Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη «γιορτάζει» 30 χρόνια στην Επίδαυρο με Άτοσσα

του Βασίλη Μπουζιώτη για τη Realnews.

H Καρυοφυλλιά Καραμπέτη έχει συναρπάσει κοινό και κριτικούς με μια σειρά σπουδαίων ερμηνειών στο θέατρο της Επιδαύρου, από την Αντιγόνη και την Ιφιγένεια μέχρι την Κλυταιμνήστρα και την Μήδεια. Φέτος «κατεβαίνει» στον ιερό χώρο του αρχαίου δράματος για να ερμηνεύσει την βασίλισσα Άτοσσα στους «Πέρσες», έναν ρόλο-όνειρο ζωής για εκείνη, που πραγματώνεται 30 χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση στην Επίδαυρο.

  • Ήσουν μαθήτρια της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου όταν βρέθηκες για πρώτη φορά στην ορχήστρα της Επιδαύρου. Τι αναμνήσεις έχεις από εκείνην την εποχή;

Θυμάμαι το δέος που ένιωσα στο ντεμπούτο μου, την αγωνία μου, την καρδιά μου που χτυπούσε πολύ δυνατά… Από τις πρόβες ακόμα διερευνούσα τον χώρο, πήγαινα πιο νωρίς από όλους και έφευγα τελευταία για να τον αφουγκραστώ, να νιώσω όλα αυτά που φέρει… Είναι μαγικό     θέατρο, ποτισμένο με ιδρώτα σώματος και ψυχής μεγάλων δημιουργών απ’ την αρχαιότητα ως σήμερα. Προσέρχομαι σ’  αυτόν με σεβασμό και με λαχτάρα μεγάλη, σαν να’ ναι η πρώτη φορά – τι κι αν έχουν περάσει τριάντα ολόκληρα χρόνια από το καλοκαίρι που έπαιξα πρώτη φορά εκεί…

  • Στα χρόνια αυτά οι «νίκες» σου ήταν πολλές και αποθεώθηκες. Πρέπει να είναι πολύ συγκινητικό να σε χειροκροτεί όρθιο το κοινό της Επιδαύρου…

Βαθύτατα συγκινητικό – έχουν γεμίσει τα μάτια μου δάκρια πολλές φορές από την θερμή ανταπόκριση του κοινού, από το δυνατό του χειροκρότημα… Αυτή είναι η πιο μεγάλη μας ανταμοιβή, το ξέρεις καλά. Να έχεις δουλέψει σκληρά και να βλέπεις την αποδοχή του κόσμου. Πόσο δε σε ένα τέτοιο θεόρατο θέατρο που είναι σαν μια μεγάλη, τεράστια αγκαλιά.

  • Το άγχος μετριάζεται στο πέρασμα του χρόνου;                  

Αποκτάς μια τεχνική καθώς περνάει ο καιρός, έχεις μεγαλύτερη εμπειρία, αλλά το άγχος ειδικά στις πρώτες παραστάσεις είναι απίστευτο… Εξακολουθεί να είναι μεγάλο-απλώς μπορείς να το διαχειριστείς και να το μετριάσεις μετά τα πρώτα λεπτά.

  • Κάνατε πρόβες στην Κύπρο για τους άκρως φιλόδοξους «Πέρσες» του Άρη Μπινιάρη…    

Ναι, πρόκειται για παράσταση του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Ο σκηνοθέτης μας είναι ένας εξαίρετος καλλιτέχνης με όραμα και έμπνευση και με κεντρίζει ιδιαίτερα η συνεργασία μαζί του, όπως και το ότι παίζω πλάι σε εξαίρετους συναδέλφους όπως είναι ο Χάρης Χαραλάμπους, ο Νίκος Ψαρράς, ο Αντώνης Μυριαγκός αλλά και όλη η ομάδα των ικανών ηθοποιών που απαρτίζουν τον χορό που «πρωταγωνιστεί» στο έργο αυτό…

