της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Χάζευε πάντα σαν παιδί τις βιτρίνες που στολίζονταν από αγγελάκια, χριστουγεννιάτικα, ή και ρομαντικά, απαλά, ροζ, σε συννεφάκια, αμέριμνα ν’ ατενίζουν το απροσδιόριστο μέλλον, ή ν’ αναπολούν το παρελθόν.
Σήμερα, τα ξαναθυμήθηκε, καθώς, μέσα στο σωρό των σημειώσεων, βρήκε ένα μικρό, θαυμάσια ζωγραφισμένο με χρώματα απαλά, ένα αγγελάκι μικρό, χαμογελαστό. Σταμάτησε ό,τι έκανε και κάθισε στο πάτωμα. Το περιεργάστηκε με τρυφερότητα και συγκίνηση. Με θυμό και παράπονο. Με δάκρυα και χαμόγελο ευγνωμοσύνης. Έκλεισε τα μάτια και προσπάθησε να θυμηθεί τη στιγμή της δημιουργίας του. Την είδε μπροστά, θύμηση ολοζώντανη, αγαπημένη, με ακτίνες φωτός γύρω της, να δημιουργεί γενναιόδωρα, αγγελάκια, λουλούδια, πέτρες ζωγραφισμένες, λαμπάδες, στεφανάκια, μικρά κοσμήματα.
Κοιτούσε και θυμόταν, γέλια και δάκρυα, σιωπές και φόβο, τρόμο και προσευχές. Και έτσι πέρασε η ώρα, δίχως να το συνειδητοποιήσει. Η μέρα είχε αρχίσει να μικραίνει, το φθινοπωρινό αεράκι κινούσε απαλά τις κουρτίνες από τις ανοιχτές πόρτες, αλλά δεν ενοχλήθηκε. Καθόταν εκεί, στο πάτωμα, κρατώντας ένα μέρος από τη ζωή που έζησε, στα χέρια. Φύλλα σημειώσεων έπεφταν απαλά στο πάτωμα, και ένιωσε ότι μαζί με αυτά έπεφταν στροβιλιζόμενα αγγελάκια! Λευκά, χρωματιστά, μικρά και μεγαλύτερα, με φτερά και με φωτοστέφανα. Κοιτούσε σαστισμένα όλον αυτό το φωτεινό στρόβιλο. Όταν κόπασε, το αεράκι έσπρωξε απαλά μπροστά στα πόδια , ένα μικρό φως. Φως στο σκοτάδι, πλέον, του δωματίου. Το μικρό φτερό ήταν πάλι εκεί! Μικρό, λευκό, φωτεινό. Υπενθύμιση παρουσίας…
(Φωτογραφία: Georgie Sharp@Flickr)


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- Τα βράχια της Κρύας - August 13, 2023
- Αλεξίσφαιρη Αλίκη (3) - August 4, 2023
- Διαδρομή διαρκής - July 27, 2023