Η Μαίρη Κόντζογλου γράφει για τις «Μαγεμένες», τις άγνωστες Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης

συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου. 

Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε, µεγάλωσε και συνεχίζει να µεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήµες στο Πάντειο Πανεπιστήµιο και έχει εργαστεί σε µεγάλες ελληνικές εταιρείες, µε αντικείµενο την Επικοινωνία. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: Το Μέλι το Θαλασσινό (2008), Περπάτα µε τον άγγελό σου (2009), Χίλιες ζωές απόψε (2013), καθώς και την τριλογία Οι μεσημβρινοί της ζωής (2011) που αποτελείται από τα βιβλία Στους ήλιους του έρωτα, Στα φεγγάρια της αλήθειας, Στη γη της αγάπης. Στο νέο της βιβλίο, οι «Μαγεμένες» μας μεταφέρει στη Θεσσαλονίκη του 19ου αιώνα, όταν μία χούφτα ξεχωριστών ανθρώπων προσπαθούν να αποτρέψουν το ξερίζωμα ενός εμβληματικού μνημείου, των «Μαγεμένων» στη Στοά των Ειδώλων, που ο Σουλτάνος θέλει να πουλήσει στους ευγενείς της Γαλλίας. Πρόκειται για μία ιστορία βασισµένη σε αληθινά γεγονότα, που σκαλίζεται µε έρωτα και αίµα στα βυζαντινά τείχη, στα υγρά λιθόστρωτα, στις συναγωγές, στα παζάρια και στα γεµάτα θρύλους και ατµούς χαµάµ της Σαλονίκης.

  • Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στο παρελθόν και στις «Μαγεμένες», τις άγνωστες Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης;

Η ιδέα ήρθε από την πρώτη κιόλας στιγμή που έμαθα για την ύπαρξη του μνημείου και το γεγονός της απαγωγής του από τους Γάλλους και συγκεκριμένα από τον παλαιογράφο Εμμανουέλ Μιλλέρ. Το πληροφορήθηκα πριν από λίγα χρόνια, 5 ή 6 ίσως. Ομολογώ πως δεν γνώριζα τίποτα, ήταν μια ευχάριστη (και δυσάρεστη βέβαια συγχρόνως) έκπληξη. Κάνοντας μια μικρή έρευνα ανάμεσα σε φίλους και γνωστούς διαπίστωσα πως κανείς δεν γνώριζε το γεγονός κι ας είμαστε Θεσσαλονικείς. Στη δε υπόλοιπη Ελλάδα είναι παντελώς άγνωστο. Έτσι αποφάσισα να γράψω για τις «Μαγεμένες» και την απαγωγή τους για να το μάθουν όσο το δυνατόν περισσότεροι.

  • Οι «Μαγεμένες» στην ουσία είναι η ιστορία της πρώτης αρχαιοκαπηλίας στη χώρα μας; Μια αληθινή δηλαδή ολωσδιόλου περιπέτεια;

Πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός ελάχιστα, έως καθόλου, γνωστό. Οι Μαγεμένες –Las Incantadas στα λαντίνο, τη γλώσσα των σεφαραδιτών Εβραίων της Σαλονίκης ή Στοά των Ειδώλων για τους Έλληνες– είναι ένα ρωμαϊκό μνημείο το οποίο βρισκόταν στο κέντρο της πόλης, εξαιρετικής ομορφιάς και μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας. Το μνημείο, από τα ύστερα χρόνια του 2ου μ.Χ. αιώνα που φιλοτεχνήθηκε, το σεβάστηκαν όλοι οι κατακτητές της πόλης –και ήταν πολλοί–, όπως και οι μεγάλοι σεισμοί  που τη χτύπησαν. Το 1864 ο Γάλλος παλαιογράφος Εμανουέλ Μιλλέρ, με εντολή του αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέοντα του Γ΄ και τη σύμφωνη γνώμη του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ –η Σαλονίκη είναι ακόμη τουρκοκρατούμενη– φτάνει στην πόλη για να μεταφέρει το μνημείο στο Παρίσι, παρά τη θέληση όλων των κατοίκων, είτε ήταν χριστιανοί, εβραίοι ή μουσουλμάνοι.

Με επίκεντρο την απαγωγή των Μαγεμένων έφτιαξα μια μυθιστορία που σαν τον κισσό σκαρφάλωσε πάνω στο ιστορικό γεγονός και το σφιχταγκάλιασε. Θέλω να πω ότι το ιστορικό γεγονός της απαγωγής δεν βρίσκεται στο φόντο του μυθιστορήματος και έχει πλεχτεί μια μυθιστορία ανεξάρτητη από αυτό, αντίθετα, έχω βάλει τους ήρωες του βιβλίου να συμμετέχουν στην απαγωγή, είτε προσπαθώντας να την αποτρέψουν, κυρίως αυτό, είτε σαν συνεργοί του Μιλλέρ. Ακόμα και ο ίδιος ο απαγωγέας είναι ένας από τους ήρωες του βιβλίου.

