της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Ο χρόνος είναι έννοια πολύ σχετική, ως γνωστό. Εγώ τον αποκαλώ ‘δίκοπο μαχαίρι’ σε ό,τι αφορά θέματα που υπερβαίνουν τις ανθρώπινες αντοχές και μέτρα. Τις μέρες αυτές ‘θεριεύει’ στην ατμόσφαιρα μια διάθεση ανανέωσης και προσδοκιών εν όψει του φθινοπώρου. Σύνηθες φαινόμενο και αναγκαίο για την ανθρώπινη ψυχολογία , για τις άμυνές της.
Οι καλοκαιρινές εικόνες της θάλασσας έδωσαν τη θέση τους σε άλλες, με πεσμένα φύλλα, σύννεφα και σχολικά είδη… Η μνήμη μου έκανε ένα ελάχιστο άλμα, σε ένα καλοκαιρινό απόγευμα Δευτέρας, με ζέστη και αέρα πολύ.
Παρακολουθώ άκεφα την τηλεόραση, όταν τα έκτακτα δελτία ειδήσεων διαδέχονται το ένα το άλλο. Φωνές, αυτοκίνητα και μια μανιασμένη πυρκαγιά που καθήλωσε στους τηλεοπτικούς, και όχι μόνο, δέκτες τις επόμενες μέρες όλη τη χώρα.
Φαντάζομαι το Μάτι, τώρα, που το αεράκι λειτουργεί θεραπευτικά με τη δροσιά του φθινοπώρου. Τώρα, που έχουν χαθεί οι σκιές των δέντρων και δεσπόζει η σκιά… του κενού. Τώρα, που όλη η μαυρίλα της καμένης γης θα γίνει μέλανας ποταμός, παρασύροντας όλες τις τοξίνες και το δηλητήριο που όλοι ήπιαμε το καλοκαίρι αυτό. Τώρα, που η σιωπή ακούγεται πιο εκκωφαντικά με το σκοτάδι που απλώνεται πιο γρήγορα πια.
Δεν ξέρω τι θα απογίνει όλη αυτή η μαύρη ψυχή που ‘ξερνάει’ το Μάτι . Είναι οι ενοχές μας για όσα αστραπιαία διαδραματίστηκαν τονίζοντας την ανθρώπινη ασημαντότητα και ματαιότητα. Θυμάμαι τις εικόνες Αποκάλυψης και φοβάμαι για ό,τι ακολουθήσει. Φοβάμαι τις άδειες εκτάσεις που δείχνουν στοιχειωμένες από την αιφνίδια εγκατάλειψή τους.
Το φθινόπωρο είναι η εποχή που αγαπώ. Λειτουργεί επουλωτικά από τον καυτό, καλοκαιρινό ήλιο, είναι το χάδι που χρειάζομαι για να συνεχίσω. Σκεπτόμενη, όμως, το Μάτι, καμιά εποχή δεν επουλώνει τα τραύματα, το χρώμα του θανάτου και την καμένη οσμή του.
Ευελπιστώ σε θαύμα που θ’ απαλύνει τη μαυρίλα. Όπου κι αν βρίσκεται…
Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- ‘Η χθων’ - March 5, 2023
- ‘Ένα γράμμα σε σένα’ (12..;) - February 12, 2023
- Η κιβωτός - January 17, 2023
