Όχι άλλο σκοτάδι στο Πεδίο του Άρεως

του Δημήτρη Καλαντζή.

Το σκοτάδι είναι η έλλειψη φωτός, που επικρατεί την περίοδο της νύχτας, κατά την οποία οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν χρώματα και αντικείμενα. Η αντιληπτική ικανότητα τους ουδετεροποιείται ή και εκμηδενίζεται. Το σκοτάδι, κατά την παγκόσμια παράδοση του πολιτισμού και της τέχνης, είναι το φυτώριο του φόβου, του κακού και της εγκληματικής δράσης.

Το σκοτάδι στο Πεδίο του Άρεως είναι καθεστώς εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο.

Μόλις σουρουπώνει, τα 280 στρέμματα του Πάρκου βυθίζονται στο σκοτάδι, αναγκάζοντας τους επισκέπτες να το εγκαταλείψουν, αφήνοντας τον χώρο στους ανθρώπους / σκιές που ψάχνουν για ναρκωτικά, πληρωμένο σεξ με έφηβους χρήστες ναρκωτικών και εκτόνωση των βίαιων ορμών τους σε ανθρώπους που έτυχε να μη γνωρίζουν την επικινδυνότητα του χώρου.

Ο χαμηλός φωτισμός του Πεδίου του Άρεως που επελέγη κατά την ανάπλαση των 9.000.000 ευρώ, έγινε μέσα σε λίγους μήνες εμπόρευμα για μικρο-κλέφτες, όπως και τα δεκάδες μέτρα της καλωδίωσης ρεύματος, τα οποία προφανώς έλιωσαν και πούλησαν ως μέταλλο.

Ο υψηλός φωτισμός, τα κλασικίζοντα φανάρια και τα μοντέρνα φωτιστικά (στην πλατεία Πρωτομαγιάς) είναι εκτός λειτουργίας για αδιευκρίνιστους λόγους.

Τα μοναδικά σημεία που φωτίζονται στο Πεδίο του Άρεως είναι λίγα μέτρα από την είσοδο της οδού Μπούσγου μέχρι την εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπους (άραγε με ποιο τρόπο αυτό το κομμάτι έμεινε αλώβητο, ενώ όλα τα άλλα όχι;) και το Άλσος Οικονομίδη σε συγκεκριμένες ημέρες που η Περιφέρεια θέλει να το «δείξει» ως «σκηνικό» του Πάρκου, (το Άλσος παραμένει κλειστό, περιφραγμένο, χωρίς καμία λειτουργία για τους επισκέπτες).

Όλο τα άλλο Πεδίο του Άρεως είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Σαν οι διαχειριστές του να θέλουν να διώξουν τους επισκέπτες. Να τους λένε ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Να τους αποθαρρύνουν να μπουν…

Το πεδίο του Άρεως μόλις σουρουπώνει δεν είναι χώρος για έναν βραδινό περίπατο χαλάρωσης, δεν είναι μέρος για να τρέξει κάποιος και να εκτονώσει το άγχος της ημέρας, δεν είναι τόπος για να βγει με τον/την σύντροφό του/της και να ανταλλάξει ένα φιλί…

Είναι χώρος φόβου, καχυποψίας, ανασφάλειας, του «κακού» που μπορεί να προβάλει από κάθε σκιά.

Αυτό χρειάζεται να αλλάξει.

Οποιαδήποτε προσπάθεια για να βελτιωθεί η καθαριότητα, το πράσινο και οι λειτουργίες του Πάρκου την ημέρα, δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει εάν το Πεδίο του Άρεως παραδίδεται τη νύχτα στο σκοτάδι και στους ανθρώπους/σκιές.

Φως χρειαζόμαστε. Φως στο περιβάλλον, στις ζωές, στις ψυχές μας.

Φως για να έρθουμε πιο κοντά, να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, να συνθέσουμε τις διαφορετικότητές μας και να συντονιστούμε ως κοινότητα.

Στο φως μόνο μπορούν να γίνουν αυτά. Όχι στο έρεβος της καχυποψίας…

Όχι άλλο σκοτάδι στο Πεδίο του Άρεως!

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.