H Ιφιγένεια Κολλάρου γράφει για το τελευταίο του πάρτι

της Τίνας Πανώριου.

Η Ιφιγένεια Π. Κολλάρου γεννήθηκε τo 1967 στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακό στην Πολιτική των Επικοινωνιών (M.A. in Communications Policy Studies), στο City University του Λονδίνου. Τα τελευταία είκοσι εφτά χρόνια εργάζεται στην τηλεόραση.

Συνέντευξη σε α΄πρόσωπο…

«Ο τελευταίος του πάρτι» είναι το δεύτερο βιβλίο μου. Κυκλοφόρησε στα μέσα Ιουνίου από τον εκδοτικό οργανισμό Λιβάνη. Από την έκδοση του πρώτου έχουν περάσει δεκαέξι χρόνια. Όταν οι φίλοι με ρώταγαν πότε θα ξαναγράψω, απαντούσα: «όταν θα μείνω χωρίς δουλειά».

Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια πάντα κάτι έγραφα, αλλά λίγο η ανασφάλεια, λίγο η έλλειψη χρόνου, τα άφηνα τελικά στη μέση. Ή στην άκρη. Όταν η εταιρεία παραγωγής που δούλευα έκλεισε, βρέθηκε επιτέλους ο χρόνος και αποφάσισα, μετά από περίπου 25 χρόνια δουλειάς στην τηλεόραση, ότι είχε έρθει η ώρα να κάνω αυτό που πάντα ήθελα πραγματικά. Να ξεπεράσω τις όποιες φοβίες μου και να γράψω.

Η ιδέα του μυθιστορήματος μου γεννήθηκε στην κηδεία μιας πρόωρα χαμένης φίλης. Ήμασταν μαζεμένοι μια παλιά παρέα, όλοι σοκαρισμένοι από την απρόσμενη απώλεια, αλλά και τις ανατροπές που είχε φέρει στη ζωή μας η κρίση. Βρισκόμαστε κάπου στα τέλη του 2014. Στον καθιερωμένο καφέ αρχίσαμε να θυμόμαστε τα παλιά, πόσο ωραία είχαμε περάσει, πόσο ανυποψίαστοι ήμασταν τότε για όσα ζούμε τώρα, πόσο σίγουροι για τη ζωή ήμασταν στα νιάτα μας και πόσο ανασφαλείς πλησιάζοντας τα πενήντα.

Ήθελα να μιλήσω για τη γενιά μου, που μεγάλωσε μάλλον στις ανέσεις και με τη σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά και βρέθηκε σήμερα με όλα της τα δεδομένα να μην ισχύουν πια.

Ο χρόνος που δεν είναι απεριόριστος. Ο θάνατος. Η απώλεια νοήματος. Η κρίση ηλικίας. Τα υπαρξιακά. Η απομυθοποίηση του έρωτα. Η φιλιά μέσα στο χρόνο. Οι ανατροπές στη ζωή και η προσπάθεια για προσαρμογή και συνέχεια. Όλα αυτά και άλλα πολλά κυκλοφορούσαν στο μυαλό μου.

Κάθισα και έφτιαξα τους χαρακτήρες. Για καιρό είχα κοντά μου ένα τετράδιο και σημείωνα ονόματα, ηλικίες, τις μεταξύ τους σχέσεις, κομμάτια του χαρακτήρα τους. Σκεφτόμουν σαν ποιους θα μοιάζουν, από ποιους θα «δανειστώ» στοιχεία, που θα χώσω ένα δικό μου κομματάκι, τι θέματα μπορεί να έχουν. Κάπως έτσι γεννήθηκαν τόσο οι χαρακτήρες όσο και οι ιστορίες τους. Ο Μάριος, η Αλίκη, ο Ορέστης, η Στέλλα, η Περσεφόνη, ο Πάρης, ο Πάνος. Μια παρέα παλιών φίλων στην Αθήνα της κρίσης, με «λαμπρό» παρελθόν, με αβέβαιο παρόν και θολό μέλλον. Όπως τόσες άλλες.