  • «Πρόδωσέ» μου πως θα’ναι οι «Πέρσες» σας…   

Η παράσταση του Άρη Μπινιάρη προτείνει μια ζηλευτή ζωντανή σύνθεση ποιητικού λόγου, μουσικής και θεατρικής δράσης… «Όχημα» της παράστασης, που δομείται στη συνάντηση του ρυθμού και της λέξης, είναι η μουσικότητα. Όλοι οι βασικοί χαρακτήρες, όπως και ο χορός, ερμηνεύονται με τρόπο που αποκαλύπτει τη μουσική υφή του έργου. Η παράσταση, όπως τονίζει ο σκηνοθέτης μας ξεδιπλώνεται μέσα από την δράση, τη λέξη, το τραγούδισμα και τον χορό, αναζητώντας μια θεμελιώδη απλότητα που φιλοδοξεί να αναδείξει τις αδιάκοπες εσωτερικές δονήσεις του αρχαίου δράματος.

“Πέρσες” Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Φωτογραφία: Stelios Kallinikou.
  • Θα είστε στην Επίδαυρο μια εβδομάδα πριν απ’ την πρεμιέρα σας… Αυτή τη φορά όμως θα λείπει ο Λεωνίδας από το εστιατόριό του…

Το σκέφτομαι έντονα. Κάθε χρόνο, εδώ και τρεις δεκαετίες που κατέβαινα στο αργολικό θέατρο, περνούσα πολλά βράδια εκεί, με εκείνον να έχει μια μεγάλη αγκαλιά για όλους μας. Θα μου λείψει πολύ και ένιωσα να χάνω έναν συγγενή μου… Θα’ ναι εκεί όμως η Κάκια του, τα παιδιά του και τα εγγόνια του… Κι αυτό με παρηγορεί πολύ.

  • Τον ερχόμενο χειμώνα σε περιμένει ένας ακόμα μεγάλος ρόλος, στον Πειραιά, έτσι;     

Ναι, θα παίξω την Αρκάντινα στον υπέροχο «Γλάρο»του Τσέχωφ που θα ανεβάσει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ο Γιάννης Χουβαρδάς. Είχα παίξει το ρόλο της Νίνας στο ίδιο έργο με σκηνοθέτη τον Λιουμπίμοφ και τώρα ήρθε ο καιρός για την Αρκάντινα…

  • Δεν μοιάζει να σε τρομάζει ο χρόνος…  

Με τρομάζει η ανημποριά, όχι ο χρόνος που περνά. Κάθε ηλικία έχει την δική της γοητεία, τη δική της χάρη… Μεγαλώνουμε όλοι, τι να κάνουμε; [γελά]. Σημασία έχει να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου και τα θέλω σου, να έχεις ανθρώπους να αγαπάς και να σε αγαπούν, να απολαμβάνεις το «ταξίδι» στην ζωή και στην τέχνη… Αυτό μετράει!

  • Η μουσική παράσταση «Ο Γκάτσος που αγάπησα» που κάνατε με μεγάλη επιτυχία με τον Μανώλη Μητσιά θα συνεχιστεί;                

Ναι, έχουμε συζητήσει θερμά να την επαναλάβουμε για κάποια βράδια. Ο            Μανώλης που εκτιμώ βαθιά μου ζήτησε να συμπράξω σε ένα αφιέρωμα- ψυχής στον σημαντικό μας Νίκο Γκάτσο και του είπα το «ναι» χωρίς άλλη σκέψη. Απαγγέλω ποιήματα του Γκάτσου και τραγουδώ στίχους του πλάι στον Μανώλη  και είναι πρωτόγνωρη χαρά αυτή που νιώθω. Αληθινά πρωτόγνωρη!