  • Και πού βρίσκονταν τα Είδωλα, οι Άγγελοι (στα τούρκικα); Γράφετε κάπου στην εβραϊκή συνοικία Ρόγκος. Και αλήθεια, πώς έμοιαζαν οι μυθολογικές αυτές μορφές;

Το μνημείο βρισκόταν στη βορινή πλευρά του Μπέη Χαμάμ, στα νότια όρια της ρωμαϊκής αγοράς. Ήταν εξαιρετικής τέχνης και τεχνικής, έμοιαζε με έργο των κλασικών χρόνων. Οι μυθολογικές μορφές, σκαλισμένες σε λίθινους πεσσούς είναι οι εξής: Ο Διόνυσος,  η αρπαγή του Γανυμήδη από τον Δία, ένας Διόσκουρος, η Αριάδνη, μια Μαινάδα, η Νίκη, η Λήδα με τον κύκνο και η Αύρα. Όλοι αυτοί αναπαρίστανται με τη μορφή και τα σύμβολά τους όπως στους κλασικούς χρόνους.

  • Για να γράψετε το ωραίο ταξιδιάρικο αυτό μυθιστόρημά σας, κάνατε όμως και μια μεγάλη έρευνα.

Το ιστορικό μυθιστόρημα, για να είναι καταρχάς ιστορικό, κατά δεύτερον συνεπές στην εποχή, στα ήθη, στην ατμόσφαιρα και σε πολλά άλλα θέματα, απαιτεί έρευνα. Όχι μόνο ιστορική, αλλά εθνολογική, κοινωνιολογική, λαογραφική, γλωσσολογική κ.λπ. Έκανα μια μεγάλη και ωραία –«ωραία», γιατί μου αρέσει πολύ αυτή η διαδικασία, αποκτώ γνώσεις που δεν είχα– έρευνα και έγραψα το βιβλίο. Να πω επίσης πως, όσο έγραφα το βιβλίο, συνέχιζα να ερευνώ, γιατί είμαι απαιτητική και όλο και κάτι νέο θα μου προκύπτει ή θα νομίζω πως…

  • Από τη στιγμή που βάζετε τελεία στο έργο με το οποίο καταπιάνεστε μέχρι να ξαναμπείτε στο τριπ του επόμενου, αφήνετε χρόνο, ανάσα ή άμεσα ξεκινάτε;

Συνήθως ξεκινάω αμέσως να γράφω κάτι, γιατί δεν αισθάνομαι καλά. Αυτό το «κάτι» όμως δε είναι απαραίτητο να συνεχιστεί, να είναι δηλαδή το επόμενό μου βιβλίο. Μπορεί απλά να είναι… μια προσωρινή λύση κατά της μοναξιάς.

  • Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη, και συνεχίζετε –λέτε– να μεγαλώνετε εκεί… Ρομαντικό μού ακούγεται πολύ, να επιμένετε να μεγαλώνετε…

Μπααα, δεν επιμένω εγώ. Εξωγενείς οι παράγοντες…

  • Εκτός συγγραφής ασχοληθήκατε με την επικοινωνία. Το πρόγραμμά σας τώρα, το καθημερινό πάνω κάτω είναι;

Φροντίζω την οικογένειά μου, ακούω μουσική ενώ γράφω, παρακολουθώ τις πολιτικές εξελίξεις,  διαβάζω, συναντώ φίλους, ταξιδεύω και σωματικά όποτε μπορώ.

  • Το καλοκαίρι είναι εδώ παρά το φθινοπωρινό mood. Θα σας βρει στην πόλη σας ή θα εκδράμετε κάπου ωραία;

Έχοντας ήδη καλύψει τον προϋπολογισμό «διακοπές» με ένα μακρινό ταξίδι στις αρχές του έτους, θα με βρει στο εξοχικό μου. Και εκεί όμως είναι ωραία.

 

 

 

 

Οι «Μαγεμένες» της Μαίρης Κόντζογλου κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.  

The following two tabs change content below.
Τίνα Πανώριου Γεννήθηκε στην Ν Υόρκη και ζεί στο Π Ψυχικό. Τελείωσε την Σχολή Μωραίτη, και έχει πτυχίο Αγγλικής Φιλολογίας. Από το 1981 εργάζεται ως πολιτιστική συντάκτρια στις εφημερίδες ΕΘΝΟΣ, ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΕΒΔΟΜΗ και στα περιοδικά ΕΝΑ, ΚΑΙ, ΕΠΙΚΑΙΡΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, PENTHOUSE. Έκανε αρχισυνταξία σε εκπομπές της ΕΤ1, καθώς και στο Κανάλι 5. Η τηλεταινία της «Το όνομά μου είναι Άσσαντ» διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ της Δράμας. Το1995-1996 έκανε, εκπομπή στον σταθμό SEVEN X, με τίτλο «Από στόμα σε στόμα». Στο ραδιόφωνο έχει δουλέψει στο ΚΑΝΑΛΙ 1 και στον ΣΚΑΙ. Από το 1993 έως τον Ιούνιο του 2013, εργαζόταν στην ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και στον ιστότοπο της ΕΡΤ, (πολιτιστικές συνεντεύξεις, κριτική τηλεόρασης, Βιβλίο). Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τον χώρο του ΒΙΒΛΙΟΥ. Σήμερα συνεργάζεται με το DIASTIXO και το VAKXIKON.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts