‘Napoli di Romania’ (part 2)

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Ζέστη πολλή, ο ήλιος να καίει, οι τουρίστες να βολτάρουν αμέριμνοι στα σοκάκια σαν να μην τους νοιάζει η καυτή ανάσα του και συ, να περπατάς, σαν να έχεις στοιχηματίσει τις αντοχές σου. Να περπατάς, από την Αρβανιτιά μέχρι τη νέα πόλη του Ναυπλίου και από το Παλαμήδι ώς… εκεί που αντέχεις.

Σκαλιά αμέτρητα, σοκάκια, επίσης, αναπαλαιωμένα αρχοντικά με επιγραφές που σου φανερώνουν την ιστορική αξία τους. Καινούργια καταστήματα εστίασης, έτοιμα να υποδεχτούν νέους και παλιούς επισκέπτες. Κόσμος πολύς, όπως κάθε καλοκαίρι, αναζητά την ομορφιά και τη χαλάρωση.

Το ευλογημένο αυτό μέρος είναι σαν μυστικό που το φυλάς με θρησκευτική ευλάβεια. Μια βόλτα με θέα στη θάλασσα, ή στα σοκάκια, ή, ακόμη, στα αναρίθμητα σκαλάκια του Παλαμηδίου, σού χαρίζει μια ακόμη ανάσα ανακούφισης. Αδειάζει το μυαλό σου, έχοντας ως φόντο ένα γραφικό, γοητευτικό σκηνικό. Καθόλου άσχημα, αν σκεφτείς ότι άλλοι ταξιδεύουν από πολύ μακριά γι΄ αυτό.

‘Δρόμοι παλιοί που αγάπησες’ γίνονται τα βήματά σου, αφήνοντας, έστω και για λίγο, στη λήθη ό,τι σε βαραίνει. Άφησέ το να σε συνεπάρει, λοιπόν… Αν του αφεθείς, θα σε ανταμείψει αφειδώς!

(Φωτογραφία: Gareth Rushgrove@Flickr)

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.