  • Σε παρακολουθώ χρόνια τώρα να υπηρετείς το θέατρο με μια ζηλευτή προσήλωση…

Είναι ένας μεγάλος έρωτας, αλλά δεν είναι ο μόνος. Δίνομαι ολόψυχα στο θέατρο, το αγαπώ με πάθος, αλλά όχι, δεν υπάρχει μόνο αυτό στη ζωή μου… Υπάρχουν οι δικοί μου άνθρωποι, οι φίλοι μου, υπάρχει ο σύντροφός μου. Όχι, δεν ζω για το θέατρο Ζω και για το θέατρο! Και το προφύλαξα αυτό στα τόσα χρόνια που είμαι σε αυτό…

  • Προφυλάσσεις και την προσωπική σου ζωή και εδώ και αρκετό καιρό έχεις πάψει να κάνεις φωτογραφήσεις τύπου life style…  

Η προσωπική μου ζωή, στο έχω ξαναπεί, αφορά εμένα και τον σύντροφό μου. Μου αρέσει να υπάρχω μέσα από την δουλειά μου και μόνο… Όσο για τις φωτογραφήσεις τύπου life style που λες, γίνονταν για να… ντύσουν μια συνέντευξή μου, το εξώφυλλο   του περιοδικού που με φιλοξενούσε… Σε μια Ελλάδα που’ χει δεκάδες «τραύματα», θεωρώ προκλητικό να φωτογραφίζομαι με τουαλέτες και γκλάμορους concept, για αυτό και πλέον το αρνούμαι ευγενικά… Ζούμε σε μια δύσκολη περίοδο, είμαστε τρομακτικά πιεσμένοι οικονομικά και πρέπει κανείς να κρατά χαμηλούς τόνους και να μην γυρίζει την πλάτη του, σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

  • Σε όλο αυτό το άγριο «σκηνικό» προσφέρει παρηγοριά το θέατρο Καρυοφυλλιά, έτσι;    

Μεγάλη παρηγοριά. Και για τους ανθρώπους του θεάτρου και για το κοινό που ζητάει να ξεφύγει, να αποδράσει, να ξεχαστεί για λίγο…

“Πέρσες” Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Φωτογραφία: Stelios Kallinikou.

INFO

Οι «Πέρσες»θα παιχτούν στις 11 και 12 Αυγούστου στο θέατρο της Επιδαύρου σε μετάφραση του Παναγιώτη Μουλλά, σκηνοθεσία-μουσική επεξεργασία του Άρη Μπινιάρη, δραματουργική συνεργασία του Αντώνη Σολωμού, μετρική διδασκαλία του Θεόδωρου Στεφανόπουλου, σκηνικά του Κωνσταντίνου Λουκά, κοστούμια της Ελένης Τζιρκαλλή, κινησιολογία της Λίας Χαράκη. Παίζουν οι Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χάρης Χαραλάμπους, Νίκος Ψαρράς, Αντώνης Μυριαγκός. Μαζί τους και οι Λ.Ζαμπετάκης, Δ.Μαλτέζε, Η.Πέτρου, Π.Γιωρκάτζης, Ν. Θεοδώρου, Π.Λάρκου, Α.Μπινιάρης κ.α.

The following two tabs change content below.
Ο Βασίλης Μπουζιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Θεατρομανής από κούνια, μια και η μητέρα του τον έτρεχε από την Καλογεροπούλου μέχρι την Επίδαυρο - διαδρομή που δεν σταμάτησε να κάνει στο πέρασμα του χρόνου. Σπούδασε δημοσιογραφία και κινηματογράφο και τον... κέρδισε η πρώτη. Εργάστηκε στην «Επικαιρότητα», στο «Ε» της «Ελευθεροτυπίας», στα «Πρόσωπα» και για δύο δεκαετίες δούλεψε στο «Έθνος της Κυριακής» και στο περιοδικό «Ζάπινγκ» ως αρχισυντάκτης και διευθυντής. Τα τελευταία τρία χρόνια είναι αρχισυντάκτης στη «Real News» και διατηρεί... Απαγορευμένη Ατζέντα στο enikos.gr. Έχει κάνει και «χτυπήματα» σε Mega, Ant1, SevenX, ET1.Ελπίζει κάποια στιγμή να... αποσυρθεί για να γράψει όσα έζησε και έμαθε στον θεότρελο αυτό χώρο και να ζήσει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη που λατρεύει.Τέλος.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts