‘Αχλή’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Όταν πρωτάκουσα τη λέξη, ενθουσιάστηκα! Θυμάμαι, ήμουν μαθήτρια στη δευτέρα λυκείου. Μέχρι τότε, δεν την είχα ‘συναντήσει’. Την ανέφερε στην τάξη ο τότε φιλόλογός μας.

Από τότε, η σχέση μου μαζί της, είναι στενή. Τη χρησιμοποιώ συχνά και τη θεωρώ τόσο περίεργα ελκυστική, ακόμη και στην προφορά της. Αν και μικρή, κρύβει μυστήριο, είναι ατμοσφαιρική και περικλείει τόσα πολλά… Από το χρόνο, μέχρι τους ανθρώπους.

Η αχλή του χρόνου, η αχλή της ιστορίας (και της Ιστορίας), η αχλή (της αύρας) των ανθρώπων. Μα, η αχλή των ανθρώπων; Από πότε οι άνθρωποι έγιναν θολοί; Δυσδιάκριτοι, αδιάφανοι, μυστήριοι, σκοτεινοί, με την έννοια του μη φωτεινού και καθαρού;

Η αχλή σε τυλίγει μ’ ένα μαγικό πέπλο που σου επιτρέπει να εξαφανίζεσαι από τα μάτια (της ψυχής ) των άλλων. Είναι μαγικό και αποτελεσματικό, διότι, ανά πάσα στιγμή, εμφανίζεσαι, ή όχι, αναλόγως με τη διάθεσή σου, ή, ακόμη και τις περιστάσεις..Δύσκολα πράγματα για όσους δεν ειδικεύονται στις μεταμφιέσεις.

Το ρίσκο με αυτό το μαγικό πέπλο της αχλής, είναι ότι μπορεί να γίνει συνήθεια. Και, όπως διατείνεται ο Αριστοτέλης, ΄έξις, δευτέρα φύσις εστί΄. Και, άπαξ και υποκύψει κανείς στη σαγηνευτική της ισχύ, με δυσκολία την αποχωρίζεται. Τον ενδυναμώνει, προσωρινά, αφού μπορεί έτσι να αποφύγει ό,τι ανεπιθύμητο ενσκήπτει. Στη συνέχεια, όμως, δημιουργεί σύγχυση, ίσως και οφθαλμαπάτες, παρασύροντας σε άγνωστα, επομένως, επικίνδυνα στενά.

Η αχλή, όσο ήμουν μικρή, με είλκυε. Με παρέπεμπε στην τεχνική του sfumato, του Da Vinci, όπως την εξέφρασε στο φόντο της Mona Lisa. Με την πάροδο των ετών, άρχισε να με μπερδεύει, να με οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα.

Προτιμώ το καθαρό, έντονο φως ενός Caravaggio! Και στη ζωγραφική και στη ζωή!

(Φωτογραφία: Samuel Tristan@Flickr)

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.