της Αγγελικής Καρδαρά.
106 φοιτητές παρέδωσαν την ίδια ακριβώς εργασία στο Πανεπιστήμιο. Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν ο αποκλεισμός τους από την εξεταστική του Σεπτεμβρίου, γεγονός που έχει προκαλέσει αντιδράσεις σε ένα μέρος της φοιτητικής κοινότητας, με το επιχείρημα ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης οι φοιτητές δεν έχουν περιθώριο να χάνουν εξεταστικές. Ο αντίλογος βέβαια, σε περιπτώσεις όπου επιβεβαιώνεται ότι φοιτητές έχουν «αγοράσει» την εργασία τους, θα μπορούσε να είναι ότι -παρά την κρίση- έχουν τα χρήματα να «παραγγείλουν» την εργασία στο σπίτι και ενδεχομένως στο μέλλον με την ίδια ευκολία κάποιοι να κλέψουν την πνευματική εργασία συναδέλφων τους, αν αυτό κρίνουν αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων τους.
Οι διδάσκοντες, οι φοιτητές αλλά και το Υπουργείο, οφείλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση στον τρόπο αντιμετώπισης ανάλογων περιστατικών που συχνά απασχολούν τον ακαδημαϊκό χώρο. Επίσης, είναι σημαντικό να δοθεί απάντηση στους φοιτητές που παραμένουν πιστοί στις αξίες και τα ιδανικά τους, γράφουν μόνοι τους τις εργασίες τους, κάνουν έρευνα, διακρίνονται. Γιατί υπάρχουν και αυτοί οι φοιτητές που προσφέρουν σημαντικό έργο στην ακαδημαϊκή κοινότητα, χωρίς τελικά να αξιοποιούνται σε καίριες θέσεις, όπου θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά. Επομένως, είναι άδικο να απαξιώνεται η προσπάθεια των παιδιών που παράγουν έργο, σε μια εποχή όπου η Ελλάδα έχει ανάγκη αυτά τα μυαλά για να προχωρήσει.
Η δική μου πρόταση σε περιπτώσεις αντιγραφής εργασιών είναι, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, να παραδοθεί εκ νέου μια πρωτότυπη εργασία και να προχωρήσει ο φοιτητής σε προφορική αναλυτική παρουσίαση του τρόπου με τον οποίο δούλεψε, της μεθοδολογίας που χρησιμοποίησε, της βιβλιογραφίας του, ακόμα και των δυσκολιών που αντιμετώπισε κατά την εκπόνηση της εργασίας του.
Καταθέτω αυτή την πρόταση, γιατί πιστεύω ότι κάθε τιμωρία που επιβάλλεται πρέπει να έχει ουσία. Να έχει ένα συγκεκριμένο νόημα και περιεχόμενο και μια αντιστοιχία με την πράξη στην οποία έχει προβεί το άτομο. Στηv υπόθεση που εξετάζουμε διαπιστώνεται ότι οι εν λόγω φοιτητές είτε δεν έχουν μάθει να κάνουν έρευνα και να γράφουν επιστημονικές εργασίες, είτε δεν ήθελαν να αφιερώσουν χρόνο στην εκπόνηση μιας επιστημονικής εργασίας, ενδεχομένως γιατί το μάθημα ήταν δύσκολο ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Επομένως, οφείλουν να μάθουν να κάνουν έρευνα, εφόσον αυτό είναι το ζητούμενο και να αποδείξουν ότι είναι σε θέση να γράψουν μόνοι τους μια επιστημονική εργασία. Πολύ σημαντικό επίσης να εξηγήσουν στους διδάσκοντες, γιατί προχώρησαν σε αυτή την πράξη, ώστε να ακούσουμε και την άλλη πλευρά και τι έχει να πει για αυτές τις πρακτικές που εκθέτουν το Πανεπιστήμιο.
Αναμφίβολα, ως εκπαιδευτικός και εγώ, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να δίνουμε ευκαιρίες, ειδικά σε νέους ανθρώπους, ακόμα κι αν κάνουν λάθη. Οι διδάσκοντες πάντα με αγάπη και κατανόηση οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τους νέους, ιδίως σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης όπως αυτή που διανύουμε. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση να μην κλείνουμε τα μάτια στα «κακώς κείμενα», γιατί απλώς θέλουμε να είμαστε αρεστοί σε κάποιους. Αν δεν τιμωρήσουμε τη νοοτροπία της «εύκολης λύσης» που καταλήγει να είναι παράνομη και να λειτουργεί εις βάρος των φοιτητών που προσπαθούν, η έννοια της «παιδείας» απαξιώνεται πλήρως.
Θα ήθελα όμως να θέσω και μια ακόμα παράμετρο. Φοβάμαι ότι το πρόβλημα έχει πιο βαθιές ρίζες και εκφράζω τον προβληματισμό μου «μήπως τελικά κάποιοι νέοι σπουδάζουν με το ζόρι για να ικανοποιήσουν ματαιοδοξίες γονιών και κοινωνικά «πρέπει», ενώ θα ήταν πολύ πιο ευτυχισμένοι και επιτυχημένοι αν ακολουθούσαν την πορεία που πραγματικά ονειρεύονται και ταυτόχρονα ταιριάζει στην προσωπικότητά τους, στις δεξιότητες τους, στο ταλέντο τους κ.λπ.;».
Με άλλα λόγια, ένας αριθμός φοιτητών δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις κάποιων μαθημάτων, γιατί δεν έχει τις απαιτούμενες γνώσεις/δεξιότητες ή γιατί δεν έχει τη διάθεση να προσπαθήσει πραγματικά. Στο σημείο αυτό θα ήθελα ασφαλώς να υπογραμμίσω ότι είναι αναγκαίο να θεμελιωθεί μια ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ φοιτητών-Καθηγητών, ώστε ο φοιτητής που (λογικό είναι) να έχει κάποια αδυναμία ή δυσκολίες σε ένα μάθημα, να απευθυνθεί στον Καθηγητή του και να ζητήσει καθοδήγηση. Είναι σημαντικό, συνεπώς, ο φοιτητής να έχει τη στήριξη των Καθηγητών, για να μην απελπίζεται, όταν αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες σε ένα μάθημα.
Συνοψίζοντας, είναι επιτακτική ανάγκη φοιτητές και διδάσκοντες να μιλήσουν ανοιχτά για όσα θέματα τους προβληματίζουν στο χώρο του Πανεπιστημίου και να πάρουν ξεκάθαρη θέση απέναντι σε ανάλογα φαινόμενα. Στόχος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα έπρεπε να είναι να αναδείξει τους φοιτητές που μοχθούν -συνήθως με σκληρή δουλειά και θυσίες- για να φτάσουν την έρευνα στην Ελλάδα σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο και ταυτόχρονα να δώσει τη δυνατότητα σε όλους τους φοιτητές να «ανοίξουν τα φτερά τους» στο όνειρο.
Latest posts by Αγγελική Καρδαρά (see all)
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και σκηνοθεσία στον τόπο του εγκλήματος (crimestaging) - February 22, 2023
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και μιντιακές απεικονίσεις: μία ερευνητική προσέγγιση του Crime & MediaLab (ΚΕ.Μ.Ε.) - January 12, 2023
- Κακοποίηση ζώων συντροφιάς και άγριας ζωής στην Κύπρο και οι μιντιακές απεικονίσεις υποθέσεων - November 2, 2022
