Νοέμβριος: “Η ψυχή μου” του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη

της Μαρίας Χρονιάρη.

Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ – ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ

Η ψυχή μου βαδίζει στο πλευρό μου,

σ’ όλο το μάκρος του μεγάλου δρόμου,

– μα αν και βαδίζουμε έτσι, πάντα πλάι,

ποτέ δε με κοιτάει, δε μου μιλάει

Θαρρείς και κουβεντιάζουμε σα φίλοι,

κι όμως δε βγαίνει λέξη από τα χείλη,

βαδίζουμε σκυμμένοι και θλιμμένοι,

πάντα σαν αδελφοί, – και πάντα ξένοι…

Η ψυχή μου βαδίζει στο πλευρό μου,

σ’ όλο το μάκρος του μεγάλου δρόμου,

και μες στη νύχτα που μας ανταμώνει,

πάντα μαζί, – κι ωστόσο πάντα μόνοι…

Μαζί στο δρόμο, περπατάμε, Θε μου,

μα τι ζητά, δεν το ‘μαθα ποτέ μου,

κι ειν’ έτσι πάντα αμίλητη, κι αν ταίρι,

– που λέω, πολλές φορές, πως δε με ξέρει!

…Η ψυχή μου βαδίζει στο πλευρό μου:

και τώρα νιώθω, μ’ ένα ρίγος τρόμου,

πως σαν έρθ’ η στιγμή να χωριστούμε,

θα χαθούμε, χωρίς να γνωριστούμε…

(Ναπολέων Λαπαθιώτης, Ποιήματα εκδ. Ζήτρος 2001)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Οκτωβρίου 1888. Στα γράμματα εμφανίστηκε επίσημα το 1905, στο περιοδικό Νουμάς. Το 1907 μαζί με άλλους εννιά νεαρούς λογοτέχνες ίδρυσαν το περιοδικό Ηγησώ.

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και το 1909 πήρε δίπλωμα νομικής, χωρίς ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα. Το φθινόπωρο του 1916, μαζί με τον πατέρα του, εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη και προσχώρησαν στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας. Το πρώτο εξάμηνο του 1917, ο Λαπαθιώτης συνόδεψε τον πατέρα του στην Αίγυπτο, για την στρατολόγηση εθελοντών για τον στρατό του κράτους της Θεσσαλονίκης. Στην Αίγυπτο γνώρισε και τον ποιητή Κωνσταντίνο Π. Καβάφη. Κατατάχτηκε στον στρατό ως ανθυπολοχαγός-διερμηνέας, θέση που διατήρησε ως το 1921.

Από το 1932 κι έπειτα, αρθρογραφούσε στο αριστερό περιοδικό «Πρωτοπόροι», το πεζό τραγούδι «Τραγούδι για το ξύπνημα του προλεταριάτου». Εκτός από ποιήματα, έγραψε επίσης πάνω από 100 πεζογραφήματα, πολλές δεκάδες διηγήματα, καθώς και επιφυλλίδες, κριτικά και αισθητικά κείμενα. Το έργο του βρίσκεται σκορπισμένο σε περιοδικά και εφημερίδες. Η μοναδική του ποιητική συλλογή δημοσιεύτηκε το 1939, ενώ μετά τον θάνατό του, ο Άρης Δικταίος εξέδωσε, το 1964, τα ποιήματά του.

Ζούσε σε ένα διώροφο νεοκλασικό αρχοντικό, κάτω από το λόφο του Στρέφη πάνω από 40 χρόνια, όπου εκεί έγραψε και το μεγαλύτερο μέρος του ποιητικού έργου του.

Αυτοκτόνησε τη νύχτα της 7ης προς 8η Ιανουαρίου 1944 στο σπίτι του, φτωχός και καταπονημένος από τα ναρκωτικά. Η κηδεία του έγινε με έρανο των φίλων του.

Το κινηματογραφικό έργο Μετέωρο και σκιά (1985) βασίζεται στην ζωή του.

(Στο βίντεο, ο εκλιπών Θάνος Ανεστόπουλος, τραγουδάει το ομώνυμο ποίημα σε μουσική των Νίκου Πλάτανου και Νίκου Γιούσεφ, σε μια live (ηχογράφηση) στο club “Κύτταρο”, στην παράσταση “Οι ποιητές γυμνοί τραγουδούν…..”, την Παρασκευή 29 Μαΐου 2009.)

Bio
Latest Posts

Μαρία Χρονιάρη

Η Μαρία Χρονιάρη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε τηλεόραση, έκανε σεμινάρια σκηνοθεσίας και εργάστηκε ως οπερατέρ. Αγαπάει τις λέξεις, τη μουσική και τη φωτογραφία. Είναι ποιήτρια.