της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Δεν ήξερα τι τίτλο να δώσω στο κείμενο αυτό. Είναι η είδηση που διάβασα σήμερα το πρωί, μόλις άνοιξα τα μάτια μου. Δεν ήθελα να γράψω κάτι βαρύγδουπο. Άλλωστε, πολλά θα γραφούν και θα ειπωθούν σήμερα.
Και γύρισα το χρόνο πίσω, στα μαθητικά μου χρόνια και άρχισα να θυμάμαι γεγονότα και αντιδράσεις. Χειροκροτήματα, επευφημίες και αντιπαραθέσεις έντονες. Και μια άνανδρη δολοφονία ενός πολιτικού που θα είχε συντελέσει πολύ με το συμβιβαστικό πνεύμα του στο κοινοβούλιο.
Τους πολιτικούς τους κρίνει η Ιστορία. Θα μου επιτραπεί, όμως, μια υποκειμενική (;) κατάθεση: θεωρώ ότι η ιστορική κρίση για τον μεγάλο αυτό πολιτικό, έχει ήδη γίνει και σ’ αυτό συνέβαλε και η ηλικία του, φυσικά. Και, είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα θα είχε διαφορετική πορεία, εάν η πολιτική συγκυρία δεν είχε ανατρέψει την κυβέρνησή του τότε… και, κυρίως, εάν ο Έλληνας ψηφοφόρος δεν αγαπούσε τόσο πιστά και ευλαβικά το χάϊδεμα των αυτιών του, με λόγια μεγάλα και ενθουσιώδη που απευθύνονταν στο θυμικό του.
Ο τρόπος του Μητσοτάκη ήταν διαφορετικός. Και, γι’ αυτό, θαυμαστός για μένα. Διότι τιμώ και εκτιμώ τους ανθρώπους που δε λειτουργούν όπως όλοι. Που αγαπούν την αλήθεια, κι ας πληγώνει, αλλά διαβλέπουν μέσω αυτής μια προοπτική. Και ο πολιτικός αυτός διέθετε και προοπτική και πλείστη οξυδέρκεια.
Τέλος εποχής των μεγάλων πολιτικών.


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- Λίγο πριν το τέλος - October 24, 2023
- Το βότσαλο στη λίμνη - October 18, 2023
- Η Αγγελική Ρουμπιέ στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Δήμου Λεβαδέων - October 6, 2023