Ένα μεσημέρι με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις στην Αθήνα…

της Τίνας Πανώριου. 

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Βρετανός ηθοποιός ήρθε στην Αθήνα καλεσμένος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών «Πόρτα Ανοιχτή» για την πρεμιέρα της ταινίας «Αόρατη κλωστή» (Phantom thread). Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε το ίδιο  το βράδυ στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), ενώ η ταινία βγήκε από χθες και στις αίθουσες. Εκ του σύνεγγυς ο διάσημος ηθοποιός ήταν απλά εξαιρετικός, απλός, με έντονη αίσθηση του χιούμορ, λαλίστατος και ευγενής…

Στο πάνελ ο ηθοποιός με την Πρόεδρο της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή κα Δάφνη Οικονόμου με την οποία διατηρεί μια ζεστή φιλία χρόνων, καθώς και ο κριτικός κινηματογράφου Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος.

Όταν ρωτήθηκε γιατί εγκαταλείπει το σινεμά είπε ότι «δεν μπορώ να απαντήσω, μακάρι να ήξερα ακριβώς την απάντηση. Δεν θέλω να μιλάω γι’ αυτό, μην επιμείνετε, αλλα είμαι σίγουρος και αποφασισμένος. Αγάπησα πολύ τη δουλειά μου, ήταν το ιερό μου καταφύγιο, μου έσωσε τη ζωή. Είμαι γεμάτος ευγνωμοσύνη. Αλλα θέλω να εξερευνήσω τον κόσμο με έναν καινούργιο τρόπο».

Για ένα ακόμα Όσκαρ: 

“Aυτή τη φορά είναι η ώρα του Γκάρι Ολντμαν. Δεν γνωριζόμαστε καλά, αλλά έχουμε κοινούς φίλους και μεγαλώσαμε λίγα μίλια μακριά ο ένας από τον άλλο. Θα χαλαρώσω λοιπόν και θα απολαύσω την τελετή”.

Για την «Αόρατη κλωστή»: 

“Δεν ξέρετε πόσο πιο όμορφα και δημιουργικά δουλεύει η φαντασία σου, όταν δεν έχεις τίποτα δεδομένο. Είχαμε μόνο την ιδέα για μια ερωτική ιστορία ενός μεγαλύτερου άντρα με μια νεότερη γυναίκα και τι μπορεί να συμβεί ανάμεσά τους, τι δυναμική μπορεί να αναπτυχθεί όταν αυτός αρρωστήσει. Είναι σίγουρα μια σχέση περίεργη, μπορεί και λίγο διαστροφική, αλλά όλοι μας δεν είμαστε παράξενοι όταν κλείσουμε την πόρτα πίσω μας; Εγώ βλέπω την ταινία σαν μια ιστορία αγάπης. Η ομορφιά της βρίσκεται στο πείσμα και τη θέληση μιας γυναίκας να μην επιτρέψει στον άντρα να τη βγάλει έξω από τη ζωή του. Ο θεός να την ευλογεί, ασχετα πώς το καταφέρνει -με δηλητήριο ή με ηλεκτροπληξία (γελάει)».

Για την υποκριτική: 

“Την εποχή που σπούδαζα υποκριτική στο Bristol Old Vic ο αγαπημένος μου καθηγητής με μύησε στον Στανισλάβσκι, με έκανε να λατρέψω τον τρόπο του να κάνει θεάτρο, άρα δεν ήμουν καθόλου μακριά από το να ενστερνιστώ και τη Μέθοδο. Είναι άλλωστε o φυσικός επίγονος του Στανισλάβσκι. Και οι δύο ξεκινάνε από την εξερεύνηση του εσωτερικού κόσμου του ήρωα, των αισθημάτων και των σκέψεών του. Μόνο έτσι καταλήγεις σ’ αυτή την καταπληκτική φυσικότητα, που διακρίνει όλους τους μεγάλους ηθοποιούς της Μεθόδου, τον Μοντγκόμερι Κλιφτ, τον Μάρλον Μπράντο, τον Ντε Νίρο. Υπάρχει όμως μια αυταπάτη στην ιστορία κτισίματος ενός ρόλου. Κάθε φορά ξεκινάω λέγοντας “θα με σκοτώσω”, “θα δω τον κόσμο με τα μάτια κάποιου άλλου”. Και ρίχνομαι στη δουλειά, σκληρή δουλειά, κανονικό μαστίγωμα. Και τελικά πάντα η ουσία του ρόλου δεν βρίσκεται έξω από μένα, αλλά μέσα μου, στην εξερεύνηση του δικού μου εαυτού. Αλλιως δεν θα είχα τίποτα να δώσω ως ηθοποιός”.

