της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Καλοκαίρι στο Μάτι, φθινόπωρο στο Μάτι, Χριστούγεννα στο Μάτι.
Περνάει ο καιρός γρήγορα, επώδυνα, με διαφορετικό ζύγι. Και, ίσως, με εναλλαγή συναισθημάτων.
Χριστουγεννιάτικα στολίδια χαράς, φωτός, χάσκουν κρεμασμένα σε καμένα δέντρα, καλώντας πίσω την ελπίδα, τη ζωή. Και φαντάζουν τρομακτικά, αλήθεια, πάνω στο μαύρο φόντο. Και πίσω, πάλι, μαύρο φόντο.
‘Οι νεκροί περιμένουν’, έγραψε η Διδώ Σωτηρίου και, εδώ, πάλι, περιμένουν τη δικαίωση και το δικαίωμα να μην ξεχαστούν. Και να γεννηθεί ζωή ξανά. Το φως ακολουθεί το σκοτάδι…
Παραμονές εορτών πάντα σημειώνονται εγκλήματα. Σαν υπενθύμιση της ματαιότητας και θνητότητάς μας. Συνήθως, η μια δυστυχία καλύπτει την άλλη. Την κάνει να φαίνεται μακρινή και να συνοδεύεται με έναν, δυο αναστεναγμούς.
Τα Χριστούγεννα στο Μάτι θα έχουν πολλά κενά. Κενά από παιδικές φωνές και χαμόγελα. Άδεια σπίτια, μαύρα και τρομακτικά δίχως την ανθρώπινη παρουσία.
Ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και ας μην ξεχνάμε τα δράματα που μας έχουν συγκλονίσει. Να είμαστε ταπεινοί.


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- ‘Ο πίνακας’ - May 29, 2023
- ‘Εύθραυστη γραμμή’ - May 14, 2023
- ‘Οι ρίζες’ - April 23, 2023