Για τη μαχήτρια Εβίτα και για όλες τις ψυχές που χάθηκαν

της Αγγελικής Καρδαρά.

Ανθρώπινες ιστορίες που κάηκαν στις φλόγες, πέρασαν όμως στην αιωνιότητα και στη συλλογική μας μνήμη.

Στη φωτογραφία της οικογένειας Φύτρου που παρουσιάζεται στα ΜΜΕ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ύστερα από τις τραγικές εξελίξεις, αντικρίζεις όμορφα πρόσωπα, φωτεινά, καθαρά βλέμματα, χαμόγελα. Δύο ξεχωριστά παιδιά, άριστοι μαθητές, με εξαιρετικούς γονείς, όπως διαβάζουμε στα δημοσιεύματα. Βλέποντας τις φωτογραφίες της 13χρονης κόρης, αθλήτριας της ποδηλασίας, Εβίτας Φύτρου, με τα μετάλλια στα χέρια, σκέφτομαι το αυτονόητο: πόσα ακόμα μετάλλια θα έπρεπε να κρατήσουν αυτά τα χέρια, πόσα ακόμα χαμόγελα να ζωγραφιστούν στα χείλη, πόσες ακόμα ευτυχισμένες στιγμές στον αθλητισμό και στη ζωή την περίμεναν…

Είναι σαν οι άγγελοι να ήθελαν στη συντροφιά τους τα πιο λαμπερά αστέρια…

Τόσο άδικο, όμως, τόσο σκληρό, ανυπόφορα σκληρό…

Ο δημοσιογράφος και φίλος της οικογένειας, Μπάμπης Παπαπαναγιώτου, διάβασε στην τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ “Αταίριαστοι” αποσπάσματα από το συγκλονιστικό δημόσιο μήνυμα της μητέρας. Ένα μήνυμα που ομολογώ ότι “ράγισε” την καρδια μου και αγκάλιασα σφιχτά τα παιδιά μου, όπως πιστεύω κάνει κάθε μάνα αυτές τις στιγμές.

“Προσπαθώ να μοιάσω στην κορούλα μου που ήταν μαχήτρια και κατάφερνε να το αποδεικνύει με κάθε τρόπο. Ξέρω ότι ο Γρηγόρης θα έκανε ό,τι καλύτερο για να σωθούν. Το ότι δεν τα κατάφερε ήταν απλά θέληση του Κυρίου. Ακούω στα αφτιά μου τη γλυκιά τρεμάμενη φωνούλα του Ανδρέα “Φοβάμαι μανούλα, ανησυχώ πολύ. Θα φανώ δυνατός, αλλά εσύ μην έρθεις μαζί. Θέλω να μην έρθεις. Είναι όλα κλειστά δεν θα τα καταφέρεις”. Προσπάθησα να φτάσω κοντά τους, τέσσερεις ώρες προσπαθούσα με κάθε τρόπο να πλησιάσω. Όταν εγκατέλειψα την προσπάθεια, σκεπτόμενη ότι θα ήταν καλύτερα να μην κινδυνεύσω κι εγώ, ώστε να μπορώ να βοηθήσω αν χρειαστεί. Δεν έχω λόγια. Όταν θα καταφέρω να αναγνωρίσω και τα αγόρια μου, γιατί ο κρατικός μηχανισμός και σε αυτό έχει χάσει τον μπούσουλα, θα σας πω με βεβαιότητα ότι έχασα τα πάντα. Να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας κάθε μέρα”.

Δεν μπορεί να είναι αλήθεια αυτός ο εφιάλτης…

Αναμφισβήτητα όλοι εμείς, αργά ή γρήγορα, θα μπούμε στους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας, γιατί αυτή είναι η ζωή. Συνεχίζει να “τρέχει” με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Δεν θα ξεχάσουμε όμως τους αγγέλους μας, τις ψυχές που χάθηκαν με τόσο βίαιο και σκληρό τρόπο στις πυρκαγιές της Αττικής. Η εθνική τραγωδία έχει χαραχτεί πια στην ψυχή μας, στο αίμα μας.

Για τη μαχήτρια Εβίτα και για όλες τις ψυχές που χάθηκαν, οφείλουμε ωστόσο τρία σημαντικά πράγματα: πρώτον, να μάθουμε ακριβώς τι συνέβη εκείνη την Δευτέρα, πώς ξεκίνησαν όλα και πώς οδηγηθήκαμε σε αυτή την τραγική κατάληξη.

Δεύτερον, να αποκτήσουμε τη συνείδηση του ενεργού πολίτη, που ενδιαφέρεται, ενημερώνεται, ευαισθητοποιείται, έχει υπευθυνότητα, αναλαμβάνει δράση, πιέζει να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Δεν αδιαφορεί, δεν μένει απαθής, δεν γίνεται συνένοχος στο έγκλημα.

Τρίτον, είναι ώρα να απαιτήσουμε από όλους τους κυβερνώντες “λογοδοσία”. Στο τέλος κάθε τετραετίας, να μας δίνουν επίσημα λόγο: τι έκαναν στη διάρκεια της διακυβέρνησής τους, τι υποσχέθηκαν προεκλογικά και πόσα εφάρμοσαν, τι δεν εφάρμοσαν από όσα υποσχέθηκαν και γιατί, εάν εφαρμόστηκαν τα σχέδια δράσης τους για την προστασία του πολίτη, για τη διαχείριση φυσικών καταστροφών και κρίσεων. Να υπάρχει απολογισμός και ευθύνη.

Η εξουσία γοητεύει πολλούς, η ευθύνη όμως;

Για όλους τους συνανθρώπους μας που πάλεψαν για τη ζωή τους, στις πυρκαγιές της 23ης Ιουλίου, έχουμε χρέος να είμαστε ενωμένοι, όχι μόνο στα λόγια, αλλά κυρίως στις πράξεις και να γίνουμε καλύτεροι σε όλα τα επίπεδα, στο επίπεδο της πρόληψης, της ενημέρωσης, της εκπαίδευσης, της ανάληψης ευθυνών, του σεβασμού και προστασίας του περιβάλλοντος, της προσπάθειας βελτίωσης της ποιότητας ζωής.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Καρδαρά είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος (με εξειδίκευση στη μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία) και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.). Το θέμα της διδακτορικής διατριβής της, με Επιβλέποντα τον Καθηγητή Γιάννη Πανούση, αφορά τον ιδιαίτερο γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού. Από τον Φεβρουάριο του 2020 ανέλαβε και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ. Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών). Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης, δίνει διαλέξεις και οργανώνει μαθήματα σεμιναριακού τύπου στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα & Media». Επίσης, είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη ερευνών εγκληματολογικού, κοινωνικού και μιντιακού ενδιαφέροντος, αρθρογραφεί και συγγράφει. Έχει συγγράψει τα βιβλία: Τρομοκρατία και ΜΜΕ (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Όταν η ψυχή μιλάει (εκδόσεις Υδρόγειος), Φυλακή και Γλώσσα (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Εγχειρίδιο Εγκληματολογίας για τον Αστυνομικό και Δικαστικό Συντάκτη (εκδόσεις Παπαζήση), Σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ των εγκληματιών που απασχόλησαν τα ελληνικά ΜΜΕ (1993-2018): Criminal Profiling and Media (εκδόσεις Παπαζήση). Οι «Νέοι Παγιδευμένοι στα Παιχνίδια της Βίας: Εγκλήματα με Δράστες και Θύματα Νέους» είναι το έκτο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.

Comments

comments

Related Posts

Comments are closed.

Recent Posts