Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως: Μία βραδιά στο Πάρκο με 2.500 φώτα να διεκδικούν

του Δημήτρη Καλαντζή.

Μοιάζει απίστευτο αλλά έγινε πραγματικότητα το βράδυ της Τετάρτης 27 Σεπτεμβρίου: 2.500 περίοικοι και φίλοι του Πεδίου του Άρεως μαζεύτηκαν στο άγαλμα της Αθηνάς και με φακούς, φαναράκια, κινητά τηλέφωνα και κάθε είδους φωτιστικά μέσα, έκαναν βόλτα ΜΑΖΙ στις σκοτεινές διαδρομές του Πάρκου.

Άφησαν στην άκρη το καθημερινό «μουρμουρητό» για το «πως κατάντησε έτσι το Πεδίο του Άρεως» και δήλωσαν:

Φτάνει πια! Θέλουμε το Πάρκο μας πράσινο, καθαρό και ασφαλές. Το θέλουμε ανοιχτό και φιλόξενο. Δεν ανεχόμαστε άλλο τον φόβο και την καχυποψία. Διεκδικούμε ένα φωτεινό Πεδίο του Άρεως. Έναν χώρο που να μαζεύονται οι γενιές, να επικοινωνούν και να δημιουργούν αναμνήσεις. Ένα Πάρκο με μαμάδες, μπαμπάδες και μωρά στα καρότσια, παιδιά να μαθαίνουν ισορροπία στα ποδήλατα, νέους και νέες να ανταλλάσσουν φιλιά στα απόμερα παγκάκια, μικρές και μεγάλες παρέες να δίνουν ραντεβού για τρέξιμο, μπάλα και παιχνίδι, ηλικιωμένους να παίζουν πρέφα και σκάκι γύρω από τη Γαρδένια, κυρίες με πέρλες να σχολιάζουν τις κοπέλες που κάνουν τζόκινγκ με στενά σορτσάκια, παιδάκια να ρωτάνε τσαχπίνικα «μπορώ να χαϊδέψω το σκυλάκι σας;», ανθρώπους στα παγκάκια να πιάνουν κουβέντα, να συμφωνούν ή να διαφωνούν, αλλά να σχηματίζουν παρέες και να συναντιούνται ξανά την επόμενη ημέρα, και την επόμενη μέρα και την επόμενη…

Τα φώτα από τους φακούς και τα φαναράκια την Τετάρτη το βράδυ μίλησαν δυνατότερα από κάθε ομιλία, άρθρο ή ανάρτηση.

2.500 άνθρωποι (κάποιοι τους υπολόγισαν σε πάνω από 3.000) πλημμύρισαν με φως τις διαδρομές του Πάρκου. Αντάμωσαν με παλιούς γείτονες, μίλησαν με αγνώστους, προχώρησαν άφοβα στο σκοτάδι γιατί γνώριζαν ότι μαζί ήταν δυνατοί.

Η Ρέα Βιτάλη έγραψε στο άρθρο της για την εκδήλωση, ότι είδε ένα «χαμογελαστό θυμωμένο πλήθος» και είναι αλήθεια. Η οργή για την εγκατάλειψη και παρακμή του Πεδίου του Άρεως έσμιξε με τη χαρά για το γεγονός ότι είμαστε πολλοί εκείνοι που μαζευτήκαμε για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο δικαίωμά μας: ένα ζωντανό Πάρκο.

Παιδιά, νέοι, μεγαλύτεροι και ηλικιωμένοι περπάτησαν το Πεδίο του Άρεως με φόρμες ή εσάρπες, με παπούτσια περιπάτου ή ταλαιπωρημένα αθλητικά, με πρωτότυπα φωτιστικά ή φθαρμένους φακούς…

Τίποτα από αυτά δεν είχε σημασία. Μόνο το γεγονός ότι βρέθηκαν μαζί και σχημάτισαν μία μεγάλη φωτεινή διαδήλωση που πλέον δεν έχει το δικαίωμα να αγνοήσει κανείς πολιτικός, αιρετός ή διορισμένος, παράγοντας της Περιφέρειας ή των Υπουργείων.

Η πρωτόγνωρη διαμαρτυρία «Φωτίζουμε το Πεδίο του Άρεως» που οργάνωσε η διαδικτυακή κοινότητα «Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως» δεν ήταν ούτε «απολιτίκ», ούτε «διακομματική», όπως καλόβουλα ή κακόβουλα υποστήριξαν κάποιοι.

Την οργάνωσαν άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις αλλά μία κοινή απόφαση: να αφήσουν τις συζητήσεις και την παθητικότητα και να δράσουν για την αναστροφή της παρακμής και της εγκατάλειψης του Πάρκου.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ “ΕΠΙ ΜΕΝΟΥΜΕ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ”

Δεν ήταν εύκολη διαδικασία η συμφωνία ανθρώπων με διαφορετικά βιώματα και κοσμοαντιλήψεις, αλλά ο στόχος ήταν τόσο ξεκάθαρος που οι απόψεις ομογενοποιήθηκαν στα βασικά αιτήματα και όλοι έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά.

Οι τέσσερις οργανώσεις:
«Επιτροπή Κατοίκων για το Πεδίο του Άρεως»
«Αναπτυξιακός και Εξωραϊστικός Σύλλογος “Αθηνά”»
«Φίλοι των Αστέγων του Πεδίου Άρεως»
«Επιτροπή Γονέων για το Πεδίο του Άρεως»
συνέπραξαν στα μέσα του καλοκαιριού, όταν το σκοτεινό Πάρκο είχε μεταβληθεί σε κόλαση εγκληματικότητας και εγκατάλειψης, για τη δημιουργία μίας κοινότητας στο facebook με την ονομασία «Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως».

Ξεκίνησαν με αναρτήσεις, φωτογραφίες και βίντεο να αποτυπώνουν την απελπιστική κατάσταση στον χώρο. Απέναντι στις μακέτες και τα θολά λόγια της Περιφέρειας Αττικής (που προφανώς απευθύνονταν σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν ούτε που βρίσκεται το Πεδίο του Άρεως), η διαδικτυακή κοινότητα αντέταξε ντοκουμέντα, που δεν μπορούσε κανείς να αμφισβητήσει. Η κοινή γνώμη είχε να επιλέξει ανάμεσα σε ισχυρισμούς και στην πραγματικότητα. Και προφανώς επέλεξε να υποστηρίξει την πραγματικότητα.

Η ομάδα ρίχτηκε στη δουλειά. Χρήματα και μέσα δεν υπήρχαν γι αυτό όλα έγιναν ρεφενέ και με πάρα πολύ προσωπικό χρόνο. Άλλοι ανέλαβαν τη δημιουργία και διακίνηση της αφίσας, άλλοι έφτιαξαν αναρτήσεις και γύρισαν ρεπορτάζ, άλλοι μπήκαν στην επικοινωνία με γειτονικές οργανώσεις και κινητοποίησαν κόσμο… Όλοι δούλεψαν με πηγαίο πάθος και νεανική ορμή.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Οι «υποδομές» για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης ήταν ανύπαρκτες. Όλα έγιναν μόνο με μία παλιά ντουντούκα. Άλλωστε ο χαρακτήρας της πρωτότυπης δράσης δεν χρειαζόταν μακρόσυρτους λόγους ή καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, αλλά μόνο τη διευκόλυνση του κόσμου για μία φωτεινή – μέσα στο σκοτάδι – βόλτα στο Πάρκο με τα μέσα (φακούς και φαναράκια) που θα έφερνε ο καθένας μαζί του.

Οι διοργανωτές απλά άναψαν τη σπίθα για να εκδηλώσει ο κόσμος τη δική του αποφασιστικότητα να διεκδικήσει ένα λειτουργικό Πεδίο του Άρεως.

Η ιδέα πέτυχε διάνα. Οι άνθρωποι που σηκώθηκαν από τον καναπέ και τις οθόνες των υπολογιστών τους, έγιναν οι ίδιοι πρωταγωνιστές της εκδήλωσης.

Σήκωσαν τα φώτα τους, άκουσαν τις σύντομες ομιλίες στις διάφορες στάσεις των διαδρομών, και ενεργοποιήθηκαν ως πολίτες για έναν στόχο που μόνο κάποιος παρανοϊκός μπορεί να αμφισβητήσει.

Οι 2.500 περίοικοι και φίλοι του Πεδίου του Άρεως δεν υποστήριξαν απλά μία πρωτότυπη διαμαρτυρία της διαδικτυακής κοινότητας «Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως». Τη συν-δημιούργησαν!

Και αυτό ήταν που έδωσε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση στους διοργανωτές.

“ΕΠΩΝΥΜΟΙ” ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και γνωστά ονόματα από τον καλλιτεχνικό χώρο, την πολιτική (από διαφορετικά κόμματα) και την τοπική αυτοδιοίκηση. Ο κόσμος και οι διοργανωτές τους καλοδέχτηκαν και εκτίμησαν το γεγονός ότι δεν προσπάθησαν να «καπελώσουν» μία κινητοποίηση που διοργανώθηκε από «ανώνυμους» ανθρώπους, χωρίς «αξιώματα» και δημόσια προβολή (την οποία ουδέποτε αναζήτησαν, ούτε αναζητούν).