Πέρασα ένα χρόνο και κάτι μ’ αυτούς τους ήρωες. Κάθε πρωί έκανα καφέ και άνοιγα τον υπολογιστή. Καθόμουν να γράψω σχεδόν κάθε μέρα – ακόμα κι όταν δεν είχα όρεξη ή ακόμα κι αν έτρωγα χρόνο χαζεύοντας άρθρα στο διαδίκτυο ή τη λευκή σελίδα. Όταν δεν έγραφα διόρθωνα ή διάβαζα. Όταν κολλούσα έβαζα μουσική. Κάπως έτσι η μουσική πέρασε μέσα στις σελίδες του βιβλίου και τελικά όλα τα κεφάλαια βρέθηκαν με τίτλους τραγουδιών.

Είναι αρχές Απριλίου του 2016. Η ιστορία πλησιάζει προς το τέλος της. Είναι βράδυ. Γράφω μια σκηνή που ο Πάνος, ένας από τους ήρωες που παίζει σε ένα γκρουπάκι, κάνει ένα live. Προσπαθώ να φανταστώ τον χώρο και αυτόματα μου έρχεται στο μυαλό το «Ψυχιατρείο», το ροκ μπαρ του ξάδερφού μου Αλέξη Παπακώστα.

Τελειώνω το κεφάλαιο, κλείνω τον υπολογιστή και πάω για ύπνο. Τα ξημερώματα ο Αλέξης σκοτώθηκε σε τροχαίο. Ένα αυτοκίνητο βγήκε από την πορεία του και έπεσε πάνω στη μηχανή του, την ώρα που γύριζε σπίτι του.

«Ο τελευταίος του πάρτι» λοιπόν είναι αφιερωμένος στον Αλέξη. Επειδή όμως αυτό δε μου ήταν αρκετό, του έγραψα και δύο σελίδες μέσα στην ιστορία. Τον έκανα φίλο μιας ηρωίδας μου, της Στέλλας, τον έβαλα στο μπαράκι του – μέχρι και τον σκύλο του τη Λόλα ανάστησα – για να υπάρχει εκεί, πάντα χαμογελαστός, στις σελίδες του βιβλίου μου. Φυσικά θα προτιμούσα χίλιες φορές να ήταν εδώ…

Bio
Latest Posts

Τίνα Πανώριου

Τίνα Πανώριου Γεννήθηκε στην Ν Υόρκη και ζεί στο Π Ψυχικό. Τελείωσε την Σχολή Μωραίτη, και έχει πτυχίο Αγγλικής Φιλολογίας. Από το 1981 εργάζεται ως πολιτιστική συντάκτρια στις εφημερίδες ΕΘΝΟΣ, ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΕΒΔΟΜΗ και στα περιοδικά ΕΝΑ, ΚΑΙ, ΕΠΙΚΑΙΡΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, PENTHOUSE. Έκανε αρχισυνταξία σε εκπομπές της ΕΤ1, καθώς και στο Κανάλι 5. Η τηλεταινία της «Το όνομά μου είναι Άσσαντ» διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ της Δράμας. Το1995-1996 έκανε, εκπομπή στον σταθμό SEVEN X, με τίτλο «Από στόμα σε στόμα». Στο ραδιόφωνο έχει δουλέψει στο ΚΑΝΑΛΙ 1 και στον ΣΚΑΙ. Από το 1993 έως τον Ιούνιο του 2013, εργαζόταν στην ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και στον ιστότοπο της ΕΡΤ, (πολιτιστικές συνεντεύξεις, κριτική τηλεόρασης, Βιβλίο). Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τον χώρο του ΒΙΒΛΙΟΥ. Σήμερα συνεργάζεται με το DIASTIXO και το VAKXIKON.