Τι θυμάται από την πορεία του;

“Με θυμάμαι πολύ καλά στο Νηπιαγωγείο να παίζω σε χριστουγεννιάτικη θεατρική παράσταση έναν από τους Τρεις Μάγους και από κάτω τη μαμά μου να κλαίει. Στα δώδεκά μου, στα ζοφερά εκείνα χρόνια του Γυμνασίου, ήξερα πια ότι δεν είχα άλλον δρόμο από την ηθοποιία. Ηταν το μόνο που είχε σημασία για μένα, ήταν ο δικός μου μικρός φωτεινός χώρος. Με μια έννοια, ενώ τα παιδιά σταματάνε κάποια στιγμή να παίζουν, εγώ δεν σταμάτησα ποτέ”.

“ΑΟΡΑΤΗ ΚΛΩΣΤΗ”

Στη δεύτερη συνεργασία τους μετά την ταινία There Will Be Blood, ο υποψήφιος για Όσκαρ Πολ Τόμας Άντερσον σκηνοθετεί τον βραβευμένο τρεις φορές με Όσκαρ Ντάνιελ Ντέι Λούις, τον μεγαλύτερο ηθοποιό της γενιάς του, στο κύκνειο, κατά δήλωσή του, άσμα της καριέρας του, σε μια ανοίκεια ερωτική ιστορία. Στο μεταπολεμικό Λονδίνο της δεκαετίας του ’50 ο σχεδιαστής ρούχων Ρέινολντς Γούντκοκ (Ντάνιελ Ντέι Λούις) και η αδερφή του, Σίριλ (Λέσλι Μάνβιλ) κυριαρχούν στο χώρο της βρετανικής υψηλής ραπτικής, ντύνοντας μέλη βασιλικών οικογενειών, αστέρες του κινηματογράφου και εκπροσώπους της ανώτατης κοινωνικής τάξης. Παράλληλα, πλήθος γυναικών μπαίνουν εφήμερα στη ζωή του ιδιόρρυθμου Ρέινολντς, ενσαρκώνοντας τις κατά διαστήματα μούσες του και σταδιακά παραχωρούν τη θέση τους στις επόμενες, που θα έχουν ανάλογη τύχη. Η μόνη σταθερή γυναίκα στη ζωή του Ρέινολντς είναι η αδερφή του μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τυχαία μια νεαρή γυναίκα, την Άλμα, η οποία γίνεται ερωμένη και μούσα του. Από τη στιγμή που ερωτεύεται και παραδίδεται στην Άλμα συνειδητοποιεί πως διασαλεύεται η απόλυτα ελεγχόμενη και προγραμματισμένη στην παραμικρή λεπτομέρεια ζωή του, και κάτι τέτοιο τον τρομοκρατεί. Η απρόσμενη αυτή ερωτική σχέση έρχεται να μεταμορφώσει και τους δύο, αλλά και την ίδια την ερωτική τους σχέση.. .

Πρωταγωνιστούν: Ντάνιελ Ντέι Λούις, Βίκι Κριπς, Λέσλι Μάνβιλ. Σκηνοθεσία: Πολ Τόμας Άντερσον Διάρκεια: 140’

The following two tabs change content below.
Τίνα Πανώριου Γεννήθηκε στην Ν Υόρκη και ζεί στο Π Ψυχικό. Τελείωσε την Σχολή Μωραίτη, και έχει πτυχίο Αγγλικής Φιλολογίας. Από το 1981 εργάζεται ως πολιτιστική συντάκτρια στις εφημερίδες ΕΘΝΟΣ, ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΕΒΔΟΜΗ και στα περιοδικά ΕΝΑ, ΚΑΙ, ΕΠΙΚΑΙΡΑ, ΤΗΛΕΡΑΜΑ, PENTHOUSE. Έκανε αρχισυνταξία σε εκπομπές της ΕΤ1, καθώς και στο Κανάλι 5. Η τηλεταινία της «Το όνομά μου είναι Άσσαντ» διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ της Δράμας. Το1995-1996 έκανε, εκπομπή στον σταθμό SEVEN X, με τίτλο «Από στόμα σε στόμα». Στο ραδιόφωνο έχει δουλέψει στο ΚΑΝΑΛΙ 1 και στον ΣΚΑΙ. Από το 1993 έως τον Ιούνιο του 2013, εργαζόταν στην ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και στον ιστότοπο της ΕΡΤ, (πολιτιστικές συνεντεύξεις, κριτική τηλεόρασης, Βιβλίο). Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τον χώρο του ΒΙΒΛΙΟΥ. Σήμερα συνεργάζεται με το DIASTIXO και το VAKXIKON.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts