζουμε τίποτα. Τα τάλεντ σόου είναι μια τηλεοπτική δυνατότητα. Το θέμα είναι με πόσο γούστο γίνεται. Αλλά το έργο μας δεν έχει θέμα τα τάλεντ σόου. Το θέμα της «Δεύτερης Φωνής» ήταν το πως βάλτωσε μια ολόκληρη γενιά. Το που κατάντησε η γενιά της μεταπολίτευσης.
- Θα συμμετείχατε ποτέ σε τέτοιο σόου;
Για να συμμετέχεις πρέπει να “ταιριάζεις” με κάποιο τρόπο στο όλο πρότζεκτ. Σας φαίνεται ότι “ταιριάζουμε”; Δεν νομίζουμε. Αλλιώς θα μας είχαν κάνει πρόταση ήδη.
- Οι “Χάριτές” σας ξανάσμιξαν. Πως νιώσατε που γράψατε πάλι για αυτές για τη διαφήμιση που έγινε;
Απλώς υπέροχα. Το ότι μετά από 27 χρόνια κάναμε ξανά το ίδιο πράγμα με το ίδιο κέφι μας εμψύχωσε τρομερά. Ήταν κανονικό ντοπάρισμα.
- Πως ήταν τα γυρίσματα με τις… “Χάριτές” σας;
Όπως τότε. Και καλύτερα. Γιατί είχε και τη γλύκα του reunion.
- Νέα σειρά θα κάνατε;
Αν ήταν να κάνουμε, θα την είχαμε κάνει. Ας είμαστε ειλικρινείς. Το γεγονός ότι τόσα χρόνια δεν θελήσαμε να γυρίσουμε στην τηλεόραση σημαίνει ότι κάτι μας φοβίζει εκεί.
- Η γνώμη σας για τον τυφώνα Survivor;
Όλα αυτά τα “φαινόμενα” κάνουν κύκλους. Προφανώς η ελληνική κοινωνία φέτος θέλει να βρει τον εαυτό της στον ανταγωνισμό δυο ομάδων “πολεμιστών” που αγωνίζονται φέρνοντας τον εαυτό τους στα όρια του. Ίσως επειδή και η ίδια η ελληνική κοινωνία αυτόν τον καιρό είναι στα όρια της.
- Το βλέπετε; Κάνει τρελές τηλεθεάσεις…
Εμείς δεν το βλέπουμε αλλά για να το βλέπουν τόσοι πολλοί Έλληνες σημαίνει ότι αυτό το “ριάλιτι” καθρεφτίζει σημαντικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας.
- Λένε πως θα ακολουθήσουν τη συνταγή του, πολλά κανάλια. Η θέση σας σε αυτό;
Τα κανάλια είναι επιχειρήσεις. Θα κάνουν ό,τι νομίζουν ότι είναι προσοδοφόρο και μάλιστα σε μια εποχή που το να “κάνεις” επιχείρηση μοιάζει με αυτοχειρία.
- Πάμε στα επόμενα. Ο «Ζορμπάς» θα πάει και στο Βέμπο τον χειμώνα μετά την καλοκαιρινή περιοδεία του;
Πιστεύουμε πως ναι.
- Προδώστε μου έργο, τίτλο και διανομή για το «Ήβη» που κλείσατε με τις «Θεατρικές Σκηνές».
Ο προσωρινός τίτλος που έχουμε βρει είναι «Ο δολοφόνος κάνει πάντα ένα λάθος». Πρόκειται για ένα έργο αστυνομικό με πολύ σασπένς.
- Κάτι… μαγειρεύετε και με το Εθνικό έμαθα.
Τίποτα δεν μαγειρεύουμε. Κάναμε μια πρόταση που απορρίφθηκε.
- Καλοκαίρι στην Επίδαυρο; Αλήθεια, ενώ κάνετε διακοπές στην Παλαιά Επίδαυρο, δεν σας βλέπω σε παραστάσεις. Δεν σας κεντρίζει το …μενού; Τι σας «χαλάει» και δεν πηγαίνετε;
Και που γνωρίζετε που πάμε και που δεν πάμε; (γελούν). Και για μιλήσουμε σοβαρά. Πηγαίνουμε όπου υποθέτουμε ότι συμβαίνει κάτι που να αξίζει τον κόπο ή κάπου που είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε.
Latest posts by Βασίλης Μπουζιώτης (see all)
- Ο Βασίλης Μπουζιώτης γράφει για το Πεδίον του Άρεως, το Πάρκο μας… - January 7, 2018
- Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη «γιορτάζει» 30 χρόνια στην Επίδαυρο με Άτοσσα - August 9, 2017
- Η Μαρία Ναυπλιώτου μιλά για τη Μήδεια, τον έρωτα και την προδοσία - August 1, 2017
