του Δημήτρη Καλαντζή.
Ο 88χρονος κύριος Νίκος δεν ήθελε να βάλει σε μπελάδες τα παιδιά του, όταν του έκλεψαν το κινητό τηλέφωνο. Σκέφτηκε να πάει μόνος του να αγοράσει ένα καινούργιο για να το αντικαταστήσει. Δεν ήθελε άλλωστε και κάτι εκλεπτυσμένο… Μόνο δυνατό ήχο χρειαζόταν, μεγάλα πλήκτρα και εύκολο χειρισμό…
Ο ηλικιωμένος επέλεξε το «Πλαίσιο» για την αγορά του. Ήταν κοντά στο σπίτι του, είχε δει διαφημίσεις ότι κάνει καλές τιμές και… δεν μπορεί, θα τον βοηθούσαν οι πωλητές να πάρει το κατάλληλο…
Οι πωλητές πραγματικά τον βοήθησαν να πάρει μία δική τους συσκευή (turbo-x), αξίας 40 ευρώ. Όταν όμως ο κύριος Νίκος τους ρώτησε αν χρειάζεται κάτι παραπάνω για να λειτουργήσει το νέο του τηλέφωνο, τον διαβεβαίωσαν ότι μόλις πάει σπίτι του και το φορτίσει, το τηλέφωνό του θα λειτουργεί κανονικά!
Έτσι κι έκανε ο κύριος Νίκος. Περήφανος που τα κατάφερε χωρίς τη βοήθεια των παιδιών του, πήγε σπίτι του, έβαλε το τηλέφωνο στην πρίζα και περίμενε πότε το κόκκινο λαμπάκι θα γίνει πράσινο, ώστε να αρχίσει να λειτουργεί η νέα του συσκευή.
Όταν όμως τελικά το λαμπάκι έγινε πράσινο, ο 88χρονος προσπάθησε να κάνει την πρώτη του δοκιμαστική κλήση προς το σταθερό του σπιτιού και – τι περίεργο- το κινητό τηλέφωνο ήταν νεκρό! Έβγαζε μόνο ένα μήνυμα – ακαταλαβίστικο για τις γνώσεις του 88χρονου περί κινητής τηλεφωνίας – «εισάγετε την κάρτα sim».
Ο κύριος Νίκος ήταν τώρα απογοητευμένος. Τελικά δεν τα είχε καταφέρει να αντικαταστήσει το κλεμμένο του τηλέφωνο, χωρίς να «φορτωθεί» στα παιδιά του… Άρχισε να τα βάζει με τον εαυτό του και την ηλικία του… Πίστευε ότι εκείνος έφταιγε που δεν λειτουργούσε το τηλέφωνο… Ότι δεν έκανε κάτι καλά από αυτά που του είχαν πει στο μαγαζί…
-Αφού, βρε πατέρα, δεν έχει κάρτα sim, πως περιμένεις να λειτουργήσει;
-Μα, μου είπαν ότι μόνο φόρτιση χρειαζόταν και θα λειτουργούσε.
-Τους είπες ότι είχες χάσει την προηγούμενη συσκευή σου;
-Και βέβαια!
-Και δεν σου είπαν ότι πρέπει να εκδόσεις νέα κάρτα και να τη βάλεις στη νέα συσκευή;
-Παιδάκι μου, μόνο να το φορτίσω μου είπαν, και θα λειτουργούσε!
ΑΛΛΑΓΗ ΣΚΗΝΗΣ
Ο γιός πηγαίνει στο κατάστημα των Εξαρχείων του «Πλαίσιο», όπου λίγες ώρες νωρίτερα είχε γίνει η αγορά από τον ηλικιωμένο πατέρα του. Ζητά τον υπεύθυνο στις πωλήσεις κινητών και επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς του πατέρα του, κρατώντας κάποιες επιφυλάξεις, μήπως ο 88χρονος πραγματικά δεν είχε καταλάβει καλά τι του είχαν πει…
Με έκπληξη όμως ακούει τον «υπεύθυνο» των πωλήσεων να του λέει ότι «το κατάστημα δεν είναι υποχρεωμένο να γνωρίζει ποιές γνώσεις έχει ο κάθε πελάτης περί κινητής τηλεφωνίας. Το κατάστημα θεωρεί δεδομένο ότι όλοι γνωρίζουν ότι για να λειτουργήσει μία συσκευή κινητού χρειάζεται κάρτα sim».