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και αντιπροσωπεία της Περιφέρειας Αττικής, την οποία οι διοργανωτές υποδέχτηκαν φιλικά σε αντίθεση με κάποια μερίδα του κόσμου – ήταν κυρίως ηλικιωμένοι – που βρήκαν την ευκαιρία να εκφράσουν με έντονες φωνές τη συσσωρευμένη οργή τους για την κατάντια του Πεδίου του Άρεως. Σε στιγμές που άρχιζε να δημιουργείται μικροένταση, οι οργανωτές έσπευσαν δυναμικά να κατευνάσουν τα πνεύματα, τονίζοντας τον ειρηνικό χαρακτήρα της διαμαρτυρίας. Κάποιοι εκπρόσωποι της Περιφέρειας ζήτησαν να πάρουν τη ντουντούκα και να απευθύνουν λόγο στους συγκεντρωμένους, κάτι που φυσικά θα αλλοίωνε τον χαρακτήρα της πρωτότυπης εκδήλωσης των πολιτών (και ενδεχομένως να προκαλούσε καταστάσεις ανεξέλεγκτες από την οργή του κόσμου).

Η επιτροπή του «Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως» το αρνήθηκε, ζητώντας τους να δεσμευτούν ότι θα απαντήσουν θετικά στο αίτημά τους για να ανοίξουν έστω και για μία ημέρα το πλήρως ανακαινισμένο (αλλά νεκρό από ζωή) κτήριο του Οικονομίδη, ώστε να γίνει μία ανοικτή συζήτηση με τους κατοίκους, η οποία θα μεταδίδεται σε live streaming, ώστε όλοι να μπορούν να την παρακολουθήσουν και να καταθέτουν ερωτήσεις και προτάσεις ηλεκτρονικά, αν δεν μπορούν να παρευρίσκονται στον χώρο. Οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας δεν απάντησαν θετικά ή αρνητικά. Θα το κάνουν, ελπίζει η Επιτροπή, όταν η πρόσκληση – πάντα δημόσια – θα τους απευθυνθεί με πιο επίσημο τρόπο.

ΤΑ ΥΠΟΥΛΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ

Η διαδικτυακή κοινότητα «Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως» δέχτηκε τις δύο τελευταίες ημέρες πριν από την εκδήλωση επιθέσεις από διατεταγμένα «τρολς» (πλαστούς λογαριασμούς facebook) που προσπάθησαν να συκοφαντήσουν την οργάνωση, αποδίδοντάς της πολιτικές σκοπιμότητες με απίθανα σενάρια ίντριγκας. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να κόψουν και να ράψουν μία ραδιοφωνική συνέντευξη δημοτικού συμβούλου, ώστε να παρουσιάσουν εκείνον ως διοργανωτή της εκδήλωσης (και άρα υποκινητή της, από συγκεκριμένη παράταξη). Φυσικά η λάσπη δεν μπόρεσε να ακουμπήσει το «Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως» που από την πρώτη στιγμή έχει δηλώσει ότι απαρτίζεται από ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις (μα… πάρα πολύ διαφορετικές), αλλά στο πλαίσιο της κοινότητας αγωνίζεται μόνο για έναν σκοπό: να αποκτήσει ξανά ζωή το Πεδίο του Άρεως.

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ “ΕΠΙ ΜΕΝΟΥΜΕ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ” ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η μεγάλη επιτυχία της πρωτότυπης εκδήλωσης διαμαρτυρίας «Φωτίζουμε το Πεδίο του Άρεως», έκανε τη διαδικτυακή κοινότητα να δεχτεί την επομένη ημέρα δεκάδες μηνύματα από άλλες περιοχές της Αθήνας, και όχι μόνο, για να τους βοηθήσει να διοργανώσουν ανάλογες πρωτοβουλίες στην περιοχή τους.

Τα μηνύματα αυτά δείχνουν πόση ανάγκη έχει ο κόσμος να απεγκλωβιστεί από τα διχαστικά στερεότυπα και να δράσει από κοινού για την ποιότητα της ζωής του.

Θα ήταν μία επανάσταση για την κοινωνία μας αν οι πολίτες, χωρίς «καπέλα» από κόμματα ούτε θολές σκοπιμότητες, άρχιζαν να διεκδικούν ΜΑΖΙ τη λύση τουλάχιστον των προβλημάτων της περιοχής που κατοικούν και έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν.

Η επιτυχία του «Επι μένουμε Πεδίο του Άρεως» μπορεί να γίνει ένας φωτεινός δρόμος για να καταλάβει ο άνθρωπος/πολίτης την τεράστια δύναμη που διαθέτει και δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί επειδή δεν συναντιέται με τους άλλους ανθρώπους/πολίτες.

Θα ήταν καταστροφικό για όσους επιβιώνουν, καλλιεργώντας την καχυποψία και το μίσος μέσω μηχανισμών προπαγάνδας και χειραγώγησης των πολιτών, αλλά – μα την αλήθεια – θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο μας.

Ρομαντικό;

Όχι. Είναι δύσκολο αλλά υλοποιήσιμο.

Το απέδειξαν τα 2.500 φώτα που έκαναν φωτεινό το Πεδίο του Άρεως την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου του 2017.

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.