από την Μαρία Χρονιάρη.
Έμπλεος από σένα
πώς κι από πού να σε φωνάξω;
Χύνεται μέσα μου η φωνή μου
και δε μ’ ακούς και δε μ’ ακούω
και σε ζητώ και δε σε βρίσκω
γιατί είσαι όπου είμαι
κι είμαι όπου είσαι
και κανείς δεν είναι όπου είναι.
Απροσδιόριστοι στον κόσμο.
Ένα κυμάτισμα είμαστε ένα τρέμισμα
– έρωτα το είπαν
ποίηση το είπαν…
Ας ήταν να βρεθούμε
έξω από μένα
έξω από σένα
γιατί περνάει η ώρα και βραδιάζω.
Στα δυτικά μου πάντα ήθελα να ‘σουν
να μου γνέφεις
από τα βαθιά των ημερών.
Βύρων Λεοντάρης, ΕΩΣ εκδόσεις Νεφέλη 2003
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Βύρων Λεοντάρης γεννήθηκε στη Νιγρίτα της Μακεδονίας το 1932. Ήταν ποιητής και κριτικός δοκιμιογράφος, της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Σάμο, από όπου καταγόταν, και το 1939 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952-1956) και εργάστηκε ως δικηγόρος. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με την ποίηση, ενώ δημοσίευσε επίσης κριτικά δοκίμια. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1954 με την ποιητική συλλογή Γενική Αίσθηση. Το 1997 έλαβε το Κρατικό Βραβείο ποίησης για το έργο του «Εν γη αλμυρά». Έφυγε από τη ζωή 6 Αυγούστου του 2014 σε ηλικία 83 ετών. Ήταν μια σημαντική λυρική φωνή, της ελληνικής λογοτεχνίας.
Latest posts by Μαρία Χρονιάρη (see all)
- Ειρήνης Ιωαννίδου ΕΡΩΤΩΝ ΑΡΧΗ - February 28, 2019
- Ευάγγελος Ρήγας “Τώρα σαν μ’ ακουμπάς” - January 5, 2019
- Νιόβη Ιωάννου: ο πατέρας μου - December 11, 2018
