Κριτική Θεάτρου από την Έλενα Αλεξανδράκη.
Με το καινούργιο θεατρικό έργο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα Οι Κάτω απ’ τ’ Αστέρια, οι Λίλα Μπακλέση και Κωνσταντίνος Μπιμπής στάθμευσαν τα Δευτερότριτα στην Πάτρα (για να συνεχίσουν την καινούργια χρονιά στην Αθήνα) και μας μεταφέρουν για λίγο στη δεκαετία του ’90 και στα καλοκαίρια των εφηβικών ερώτων μέσα από την ιστορία των δύο νεαρών που μεγάλωσαν στη Χίο και μοιράστηκαν τη φιλία, τον έρωτα και το πάθος. Με σπονδυλωτό κορμό και άτακτα φλασμπάκ εκτυλίσσεται η ερωτική ιστορία γεμάτη εντάσεις, χιούμορ, χαρά, κλάμα και μουσική.
Η αφήγηση ξεκινάει μετά το τέλος της ιστορίας (εν αγνοία του θεατή) και στη συνέχεια κάνει αναδρομές στο παρελθόν, λίγο άτακτες αλλά κρατώντας ένα νήμα γραμμικότητας, όπως κάνει και η μνήμη όταν προσπαθεί να ανακαλέσει μια ιστορία. Πολύ ωραίος και εύστοχος ο τρόπος του συγγραφέα, καθώς όσο προχωράμε ανεβαίνουν και οι θερμοκρασίες των συναισθημάτων και των γεγονότων. Λίγο πριν το τέλος γίνεται μια μεγάλη ανατροπή, που είναι και η πιο αδύναμη στη δραματουργική της διαχείριση: δεν έγινε αμέσως ξεκάθαρη η αλλαγή ενώ και ο λόγος απέκτησε ξαφνικά περισσότερη ποιητικότητα με αποτέλεσμα να γίνει μια περίεργα ομαλή μετάβαση στα καινούργια δεδομένα. Πιστεύω πως δεν ήταν (και δε θα έπρεπε να είναι) αυτή η πρόθεση του συγγραφέα. Τα τελευταία δέκα λεπτά ήταν και τα μόνα πιο “αδιάφορα”, ενώ η ανατροπή θα έδινε μια ακόμη μεγαλύτερη ώθηση σε όσα είχαν ήδη διαδραματιστεί.
Ο Τσαρδάκας πετυχαίνει να μας ταξιδέψει (τουλάχιστον εμάς της ίδιας γενιάς) στα εφηβικά χρόνια, να μας γεμίσει νοσταλγία, να μας δημιουργήσει εικόνες καλοκαιριού παρόλο που η παράσταση παίχτηκε σε άδειο σκηνικό χώρο. Το μόνο στοιχείο, πουλιά οριγκάμι που κατέβηκαν από την οροφή -μίνιμαλ αισθητικά και πολύ επιτυχημένα, δεδομένου μάλιστα ότι ήταν “δανεισμένα” από τη δουλειά της ηρωίδας- ενίσχυσαν τις ήδη ζωντανές καλοκαιρινές εικόνες. (Ακόμα νιώθω τις σταγόνες της θάλασσας στο πρόσωπό μου -ήταν σαν να τις ένιωσα.) Θεωρώ, ωστόσο, ότι δεν κατάφερε να φτάσει σε βάθος το θέμα του. Ήταν μια μάλλον επιφανειακή προσέγγιση και διαχείριση, παραθέτοντας κυρίως γεγονότα χωρίς περαιτέρω βάθος ή υπαινικτική ανάλυση, αν και παραδόξως (καθότι άρρεν) φωτίστηκε περισσότερο η ηρωίδα του παρά ο αντρικός χαρακτήρας.
Οι δύο ηθοποιοί (Λίλα Μπακλέση, Κων/νος Μπιμπής), που σκηνοθέτησαν και την παράσταση με τη συμβολή της Αρτέμιδας Γρύμπλα, ζωντάνεψαν με κέφι και νεύρο τους δύο νεαρούς πρωταγωνιστές. Το στήσιμο της παράστασης κατά μήκος, ανάμεσα στους θεατές (κάτι σαν σκηνή-πασαρέλα), ήταν μια απλή αλλά απολύτως εύστοχη ιδέα που εικονοποιούσε τη διαρκή “μετωπική” τους σχέση: πότε κοντράρονταν και πότε έσμιγαν, σε ένα διαρκές παιχνίδι χωρίς ισορροπία. Η Λίλα Μπακλέση ενσάρκωσε “πειστικά” τη Μένια, με λίγη παραπάνω εσωτερική και εξωτερική σκληρότητα, που ωστόσο ταίριαζε στην ηλικία και την ιδιοσυγκρασία της ηρωίδας. Ο Κων/νος Μπιμπής ήταν πολύ ενεργός στη σκηνή αλλά ακροβατούσε διαρκώς μεταξύ του θεάτρου και του σταντ-απ κόμεντι. Κάποιες φορές “έπαιξε” πολύ με το κοινό και τράβηξε σε μάκρος μερικούς κωμικούς αυτοσχεδιασμούς βγάζοντάς μας κατά διαστήματα από το κλίμα του έργου.
Τελευταίο στοιχείο της παράστασης, μια πινελιά πολύ σημαντική, η επιλογή των Prodigy στη μουσική της παράστασης. Το αγγλικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής που ιδρύθηκε τη δεκαετία του ’90 και αποτέλεσε “must” στα πάρτι και τα κλαμπ της εποχής, “έντυσε” κάποιες στιγμές της παράστασης με απαράμιλλο τρόπο, βάζοντάς μας στον πυρήνα της εποχής.
Μια παράσταση φωτεινή και ευχάριστη, φτιαγμένη με όρεξη από νέους ανθρώπους, που σου αφήνει μια γλυκιά αίσθηση -ακόμα και μέρες μετά.
Οι Κάτω απ’ τ’ Αστέρια
Κείμενο: Τηλέμαχος Τσαρδάκας
Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Λίλα Μπακλέση, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Άρτεμις Γρύμπλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Εύα Διαμάντη
Φωτογραφίες: Γιώτα Παντελίδου -SunShine photography
Σχεδιασμός αφίσας: Δημήτρης Γιαννακούλιας
Κατασκευές οριγκάμι: Έλενα Νικολάου
Βίντεο τρέιλερ: Κωνσταντίνος Πιλάβιος
Μουσική τρέιλερ: Torto
Έως 27 Μαρτίου στο θέατρο Act της Πάτρας.
Latest posts by Έλενα Αλεξανδράκη (see all)
- O Οιδίποδας του Bob Wilson στην Επίδαυρο και το Θέατρο των Εικόνων - June 27, 2019
- Ο Ορέστης από το ΚΘΒΕ σε ένα μεταιχμιακό εργοτάξιο - September 2, 2018
- Ένας επίπεδος Αγαμέμνων από τον Τσέζαρις Γκραουζίνις - August 27, 2018
