‘Διαχείριση κρίσεων’

της Αγγελικής Ρουμπιέ. 

Η ιδέα του κειμένου αυτού τριγυρνούσε καιρό στο μυαλό μου, αλλά, λόγω της θερινής ραστώνης το ανέβαλα. Βλέπετε, το περιεχόμενό του δεν αποτελεί και ύμνο χαράς και μοιάζει αταίριαστο στο τωρινό κλίμα.

Ο τίτλος του αποτελεί τη σοφή και απλή απάντηση που μου έδωσε ο φίλος μου, ο Δημήτρης, το χειμώνα, όταν του ανακοίνωσα κάτι τραγικό. ‘Αγγελική’, μού είπε, ‘μα, όλη η ζωή μας είναι μια διαχείριση κρίσεων!’ και με άφησε άφωνη. Τόσο για τον κυνισμό του (το’ χει αυτό το χαρακτηριστικό), όσο και για την απλότητα και τη συμπυκνωμένη σοφία της απάντησης.

Και, κάπως έτσι, άρχισαν να επισκέπτονται με βήμα ταχύ το μυαλό μου, εικόνες κρίσεων. Ποικίλων! Προσωπικών, οικογενειακών, διαπροσωπικών, επαγγελματικών, οικονομικών (διαχρονικό αυτό). Επώδυνα πράγματα και δυσπρόσιτα. Δε θεωρώ τον φίλο μου φιλόσοφο, αλλά η απάντησή του περιείχε ψήγματα αλήθειας, δύναμης, εμπειρίας, υπομονής. Φυσικά, και έχει δίκιο. Το πρόβλημα, όμως, είναι η διαχείριση. Εδώ σε θέλω. Δεν υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο που να σε καθοδηγεί. Τουναντίον, υφίστανται πολλοί τρόποι και μέσα επίτευξης. Πανικός, θυμός, απελπισία, αδιέξοδο, διαλογισμός, οργή, στωικότητα, κυνισμός, (αμπελο)φιλοσοφία, συζήτηση με φίλους / φίλες… Το θυμικό, όμως, δύσκολα το δαμάζεις!

Δεν έχω τη λύση, μολονότι θεωρώ εαυτόν βετεράνο στις κρίσεις. Η όλη, όμως, πορεία του εαυτού μας, ‘πρέπει’ να περάσει απ’ όλα τα στάδια. Το χρονικό περιθώριο είναι υποκειμενικό, όπως και οι τρόποι αντιμετώπισης. Το σίγουρο (και αταλάντευτη αλήθεια για μένα) είναι ότι ενδείκνυται, ενίοτε, η καθοδήγηση από ειδικό, όταν ασφυκτιάς και νιώθεις ανήμπορος, χαμένος.

Διαχείριση εαυτού, οικογένειας, φίλων, εργασίας… πολλά δεν είναι για έναν άνθρωπο; Για καθέναν από μας; Όταν υπεισέρχεται το υποκειμενικό στοιχείο, βαδίζεις επί ξυρού ακμής. Εύθραυστη ισορροπία.

‘Όλη η ζωή μας είναι μια διαχείριση κρίσεων’. Σ’ ευχαριστώ, Δημήτρη. (Τη λύση δε μου έδωσες..!)

(Φωτογραφία: Ηell Dorado@Flickr) 

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts