του Δημήτρη Καλαντζή.
Οι κάτοικοι και οι φίλοι του Πεδίου του Άρεως αγκαλιάζουν κάθε πολιτιστική και αθλητική εκδήλωση που προγραμματίζεται στο Πάρκο, καθώς πιστεύουν ότι -έστω και με τον αποσπασματικό και προσωρινό χαρακτήρα της- μπορεί να δώσει μία ζωντάνια στον απαξιωμένο χώρο. Στην περίπτωση όμως του «Fast Forward Festival» της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση που πρόκειται να ξεκινήσει στις 2 Μαΐου στο Πεδίον του Άρεως εγείρονται σοβαρά ερωτήματα τόσο για το «θεωρητικό υπόστρωμα» του συγκεκριμένου φεστιβάλ, όσο και για τα μηνύματά που, αν δεν είναι απλά αποπροσανατολιστικά, μοιάζουν να θέλουν να παγιώσουν την εικόνα της απαξίωσης του Πάρκου…
Το πρόβλημα του Πεδίου του Άρεως, όπως είναι γνωστό σε όλους τους κατοίκους και φίλους του, είναι η αδυναμία της πρώην και νυν διοίκησής του να συντηρήσει τις βασικές υποδομές του, μία αδυναμία που έφερε την ερήμωση και σταδιακά το οδήγησε να γίνει «ελεύθερη ζώνη εμπορίας ναρκωτικών» και «κρυφή αποθήκη» των δυστυχισμένων ανθρώπων της Αθήνας, που σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να τύγχαναν της μέριμνας (ανύπαρκτων σήμερα) κοινωνικών δομών.
Οι υπεύθυνοι του φεστιβάλ της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος Ωνάση, άγνωστο γιατί, επέλεξαν να αγνοήσουν αυτή τη γενική παραδοχή, όπως και να αγνοήσουν τους ίδιους τους κατοίκους και επισκέπτες του Πάρκου. Απέκλεισαν δε επιδεικτικά από τις «επαφές» τους τις ομάδες που δραστηριοποιούνται συστηματικά και με μεγάλο προσωπικό κόστος εδώ και χρόνια για την ανάταξη του Πάρκου με εκδηλώσεις και καμπάνιες ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τα προβλήματά του.
Έστησαν έτσι ένα φεστιβάλ με τη ματιά μίας ρώσικης κολεκτίβας, η οποία μπορεί να είναι άριστη καλλιτεχνικά, αλλά μάλλον αγνοεί την ελληνική ιδιαιτερότητα και σίγουρα δεν γνωρίζει τα προβλήματα του συγκεκριμένου χώρου, καθώς οι Έλληνες συνεργάτες της επέλεξαν να μην ακούσουν όσους ζητούν την «καθολική ανάταξη του Πεδίου του Άρεως ως αστικού χώρου πρασίνου, προσβάσιμου και φιλόξενου για όλους».
Η κυρία Κάτια Αρφαρά δε, καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ της Στέγης (η οποία αρνήθηκε την επικοινωνία με ομάδες κατοίκων – ακόμα και στο επίπεδο της απλής ενημέρωσης) είπε σε συνέντευξή της στην Athens Voice για το στόχο των εκδηλώσεων στο Πεδίον του Άρεως:
«…Το θέμα δεν είναι να επιστρέψουμε στην εποχή που υπήρχε εδώ το Κηποθέατρο Αλίκη ή το Άλσος ή το αναψυκτήριο Green Park. Η ιδέα είναι να ανοίξουμε τον διάλογο ανάμεσα στις διαφορετικές κοινότητες του πάρκου, πέρα από μικροπολιτικά συμφέροντα. Εμείς δεν κάνουμε πολιτική, ούτε ακτιβισμό, κάνουμε τέχνη. Θέλουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε χώρους διαλόγου και συνεύρεσης ανθρώπων, που δεν συμφωνούν απαραιτήτως, που μπορεί να έχουν διαφορετικές αντιλήψεις για το πάρκο…»
Από αυτές τις φράσεις διαπιστώνει ο κάθε γνώστης της κατάστασης στο Πεδίον του Άρεως την τεράστια πλάνη (η οποία προφανώς οφείλεται σε άγνοια) της κυρίας Αρφαρά και επακόλουθα ολόκληρου του φεστιβάλ της Στέγης στο Πεδίον του Άρεως.