-Θεωρείτε δηλαδή δεδομένο ότι κι ένας 88χρονος το γνωρίζει;
-Γιατί όχι; Γνωρίζω κάποιον ηλικιωμένο που τα καταφέρνει καλά με τα κινητά. Ούτως ή άλλως πάντως, εμείς δεν πουλάμε κάρτες sim.
-Μπορείτε να μου πείτε τουλάχιστον γιατί του είπατε ότι «δεν χρειάζεται τίποτα άλλο πάρα μόνο φόρτιση για να λειτουργήσει;»
-Μάλλον ο πωλητής εννοούσε ότι δεν χρειάζεται τίποτα άλλο η συσκευή για να λειτουργήσει. Δεν εννοούσε ότι δεν χρειάζεται κάρτα sim για να λειτουργήσει ως τηλέφωνο.
-Αυτό το «εννοούσε», όταν αναφέρεστε σε έναν 88χρονο πελάτη, το θεωρείτε ορθή εμπορική πρακτική πώλησης;
-Εμείς πάντως δεν πουλάμε κάρτες sim.
Ο «υπεύθυνος» έκανε ότι δεν καταλάβαινε ποιο ήταν το θέμα ή – ακόμα χειρότερα – πραγματικά δεν καταλάβαινε ότι ήταν ενάντια σε κάθε κώδικα εμπορικής δεοντολογίας να μην ενημερώσει έναν ηλικιωμένο πελάτη ότι με τα 40 ευρώ δεν του πουλά ένα έτοιμο προς λειτουργία τηλέφωνο, αλλά ότι θα έπρεπε να κάνει δύο βήματα παραπέρα για να έχει ξανά κινητό τηλέφωνο.
Εκτός εάν η παράλειψη δεν ήταν τυχαία… Εκτός εάν φοβήθηκε το κατάστημα ότι κάνοντας πλήρη ενημέρωση στον ηλικιωμένο, ενδεχομένως εκείνος να μην άφηνε τα 40 ευρώ του στο «Πλαίσιο», αλλά να προτιμούσε κάποια άλλη αλυσίδα που θα του προμήθευε και την κάρτα sim, ώστε να έχει πραγματικά και πάλι νέο τηλέφωνο.
Το κύριο ερώτημα που τίθεται αυτόματα από το περιστατικό είναι πως μία μεγάλη εμπορική αλυσίδα που δαπανά εκατομμύρια σε διαφήμιση για την προσέλκυση πελατών, αντιμετωπίζει περιπτώσεις όπως αυτή, με έλλειψη σεβασμού – ίσως και ανθρωπιάς (ο 88χρονος θα μπορούσε να ήταν πατέρας ή παππούς των επιχειρηματιών).
Παλαιότερα στα εμπορικά καταστήματα υπήρχε ο φόβος μη «βγάλουν κακό όνομα στη γειτονιά και χάσουν την πελατεία τους».
Μετά όμως οι γειτονιές «ισοπεδώθηκαν» από το μαζικό βομβαρδισμό των διαφημίσεων στα ΜΜΕ για να επιστρέψουν όμως στις μέρες μας με τη μορφή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης…
Το «από στόμα σε στόμα» γίνεται σήμερα από «πληκτρολόγιο σε πληκτρολόγιο»… Με την ίδια δύναμη.
Όσοι λοιπόν πιστεύετε ότι δεν ήταν σωστή η συμπεριφορά του καταστήματος απέναντι στον 88χρονο κύριο Νίκο, διαδώστε αυτή την ανάρτηση, ζητώντας σεβασμό στους ηλικιωμένους πελάτες…
(Πατέρα, μην απογοητεύεσαι. Το μυαλό σου δουλεύει ρολόι και είσαι ικανός στα 88 σου χρόνια να είσαι ενεργός στη ζωή, να κάνεις βόλτες μόνος σου, να κάνεις αγορές μόνος σου και να περιμένεις από όλους να σε αντιμετωπίζουν με σεβασμό και ανθρωπιά, όπως τους αντιμετωπίζεις και εσύ. Δεν έκανες εσύ κάτι λάθος με το νέο σου κινητό… Εκείνοι το έκαναν…)
Δημήτρης Καλαντζής
Latest posts by Δημήτρης Καλαντζής (see all)
- Ο «τέτοιος» στο Χαλάνδρι - September 10, 2023
- Δημιουργείται ο πρώτος Ξενώνας Φιλοξενίας Άστεγων και Ευάλωτων ΛΟΑΤΚΙ+ Ατόμων στην Αθήνα - August 30, 2023
- Το gay Πεδίον του Άρεως - May 17, 2023
