της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Αν κάτι μπορούσε να χαρακτηρίσει τη διάθεση των ημερών, ήταν η ανησυχία και η νευρικότητα. Τόση, που μπορούσε να συνθλίψει το γυάλινο, μισογεμάτο τασάκι που κρατούσε. Το παράτησε απότομα στο τραπέζι της κουζίνας, εκστομίζοντας μια βρισιά. ‘Τελικά, οι γιορτές πιο πολύ σε αγχώνουν, παρά σου ξυπνούν τον καλό σου εαυτό’, μονολόγησε. Αγαπούσε την καθημερινή ρουτίνα. Οι υπερφορτωμένες με πίεση για καλοπέραση, προσδοκίες, προκαλούσαν άσκοπα ξενύχτια . ‘Κρίμα της ψυχής το ξόδεμα’, μουρμούρισε κι άναψε ξανά, νευρικά το τσιγάρο. Ματαιοδοξία ανθρώπινη όλα αυτά, αν δεν τα νιώθεις, σκεφτόταν. Σπατάλη ηθική και υλική. (Αυτό , πού το πας!)
Ήταν πιστός στρατιώτης στις καθημερινές υποχρεώσεις. Οι αλλαγές δημιουργούσαν άστατη διαχείριση διάθεσης. Ίσως και κάκιστη. Και, στο κάτω κάτω, δεν ήθελε να σκέφτεται! Τόσο κακό ήταν;
‘Είσαι η ανατροπή της ανατροπής στη ζωή μου’, ήταν τα τελευταία τους λόγια, δίπλα στην πόρτα, πριν χωριστούν εκείνο το βράδυ, με παράπονο και δισταγμό. Οι ανθρώπινες σχέσεις, όμως, μοιάζουν με μάθημα tango. Ένα βήμα μπρός, δύο πίσω… και ακολουθείς το ρυθμό. Αλλιώς, αποσύρεσαι. Χαμογέλασε πικρά, απαξιωτικά, με δόση ειρωνείας.
Ο χτύπος του κουδουνιού, διέκοψε τις δύσθυμες, δαιδαλώδεις σκέψεις. Περπάτησε άκεφα και άνοιξε βαριεστημένα την πόρτα. Σήκωσε το βλέμμα αργά. Ξαφνιάστηκε. ‘Εσύ;; Ήρθες, λοιπόν;!’, αναφώνησε, ορμώντας σα μικρό παιδί στη ζεστή αγκαλιά..
‘Ως τα χαράματα, γίνονται θαύματα…’, ακουγόταν η μελωδία από το σαλόνι.


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- Λίγο πριν το τέλος - October 24, 2023
- Το βότσαλο στη λίμνη - October 18, 2023
- Η Αγγελική Ρουμπιέ στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Δήμου Λεβαδέων - October 6, 2023