Το Πεδίον του Άρεως δεν είναι θέατρο μάχης «μικροπολιτικών συμφερόντων».
Στο Πεδίον του Άρεως δεν υπάρχουν αντιμαχόμενες «κοινότητες» στις οποίες η Στέγη θα ανοίξει «χώρους διαλόγου».
Στο Πεδίον του Άρεως δεν έχουμε «διαφορετικές αντιλήψεις που δεν συμφωνούν μεταξύ τους»…
Όλοι – μα όλοι – ζητάμε το αυτονότητο:
Να λειτουργήσουν οι υποδομές τους Πάρκου, ώστε να μπορούμε να το απολαμβάνουμε, να χαλαρώνουμε, να ψυχαγωγούμαστε, να αθλούμαστε, να συναντάμε φίλους, να επικοινωνούμε με αγνώστους.
Το πρόβλημα του Πεδίου του Άρεως είναι η απαξίωσή του:
- Είναι η αδυναμία λειτουργίας ακόμα κι ενός περιπτέρου που θα προσέφερε νερό στον κόσμο (οι προκηρύξεις συνεχίζουν να βαλτώνουν).
- Είναι τα λουκέτα στις Παιδικές Χαρές (κλειστές από πέρσι τον Σεπτέμβριο!).
- Είναι η αδυναμία ουσιαστικής φροντίδας του πρασίνου.
- Είναι τα ξερά σιντριβάνια και η άνυδρη «υδάτινη διαδρομή».
- Είναι ο μαραζωμένος «Ροδώνας».
- Είναι οι κλειστές δημόσιες τουαλέτες που έχουν οδηγήσει στη μετατροπή όλου του χώρου σε ένα τεράστιο αποχωρητήριο.
- Είναι το «βομβαρδισμένο» φυτώριο.
- Είναι η ανυπαρξία οποιουδήποτε σχεδίου για το Green Park.
- Είναι η κατεστραμμένη παιδική χαρά των εφήβων που… όλο ανασκευάζεται – για να φιλοξενεί μάλιστα και ΑΜΕΑ! – και όλο παραμένει χώρος ερήμωσης.
- Είναι οι υπόγειες υδατοδεξαμενές που κάποτε πότιζαν το Πάρκο και τώρα βρίσκονται «κουκουλωμένες», ενώ το πότισμα γίνεται πλέον με πόσιμο νερό της ΕΥΔΑΠ.
- Είναι η ανυπαρξία συγκεκριμένου σχεδίου για την επιδιόρθωση όλων αυτών και – κυρίως – η αδυναμία κατάρτισης συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος υλοποίησης των όποιων έργων.
- Και είναι βέβαια το εμπόριο ναρκωτικών που συντηρεί κάθε είδους παραβατικότητα, μαζί και την πορνεία.
Σε αυτά τα προβλήματα, κυρίες και κύριοι της Στέγης, δεν θα βρείτε κανέναν κάτοικο, φίλο ή «κοινότητα» του Πεδίου του Άρεως που να διαφωνεί – ίσως μόνο τους εμπόρους ναρκωτικών (με τους οποίους, όντως, δεν θέλουμε να ανοίξουμε «διαύλους επικοινωνίας»).
Ακόμα και οι άνθρωποι της Περιφέρειας, με τους οποίους συνεργάζεται η Στέγη, είναι σίγουρο ότι καταλαβαίνουν τα προβλήματα, κι ας επιλέγουν να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα από το να προσπαθούν να τα λύσουν…
Είναι κρίμα που αυτό το φεστιβάλ θα μείνει στο επίπεδο «Μύθων» εκτός τόπου και δεν θα περάσει στα ρεαλιστικά θέματα του Πεδίου του Άρεως, στα οποία – είναι σίγουρο – η Τέχνη θα μπορούσε να συμβάλει τα μέγιστα στην επίλυσή τους με την ευαισθητοποίηση του κόσμου…
Δημήτρης Καλαντζής
Latest posts by Δημήτρης Καλαντζής (see all)
- Το gay Πεδίον του Άρεως - May 17, 2023
- Το γκέτο διακίνησης ναρκωτικών από το Πεδίον του Άρεως στον Άγιο Παύλο και τον σταθμό Λαρίσης - March 18, 2023
- Νοσοκομείο Ελπίς: επαγγελματισμός και ανθρωπιά στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας - March 3, 2023
