‘Ο άνθρωπός μου’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Η τύχη (καθ)όρισε το θέμα του κειμένου αυτού. Όπως και την πλειοψηφία των γεγονότων που χαρακτηρίζουν την πορεία μας.

Τυχαία, λοιπόν, είδα μια συνέντευξη γνωστής ελληνίδας ηθοποιού, που δε ζει πια. Γυναίκας διαχρονικά θελκτικής, με τον αέρα της αυτοπεποίθησης να διαπερνάει το γέλιο της. Σε ερώτηση της δημοσιογράφου για την προσωπική, αξιοθαύμαστη και πολυετή σχέση με το σύζυγό της, απάντησε αφοπλιστικά ότι, παρά τα ‘παραστρατήματά’ του, τον λάτρευε. Άλλωστε, ήταν ο άνθρωπός της.

Όμορφη έκφραση, προσφώνηση αγάπης, ίσως και κτητικότητας… Ο άνθρωπος της ζωής μας, είναι εκείνος που πορεύεται δίπλα μας, εμπνέοντας εμπιστοσύνη, ασφάλεια. Εκείνος, ή εκείνη, που την παρούσα στιγμή, με τα περίεργα, υποκειμενικά κριτήρια περί χρόνου, καλύπτει συναισθηματικά την ψυχή μας.

Ο άνθρωπός μου μπορεί να είναι ο γονιός μου, η μοναδική άδολη και ανιδιοτελής αγάπη. Ίσως, ακόμη, να είναι ο φίλος, η φίλη που στάθηκε βράχος και συνοδοιπόρος στα σκοτάδια μας, με τόλμη. Μπορεί, ακόμη, να είναι ο συγγενής που ήλθε στο δρόμο σου και σε αγάπησε σαν γονιός σου, με ειλικρίνεια…

Ο άνθρωπός μου μπορεί να βρίσκεται στο πλάι μου, τώρα που γράφω το κείμενο αυτό, ή μπορεί να μην υπάρχει… Ίσως μόνο να νιώθω την παρουσία γύρω μου, ίσως και να μου την εκφράζει καθημερινά.

‘Ο άνθρωπός μου’, μπορεί εύκολα να μεταβληθεί από άγγελος, σε αγωνία έντονη, που δηλώνεται με ζήλεια και ανασφάλεια. Αποτελεί μια δήλωση ζωής που, καλό είναι να μην ομολογείται με αφειδία, διότι χάνει την πολύτιμη αξία της.

Στη συναισθηματική πορεία της ζωής μας, πολλές φορές νομίζουμε ότι συναντούμε τους ‘ανθρώπους’ μας, ερμηνεύοντας την ορμή και τον ενθουσιασμό ως πρωτοφανή δήλωση αγάπης διαχρονικής. Λίγο αργότερα, η ζωή διαψεύδει κατηγορηματικά το ρόλο που με δική μας ευθύνη αποδώσαμε, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στην αφετηρία, ξανά, κενοί.

Για μένα, ο άνθρωπός μου είναι εκείνος που στα μάτια του θα διαβάσω τη δική μου αλήθεια. Εκείνος που θα αξίζει τη συγχώρεσή μου και τη δεύτερη ευκαιρία. Εκείνος που ως συνώνυμο της αγάπης, θα γράψει τις λέξεις θυσία και υπέρβαση.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.